Proverbs 5

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 My son, attend to my wisdom, and incline thy ear to my prudence.	1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου?
2 That thou mayst keep thoughts, and thy lips may preserve instruction. Mind not the deceit of a woman.	2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.
3 For the lips of a harlot are like a honeycomb dropping, and her throat is smoother than oil.	3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου?
4 But her end is bitter as wormwood, and sharp as a two-edged sword.	4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.
5 Her feet go down into death, and her steps go in as far as hell.	5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.
6 They walk not by the path of life, her steps are wandering, and unaccountable.	6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.
7 Now therefore, my son, hear me, and depart not from the words of my mouth.	7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.
8 Remove thy way far from her, and come not nigh the doors of her house.	8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,
9 Give not thy honour to strangers, and thy years to the cruel.	9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας?
10 Lest strangers be filled with thy strength, and thy labours be in another man's house,	10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,
11 And thou mourn it the last, when thou shalt have spent thy flesh and thy body, and say:	11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,
12 Why have I hated instruction, and my heart consented not to reproof,	12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,
13 And have not heard the voice of them that taught me, and have not indined my ear to masters?	13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.
14 I have almost been in all evil, in the midst of the church and of the congregation.	14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.
15 Drink water out of thy own cistern, and the streams of thy own well:	15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου?
16 Let thy fountains be conveyed abroad, and in the streets divide thy waters.	16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας?
17 Keep them to thyself alone, neither let strangers be partakers with thee.	17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου?
18 Let thy vein be blessed, and rejoice with the wife of thy youth:	18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.
19 Let her be thy dearest hind, and most agreeable fawn: let her breasts inebriate thee at all times; he thou delighted continually with her love.	19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.
20 Why art thou seduced, my son, by a strange woman, and art cherished in the bosom of another ?	20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;
21 The Lord beholdeth the ways of man, and considereth all his steps.	21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.
22 His own iniquities catch the wicked, and he is fast bound with the ropes of his own sins.	22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.
23 He shall die, because he hath not received instruction, and in the multitude of his folly he shall be deceived.	23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.