Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmos 107


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 ¡Den gracias al Señor, porque es bueno,

porque es eterno su amor!

1 ALLELUIA.
Confitemini Domino, quoniam bonus,
quoniam in saeculum misericordia eius.
2 Que lo digan los redimidos por el Señor,

los que él rescató del poder del enemigo

2 Dicant, qui redempti sunt a Domino,
quos redemit de manu adversarii
3 y congregó de todas las regiones:

del norte y del sur, del oriente y el occidente;

3 et de regionibus congregavit eos,
a solis ortu et occasu,
ab aquilone et mari.
4 los que iban errantes por el desierto solitario,

sin hallar el camino hacia un lugar habitable.

4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso,
viam civitatis habitationis non invenerunt.
5 Estaban hambrientos, tenían sed

y ya les faltaba el aliento;

5 Esurientes et sitientes,
anima eorum in ipsis defecit.
6 pero en la angustia invocaron al Señor,

y él los libró de sus tribulaciones:

6 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur,
et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 los llevó por el camino recto,

y así llegaron a un lugar habitable.

7 Et deduxit eos in viam rectam,
ut irent in civitatem habitationis.
8 Den gracias al Señor por su misericordia

y por sus maravillas en favor de los hombres,

8 Confiteantur Domino propter misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum,
9 porque él sació a los que sufrían sed

y colmó de bienes a los hambrientos.

9 quia satiavit animam sitientem
et animam esurientem replevit bonis.
10 Estaban en tinieblas, entre sombras de muerte,

encadenados y en la miseria,

10 Sedentes in tenebris et umbra mortis,
vincti in mendicitate et ferro,
11 por haber desafiado las órdenes de Dios

y despreciado el designio del Altísimo.

11 quia exacerbaverunt eloquia Dei
et consilium Altissimi spreverunt.
12 El los había agobiado con sufrimientos,

sucumbían, y nadie los ayudaba;

12 Et humiliavit in laboribus cor eorum,
infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 pero en la angustia invocaron al Señor,

y él los libró de sus tribulaciones:

13 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur,
et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 los sacó de las tinieblas y las sombras,

e hizo pedazos sus cadenas.

14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis
et vincula eorum dirupit.
15 Den gracias al Señor por su misericordia

y por sus maravillas en favor de los hombres,

15 Confiteantur Domino propter misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum,
16 porque él destrozó las puertas de bronce

y quebró los cerrojos de hierro.

16 quia contrivit portas aereas
et vectes ferreos confregit.
17 Estaban debilitados y oprimidos,

a causa de sus rebeldías y sus culpas;

17 Stulti facti sunt in via iniquitatis suae
et propter iniustitias suas afflicti sunt;
18 la comida les daba náuseas,

y ya tocaban las puertas de la muerte.

18 omnem escam abominata est anima eorum,
et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Pero en la angustia invocaron al Señor,

y él los libró de sus tribulaciones:

19 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur,
et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 envió su palabra y los sanó,

salvó sus vidas del sepulcro.

20 Misit verbum suum et sanavit eos
et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Den gracias al Señor por su misericordia

y por sus maravillas en favor de los hombres:

21 Confiteantur Domino propter misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum;
22 ofrézcanle sacrificios de acción de gracias

y proclamen con júbilo sus obras.

22 et sacrificent sacrificium laudis
et annuntient opera eius in exsultatione.
23 Los que viajaron en barco por el mar,

para traficar por las aguas inmensas,

23 Qui descendunt mare in navibus,
facientes operationem in aquis multis,
24 contemplaron las obras del Señor,

sus maravillas en el océano profundo.

24 ipsi viderunt opera Domini
et mirabilia eius in profundo.
25 Con su palabra desató un vendaval,

que encrespaba las olas del océano:

25 Dixit et excitavit spiritum procellae,
et exaltati sunt fluctus eius.
26 ellos subían hasta el cielo, bajaban al abismo,

se sentían desfallecer por el mareo,

26 Ascendunt usque ad caelos
et descendunt usque ad abyssos;
anima eorum in malis tabescebat.
27 se tambaleaban dando tumbos como ebrios,

y su pericia no les valía de nada.

27 Turbati sunt et moti sunt sicut ebrius,
et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Pero en la angustia invocaron al Señor,

y él los libró de sus tribulaciones:

28 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur,
et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 cambió el huracán en una brisa suave

y se aplacaron las olas del mar;

29 Et statuit procellam eius in auram,
et tacuerunt fluctus eius.
30 entonces se alegraron de aquella calma,

y el Señor los condujo al puerto deseado.

30 Et laetati sunt, quia siluerunt,
et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Den gracias al Señor por su misericordia

y por sus maravillas en favor de los hombres:

31 Confiteantur Domino propter misericordiam eius
et mirabilia eius in filios hominum;
32 aclámenlo en la asamblea del pueblo,

alábenlo en el consejo de los ancianos.

32 et exaltent eum in ecclesia plebis
et in conventu seniorum laudent eum.
33 El hizo de los ríos un desierto

y de los oasis, una tierra estéril;

33 Posuit flumina in desertum
et exitus aquarum in sitim,
34 transformó el suelo fértil en una salina,

por la maldad de sus habitantes.

34 terram fructiferam in salsuginem
a malitia inhabitantium in ea.
35 Convirtió el desierto en un lago,

y la tierra reseca en un oasis:

35 Posuit desertum in stagna aquarum
et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 allí puso a los hambrientos,

y ellos fundaron una ciudad habitable.

36 Et collocavit illic esurientes,
et constituerunt civitatem habitationis.
37 Sembraron campos y plantaron viñas,

que produjeron frutos en las cosechas;

37 Et seminaverunt agros et plantaverunt vineas,
et fecerunt fructum in proventum suum.
38 él los bendijo y se multiplicaron,

y no dejó que les faltara el ganado.

38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis,
et iumenta eorum non minoravit.
39 Cuando eran pocos, y estaban abatidos

por el peso de la desgracia y la aflicción,

39 Et pauci facti sunt et vexati sunt
a tribulatione malorum et dolore.
40 el que cubre de vergüenza a los príncipes

y los extravía por un desierto sin huellas,

40 Effudit contemptionem super principes
et errare fecit eos in deserto invio.
41 levantó a los pobres de la miseria

y multiplicó sus familias como rebaños.

41 Et suscepit pauperem de inopia
et posuit sicut oves familias.
42 Que los justos lo vean y se alegren,

y enmudezcan todos los malvados.

42 Videbunt recti et laetabuntur,
et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 El que es sabio, que retenga estas cosas

y comprenda la misericordia del Señor.

43 Quis sapiens, et custodiet haec
et intelleget misericordias Domini?.