Księga Przysłów 13

¹ Syn mądry miłuje karcenie, naśmiewca nie słucha nagany.

² Z owocu swych ust spożywa się dobro, a gwałtem się sycą przewrotni.

³ Kto ust swych strzeże - ten strzeże życia, kto usta rozwiera - zgubi sam siebie.

⁴ Serce leniwego czeka bez skutku, a pilnych zamiary stale się spełniają.

⁵ Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, źle i haniebnie czyni występny.

⁶ Prawość strzeże dróg niewinnego - a grzeszników powala nieprawość.

⁷ Jeden udaje bogacza - nie mając niczego, [inny] udaje nędzarza - a opływa w dobra.

⁸ Bogactwo okupem za życie człowieka, lecz tyran pogróżek nie słucha.

⁹ Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych, a lampa niewiernych przygasa.

¹⁰ Skutkiem pychy stale są kłótnie, u szukających rady jest mądrość.

¹¹ Przepadnie bogactwo podstępnie zagarnięte, a krok za krokiem zdobywane - rośnie.

¹² Przewlekłe czekanie jest raną dla duszy, ziszczone pragnienie jest drzewem życia.

¹³ Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje.

¹⁴ Nauka mądrego jest źródłem życia, by sideł śmierci uniknąć.

¹⁵ Prawdziwy rozum zjednywa życzliwość, droga wiarołomnych niestała.

¹⁶ Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.

¹⁷ Poseł nikczemny wtrąca w niedolę, wierny posłaniec - lekarstwem.

¹⁸ W biedzie jest i hańbie, kto gardzi karnością, we czci zaś - kto strzeże upomnień.

¹⁹ Spełnione pragnienie ukoi duszę, wstrętne głupiemu - od zła się odwrócić.

²⁰ Kto z mądrym przestaje - nabywa mądrości, towarzysz głupców poniesie szkodę.

²¹ Nieszczęście pędzi za grzesznikami, a szczęście nagrodą dla prawych.

²² Mąż dobry zostawi dziedzictwo wnukom, dobrym przypadnie majątek grzeszników.

²³ Świeża uprawa ubogich da wiele żywności, majątek niszczeje bezprawiem.

²⁴ Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci.

²⁵ Mąż prawy ma w bród pożywienia, żołądek niewiernych głód cierpi.