Salmos 95
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | LXX |
---|---|
1 ¡Vengan, cantemos con júbilo al Señor, aclamemos a la Roca que nos salva! | 1 οτε ο οικος ωκοδομειτο μετα την αιχμαλωσιαν ωδη τω δαυιδ ασατε τω κυριω ασμα καινον ασατε τω κυριω πασα η γη |
2 ¡Lleguemos hasta él dándole gracias, aclamemos con música al Señor! | 2 ασατε τω κυριω ευλογησατε το ονομα αυτου ευαγγελιζεσθε ημεραν εξ ημερας το σωτηριον αυτου |
3 Porque el Señor es un Dios grande, el soberano de todos los dioses: | 3 αναγγειλατε εν τοις εθνεσιν την δοξαν αυτου εν πασι τοις λαοις τα θαυμασια αυτου |
4 en su mano están los abismos de la tierra, y son suyas las cumbres de las montañas; | 4 οτι μεγας κυριος και αινετος σφοδρα φοβερος εστιν επι παντας τους θεους |
5 suyo es el mar, porque él lo hizo, y la tierra firme, que formaron sus manos. | 5 οτι παντες οι θεοι των εθνων δαιμονια ο δε κυριος τους ουρανους εποιησεν |
6 ¡Entren, inclinémonos para adorarlo! ¡Doblemos la rodilla ante el Señor que nos creó! | 6 εξομολογησις και ωραιοτης ενωπιον αυτου αγιωσυνη και μεγαλοπρεπεια εν τω αγιασματι αυτου |
7 Porque él es nuestro Dios, y nosotros, el pueblo que él apacienta, las ovejas conducidas por su mano. Ojalá hoy escuchen la voz del Señor: | 7 ενεγκατε τω κυριω αι πατριαι των εθνων ενεγκατε τω κυριω δοξαν και τιμην |
8 «No endurezcan su corazón como en Meribá, como en el día de Masá, en el desierto, | 8 ενεγκατε τω κυριω δοξαν ονοματι αυτου αρατε θυσιας και εισπορευεσθε εις τας αυλας αυτου |
9 cuando sus padres me tentaron y provocaron, aunque habían visto mis obras. | 9 προσκυνησατε τω κυριω εν αυλη αγια αυτου σαλευθητω απο προσωπου αυτου πασα η γη |
10 Cuarenta años me disgustó esa generación, hasta que dije: «Es un pueblo de corazón extraviado, que no conoce mis caminos». | 10 ειπατε εν τοις εθνεσιν ο κυριος εβασιλευσεν και γαρ κατωρθωσεν την οικουμενην ητις ου σαλευθησεται κρινει λαους εν ευθυτητι |
11 Por eso juré en mi indignación: «Jamás entrarán en mi Reposo». | 11 ευφραινεσθωσαν οι ουρανοι και αγαλλιασθω η γη σαλευθητω η θαλασσα και το πληρωμα αυτης |
12 χαρησεται τα πεδια και παντα τα εν αυτοις τοτε αγαλλιασονται παντα τα ξυλα του δρυμου | |
13 προ προσωπου κυριου οτι ερχεται οτι ερχεται κριναι την γην κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη και λαους εν τη αληθεια αυτου |