Épître aux Galates 4

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Maintenant je dis: tant que le fils du propriétaire est un enfant, on ne le distingue pas des esclaves, bien qu’il soit leur maître à tous.	1 Λεγω δε, εφ ' οσον χρονον ο κληρονομος ειναι νηπιος, δεν διαφερει δουλου, αν και ηναι κυριος παντων,
2 Il dépend de tuteurs et d’économes jusqu’à l’âge fixé par son père.	2 αλλ' ειναι υπο επιτροπους και οικονομους μεχρι της προθεσμιας υπο του πατρος.
3 C’était pareil pour nous, car nous étions des mineurs et nous étions soumis aux obligations morales de ce monde.	3 Ουτω και ημεις, οτε ημεθα νηπιοι, υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεθα δεδουλωμενοι?
4 Mais lorsque fut arrivée la plénitude des temps, Dieu envoya son Fils, né d’une femme, né sous la Loi	4 οτε ομως ηλθε το πληρωμα του χρονου, εξαπεστειλεν ο Θεος τον Υιον αυτου, οστις εγεννηθη εκ γυναικος και υπεταγη εις τον νομον,
5 afin de racheter ceux qui étaient sous la Loi, pour que nous recevions notre titre d’enfants.	5 δια να εξαγοραση τους υπο νομον, δια να λαβωμεν την υιοθεσιαν.
6 Et parce que vous êtes fils, Dieu a fait venir à vos cœurs l’Esprit de son Fils, celui qui peut crier: Abba, Père!	6 Και επειδη εισθε υιοι, εξαπεστειλεν ο Θεος το Πνευμα του Υιου αυτου εις τας καρδιας σας, το οποιον κραζει? Αββα, ο Πατηρ.
7 Donc tu n’es plus esclave, tu es fils, et comme à un fils, Dieu te donne l’héritage.	7 Οθεν δεν εισαι πλεον δουλος αλλ' υιος? εαν δε υιος, και κληρονομος του Θεου δια του Χριστου.
8 Autrefois vous ne connaissiez pas Dieu, et vous serviez des dieux qui ne le sont pas.	8 Αλλα τοτε μεν μη γνωριζοντες τον Θεον, εδουλευσατε εις τους μη φυσει οντας Θεους?
9 Et puis vous avez connu Dieu, ou plus exactement: Dieu vous a reconnus. Mais alors, pourquoi revenez-vous à des obligations, à des choses pauvres et sans vie? Vous allez donc de nouveau en être esclaves?	9 τωρα δε αφου εγνωρισατε τον Θεον, μαλλον δε εγνωρισθητε υπο του Θεου, πως επιστρεφετε παλιν εις τα ασθενη και πτωχα στοιχεια, εις τα οποια παλιν ως προτερον θελετε να δουλευητε;
10 Et vous allez observer tel et tel jour, et la nouvelle lune et cette période-ci et cette année-là…	10 Ημερας παρατηρειτε και μηνας και καιρους και ενιαυτους.
11 Vraiment, je crains d’avoir perdu ma peine avec vous.	11 Φοβουμαι δια σας, μηπως ματαιως εκοπιασα εις εσας.
12 Je me suis bien fait l’un de vous, frères; vous aussi, je vous en prie, soyez comme je suis. Vous m’avez toujours bien traité.	12 Γινεσθε ως εγω, διοτι και εγω ειμαι καθως σεις, αδελφοι, σας παρακαλω, ουδολως με ηδικησατε?
13 Vous savez comment j’étais malade tout au début, quand je vous ai évangélisés.	13 εξευρετε δε οτι προτερον σας εκηρυξα το ευαγγελιον εν ασθενεια της σαρκος,
14 Mon état de santé était pour vous une épreuve, mais vous ne m’avez pas pour autant méprisé ou montré du dégoût; au contraire vous m’avez reçu comme un ange de Dieu, comme le Christ Jésus.	14 και δεν εξουθενησατε ουδ' απερριψατε τον πειρασμον μου τον εν τη σαρκι μου, αλλα με εδεχθητε ως αγγελον Θεου, ως Χριστον Ιησουν.
15 Mais qu’est devenu ce bonheur parfait? Car, je ne mens pas, vous vous seriez arraché les yeux pour me les donner.	15 Τις λοιπον ητο ο μακαρισμος σας; επειδη μαρτυρω προς εσας οτι ει δυνατον τους οφθαλμους σας ηθελετε εκβαλει και δωσει εις εμε.
