Księga Psalmów 105

¹ Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!

² Śpiewajcie Mu i grajcie Mu, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda!

³ Szczyćcie się Jego świętym imieniem; niech się weseli serce szukających Pana!

⁴ Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza!

⁵ Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego,

⁶ potomstwo Abrahama, Jego słudzy, synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

⁷ On, Jahwe, jest naszym Bogiem: Jego wyroki obejmują świat cały.

⁸ Na wieki pamięta o swoim przymierzu, obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.

⁹ Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi,

¹⁰ ustanowił dla Jakuba jako prawo, dla Izraela jako wieczne przymierze,

¹¹ mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan na waszą własność dziedziczną.

¹² Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej,

¹³ i wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,

¹⁴ nikomu nie pozwolił ich uciskać i z ich powodu karał królów:

¹⁵ Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!

¹⁶ Potem przywołał głód na ziemię i odebrał cały zapas chleba.

¹⁷ Wysłał przed nimi człowieka: Józefa sprzedano jako niewolnika.

¹⁸ Kajdanami ścisnęli jego nogi, w żelazo zakuli jego szyję,

¹⁹ aż się spełniła jego przepowiednia i słowo Pańskie dało mu świadectwo.

²⁰ Posłał król, by uwolnić go, i władca ludów, aby go wyzwolić.

²¹ Ustanowił go panem nad swoim domem i władcą nad całą swoją posiadłością,

²² by według swej myśli pouczał jego dostojników a jego starszyznę uczył mądrości.

²³ Wówczas Izrael wkroczył do Egiptu, Jakub był gościem w kraju Chama.

²⁴ Licznie rozmnożył swój naród, uczynił go mocniejszym od jego wrogów.

²⁵ Ich to serce odmienił, ażeby znienawidzili lud Jego i wobec Jego sług postępowali zdradziecko.

²⁶ Wtedy posłał sługę swojego, Mojżesza, i Aarona, którego sobie wybrał.

²⁷ Oni okazali w Egipcie Jego znaki i cuda w krainie Chama.

²⁸ Zesłał ciemności i nastał mrok, lecz nie przestrzegali słów Jego.

²⁹ W krew zamienił ich wody i pozabijał ich ryby.

³⁰ Od żab się zaroiła ich ziemia, [nawet] w komnatach ich królów.

³¹ Rzekł, i robactwo się zjawiło, komary w całym ich kraju.

³² Zesłał im grad zamiast deszczu i ogień palący na ich ziemię.

³³ Poraził im winorośle i figowce i drzewa połamał w ich kraju.

³⁴ Rzekł, i nadciągnęła szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy.

³⁵ Pożarły one całą trawę w ich kraju i zjadły płody na ich roli.

³⁶ Pobił wszystkich pierworodnych w ich ziemi, pierwociny całej ich siły.

³⁷ A tamtych wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w Jego pokoleniach.

³⁸ Egipcjanie byli radzi z ich wyjścia, bo lęk ich ogarnął przed nimi.

³⁹ Chmurę rozpostarł jako osłonę i ogień, by świecił wśród nocy.

⁴⁰ Prosili i przywiódł przepiórki, i nasycił ich chlebem z nieba.

⁴¹ Rozdarł skałę i spłynęła woda, popłynęła w pustyni jak rzeka.

⁴² Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, [danym] Abrahamowi, słudze swojemu.

⁴³ I wyprowadził lud swój wśród radości, wśród wesela - swoich wybranych.

⁴⁴ I darował im ziemie narodów, i zawładnęli owocem pracy ludów,

⁴⁵ by strzegli Jego przykazań i prawa zachowywali. Alleluja.