SCRUTATIO

Sabato, 21 giugno 2025 - San Ettore ( Letture di oggi)

Proverbios 8


font
BIBLIAGREEK BIBLE
1 ¿No está llamando la Sabiduría?
y la Prudencia, ¿no alza su voz?
1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
2 En la cumbre de las colinas que hay sobre el camino,
en los cruces de sendas se detiene;
2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
3 junto a las puertas, a la salida de la ciudad,
a la entrada de los portales, da sus voces:
3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων?
4 «A vosotros, hombres, os llamo,
para los hijos de hombre es mi voz.
4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
5 Entended, simples, la prudencia
y vosotros, necios, sed razonables.
5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
6 Escuchad: voy a decir cosas importantes
y es recto cuanto sale de mis labios.
6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
7 Porque verdad es el susurro de mi boca
y mis labios abominan la maldad.
7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
8 Justos son todos los dichos de mi boca,
nada hay en ellos astuto ni tortuoso.
8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον?
9 Todos están abiertos para el inteligente
y rectos para los que la ciencia han encontrado.
9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
10 Recibid mi instrucción y no la plata,
la ciencia más bien que el oro puro.
10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
11 Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas,
ninguna cosa apetecible se le puede igualar.
11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
12 «Yo, la Sabiduría, habito con la prudencia,
yo he inventado la ciencia de la reflexión.
12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
13 (El temor de Yahveh es odiar el mal.)
La soberbia y la arrogancia y el camino malo
y la boca torcida yo aborrezco.
13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
14 Míos son el consejo y la habilidad,
yo soy la inteligencia, mía es la fuerza.
14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις.
15 Por mí los reyes reinan
y los magistrados administran la justicia.
15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
16 Por mí los príncipes gobiernan
y los magnates, todos los jueces justos.
16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης?
17 Yo amo a los que me aman
y los que me buscan me encontrarán.
17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
18 Conmigo están la riqueza y la gloria,
la fortuna sólida y la justicia.
18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
19 Mejor es mi fruto que el oro, que el oro puro,
y mi renta mejor que la plata acrisolada.
19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
20 Yo camino por la senda de la justicia,
por los senderos de la equidad,
20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
21 para repartir hacienda a los que me aman
y así llenar sus arcas».
21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
22 «Yahveh me creó, primicia de su camino,
antes que sus obras más antiguas.
22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.
23 Desde la eternidad fui fundada,
desde el principio, antes que la tierra.
23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.
24 Cuando no existían los abismos fui engendrada,
cuando no había fuentes cargadas de agua.
24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα?
25 Antes que los montes fuesen asentados,
antes que las colinas, fui engendrada.
25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην?
26 No había hecho aún la tierra ni los campos,
ni el polvo primordial del orbe.
26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
27 Cuando asentó los cielos, allí estaba yo,
cuando trazó un círculo sobre la faz del abismo,
27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου?
28 cuando arriba condensó las nubes,
cuando afianzó las fuentes del abismo,
28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου?
29 cuando al mar dio su precepto
- y las aguas no rebasarán su orilla -
cuando asentó los cimientos de la tierra,
29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης?
30 yo estaba allí, como arquitecto,
y era yo todos los días su delicia,
jugando en su presencia en todo tiempo,
30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
31 jugando por el orbe de su tierra;
y mis delicias están con los hijos de los hombres».
31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
32 «Ahora pues, hijos, escuchadme,
dichosos los que guardan mis caminos.
32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
33 Escuchad la instrucción y haceos sabios,
no la despreciéis.
33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
34 Dichoso el hombre que me escucha
velando ante mi puerta cada día,
guardando las jambas de mi entrada.
34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου?
35 Porque el que me halla, ha hallado la vida,
ha logrado el favor de Yahveh.
35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
36 Pero el que me ofende, hace daño a su alma;
todos los que me odian, aman la muerte».
36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.