Księga Psalmów 137

Biblia Tysiąclecia	NEW JERUSALEM
1 Nad rzekami Babilonu - tam myśmy siedzieli i płakali, kiedyśmy wspominali Syjon.	1 By the rivers of Babylon we sat and wept at the memory of Zion.
2 Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy.	2 On the poplars there we had hung up our harps.
3 Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!	3 For there our gaolers had asked us to sing them a song, our captors to make merry, 'Sing us one ofthe songs of Zion.'
4 Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie?	4 How could we sing a song of Yahweh on alien soil?
5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica!	5 If I forget you, Jerusalem, may my right hand wither!
6 Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.	6 May my tongue remain stuck to my palate if I do not keep you in mind, if I do not count Jerusalem thegreatest of my joys.
7 Przypomnij, Panie, synom Edomu, dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: Burzcie, burzcie - aż do jej fundamentów!	7 Remember, Yahweh, to the Edomites' cost, the day of Jerusalem, how they said, 'Down with it! Raseit to the ground!'
8 Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś!	8 Daughter of Babel, doomed to destruction, a blessing on anyone who treats you as you treated us,
9 Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci.	9 a blessing on anyone who seizes your babies and shatters them against a rock!