16 Alors suis-je maintenant votre ennemi parce que je vous dis la vérité?	16 Εχθρος σας εγεινα λοιπον, διοτι σας λεγω την αληθειαν;
17 Là-bas on est plein de zèle pour vous, mais pas dans le bon sens. Ces gens-là veulent vous prendre à part pour que vous soyez pleins de zèle pour eux.	17 Δεικνυουσι ζηλον προς εσας, ουχι ομως καλον, αλλα θελουσι να σας αποκλεισωσι, δια να εχητε σεις ζηλον προς αυτους.
18 Comme ce serait bon d’être toujours plein de zèle, et dans le bon sens, et pas seulement quand je suis près de vous!	18 Καλον δε ειναι να ησθε ζηλωται προς το καλον παντοτε και ουχι μονον οταν ευρισκωμαι μεταξυ σας.
19 Oui, mes petits enfants, je souffre pour vous les douleurs d’une mère jusqu’à ce que le Christ ait pris forme en vous.	19 Τεκνια μου, δια τους οποιους παλιν ειμαι εις ωδινας, εωσου μορφωθη ο Χριστος εν υμιν?
20 Combien je voudrais être auprès de vous en ce moment et vous parler de vive voix, car je ne sais comment faire avec vous.	20 ηθελον δε να παρευρισκωμαι μεταξυ σας τωρα και να αλλαξω την φωνην μου, διοτι απορω δια σας.
21 Dites-moi, vous qui voulez vous soumettre à la Loi, l’avez-vous entendue?	21 Ειπατε μοι οι θελοντες να ησθε υπο νομον? τον νομον δεν ακουετε;
22 Il est écrit qu’Abraham eut deux fils, l’un né de son esclave, l’autre de celle qui était libre.	22 Διοτι ειναι γεγραμμενον οτι ο Αβρααμ εγεννησε δυο υιους, ενα εκ της δουλης και ενα εκ της ελευθερας.
23 Le premier fils, celui de l’esclave, lui était né par le jeu de la chair; mais celui de la femme libre, il le devait à une promesse de Dieu.	23 Αλλ' ο μεν εκ της δουλης εγεννηθη κατα σαρκα, ο δε εκ της ελευθερας δια της επαγγελιας?
24 Il y a là un symbole: on y reconnaît deux alliances. La première, celle du Mont Sinaï, c’est Agar: elle donne le jour à des esclaves.	24 Τα οποια ειναι κατα αλληγοριαν? διοτι αυται ειναι αι δυο διαθηκαι, μια μεν απο του ορους Σινα, η γεννωσα προς δουλειαν, ητις ειναι η Αγαρ.
25 Agar était d’Arabie, où est le Sinaï, et représente bien la Jérusalem actuelle qui est esclave avec ses enfants.	25 Διοτι το Αγαρ ειναι το ορος Σινα εν τη Αραβια, και ταυτιζεται με την σημερινην Ιερουσαλημ, ειναι δε εις δουλειαν μετα των τεκνων αυτης?
26 Mais la Jérusalem céleste est libre, et c’est elle notre mère.	26 η δε ανω Ιερουσαλημ ειναι ελευθερα, ητις ειναι μητηρ παντων ημων.
27 Il est écrit: Réjouis-toi, femme stérile qui n’as pas eu d’enfants, saute et crie de joie, toi qui n’as pas connu les douleurs de l’enfantement. Car la femme laissée pour compte aura plus d’enfants que celle qui avait un mari.	27 Διοτι ειναι γεγραμμενον? Ευφρανθητι, στειρα η μη τικτουσα, εκβαλε φωνην και βοησον, η μη ωδινουσα? διοτι τα τεκνα της ερημου ειναι πλειοτερα παρα τα τεκνα της εχουσης τον ανδρα.
28 Frères, vous êtes enfants de la promesse, tout comme Isaac.	28 ημεις δε, αδελφοι, καθως ο Ισαακ επαγγελιας τεκνα ειμεθα.
29 Mais déjà dans ce temps l’enfant de la chair persécutait l’enfant de l’esprit, et c’est pareil aujourd’hui.	29 Αλλα καθως τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκε τον κατα πνευμα, ουτω και τωρα.
30 Mais que dit l’Écriture? Renvoie l’esclave et son fils, car le fils de l’esclave ne recevra rien de ce que doit hériter le fils de la femme libre.	30 Αλλα τι λεγει η γραφη; Εκβαλε την δουλην και τον υιον αυτης? διοτι δεν θελει κληρονομησει ο υιος της δουλης μετα του υιου της ελευθερας.
31 Nous sommes nés de femme libre et non pas fils d’esclaves.	31 Λοιπον, αδελφοι, δεν ειμεθα της δουλης τεκνα, αλλα της ελευθερας.