1 Rzekł znowu do swoich uczniów: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. | 1 Et ait ad discipulos suos : Impossibile est ut non veniant scandala : væ autem illi per quem veniunt. |
2 Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie. | 2 Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum ejus, et projiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis. |
3 Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. | 3 Attendite vobis : Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum : et si pœnitentiam egerit, dimitte illi. |
4 I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu. | 4 Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens : Pœnitet me, dimitte illi. |
5 Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary. | 5 Et dixerunt apostoli Domino : Adauge nobis fidem. |
6 Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna. | 6 Dixit autem Dominus : Si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro : Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis. |
7 Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? | 7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem, qui regresso de agro dicat illi : Statim transi, recumbe : |
8 Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? | 8 et non dicat ei : Para quod cœnem, et præcinge te, et ministra mihi donec manducem, et bibam, et post hæc tu manducabis, et bibes ? |
9 Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? | 9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quæ ei imperaverat ? |
10 Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać. | 10 non puto. Sic et vos cum feceritis omnia quæ præcepta sunt vobis, dicite : Servi inutiles sumus : quod debuimus facere, fecimus.
|
11 Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. | 11 Et factum est, dum iret in Jerusalem, transibat per mediam Samariam et Galilæam. |
12 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka | 12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe : |
13 i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami. | 13 et levaverunt vocem, dicentes : Jesu præceptor, miserere nostri. |
14 Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. | 14 Quos ut vidit, dixit : Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt. |
15 Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, | 15 Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum, |
16 upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. | 16 et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens : et hic erat Samaritanus. |
17 Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? | 17 Respondens autem Jesus, dixit : Nonne decem mundati sunt ? et novem ubi sunt ? |
18 żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. | 18 Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena. |
19 Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła. | 19 Et ait illi : Surge, vade : quia fides tua te salvum fecit.
|
20 Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; | 20 Interrogatus autem a pharisæis : Quando venit regnum Dei ? respondens eis, dixit : Non venit regnum Dei cum observatione : |
21 i nie powiedzą: Oto tu jest albo: Tam. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest. | 21 neque dicent : Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est. |
22 Do uczniów zaś rzekł: Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. | 22 Et ait ad discipulos suos : Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis. |
23 Powiedzą wam: Oto tam lub: Oto tu. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. | 23 Et dicent vobis : Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini : |
24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. | 24 nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget : ita erit Filius hominis in die sua. |
25 Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie. | 25 Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac. |
26 Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: | 26 Et sicut factum est in diebus Noë, ita erit et in diebus Filii hominis : |
27 jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. | 27 edebant et bibebant : uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noë in arcam : et venit diluvium, et perdidit omnes. |
28 Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, | 28 Similiter sicut factum est in diebus Lot : edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant : |
29 lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; | 29 qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de cælo, et omnes perdidit : |
30 tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. | 30 secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur. |
31 W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. | 31 In illa hora, qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa : et qui in agro, similiter non redeat retro. |
32 Przypomnijcie sobie żonę Lota. | 32 Memores estote uxoris Lot. |
33 Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. | 33 Quicumque quæsierit animam suam salvam facere, perdet illam : et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam. |
34 Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. | 34 Dico vobis : In illa nocte erunt duo in lecto uno : unus assumetur, et alter relinquetur : |
35 Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. | 35 duæ erunt molentes in unum : una assumetur, et altera relinquetur : duo in agro : unus assumetur, et alter relinquetur. |
36 Pytali Go: Gdzie, Panie? | 36 Respondentes dicunt illi : Ubi Domine ? |
37 On im odpowiedział: Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy. | 37 Qui dixit illis : Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilæ. |