Ecclesiasticus 39
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 Qui autem accommodat animam suam ad timorem Dei et in lege Altissimi meditatur, sapientiam omnium antiquorum exquiret et in prophetiis vacabit. | 1 Egli ricerca la sapienza di tutti gli antichi e si dedica allo studio delle profezie. |
2 Narrationem virorum nominatorum conservabit et in versutias parabolarum simul introibit. | 2 Conserva i detti degli uomini famosi e penetra le sottigliezze delle parabole, |
3 Occulta proverbiorum exquiret et in absconditis parabolarum conversabitur. | 3 ricerca il senso recondito dei proverbi e si occupa degli enigmi delle parabole. |
4 In medio magnatorum ministrabit et in conspectu principum apparebit. | 4 Svolge il suo compito fra i grandi, lo si vede tra i capi, viaggia in terre di popoli stranieri, sperimentando il bene e il male in mezzo agli uomini. |
5 In terram alienigenarum gentium pertransiet; bona enim et mala in hominibus tentabit. | 5 Gli sta a cuore alzarsi di buon mattino per il Signore, che lo ha creato; davanti all’Altissimo fa la sua supplica, apre la sua bocca alla preghiera e implora per i suoi peccati. |
6 Cor suum tradet ad vigilandum diluculo ad Dominum, qui fecit illum, et in conspectu Altissimi deprecabitur. | 6 Se il Signore, che è grande, vorrà, egli sarà ricolmato di spirito d’intelligenza: come pioggia effonderà le parole della sua sapienza e nella preghiera renderà lode al Signore. |
7 Aperiet os suum in oratione et pro delictis suis deprecabitur. | 7 Saprà orientare il suo consiglio e la sua scienza e riflettere sui segreti di Dio. |
8 Si enim Dominus magnus voluerit, spiritu intellegentiae replebitur. | 8 Manifesterà la dottrina del suo insegnamento, si vanterà della legge dell’alleanza del Signore. |
9 Ipse tamquam imbres mittet eloquia sapientiae suae et in oratione confitebitur Domino. | 9 Molti loderanno la sua intelligenza, egli non sarà mai dimenticato; non scomparirà il suo ricordo, il suo nome vivrà di generazione in generazione. |
10 Et ipse diriget consilium et disciplinam et in absconditis eius considerabit. | 10 I popoli parleranno della sua sapienza, l’assemblea proclamerà la sua lode. |
11 Ipse palam faciet disciplinam doctrinae suae et in lege testamenti Domini gloriabitur. | 11 Se vivrà a lungo, lascerà un nome più famoso di mille altri e quando morrà, avrà già fatto abbastanza per sé. |
12 Collaudabunt multi sapientiam eius, et usque in saeculum non delebitur. | 12 Dopo aver riflettuto, parlerò ancora, sono pieno come la luna nel plenilunio. |
13 Non recedet memoria eius, et nomen eius requiretur a generatione in generationem; | 13 Ascoltatemi, figli santi, e crescete come una rosa che germoglia presso un torrente. |
14 sapientiam eius enarrabunt gentes, et laudem eius enuntiabit ecclesia. | 14 Come incenso spargete buon profumo, fate sbocciare fiori come il giglio, alzate la voce e cantate insieme, benedite il Signore per tutte le sue opere. |
15 Si permanserit, nomen derelinquet plus quam mille, et, si requieverit, proderit sibi. | 15 Magnificate il suo nome e proclamate la sua lode, con i canti delle labbra e con le cetre, e nella vostra acclamazione dite così: |
16 Adhuc meditabor et enarrabo; ut luna die duodecimo repletus sum. | 16 Quanto sono belle tutte le opere del Signore! Ogni suo ordine si compirà a suo tempo! |
17 Obaudite me, filii pii, et quasi rosa plantata super rivos aquarum florebit caro vestra; | 17 Non bisogna dire: «Che cos’è questo? Perché quello?». Tutto infatti sarà esaminato a suo tempo. Alla sua parola l’acqua si arresta come una massa, a un detto della sua bocca si aprono i serbatoi delle acque. |
18 quasi libanus odorem suavitatis habete, | 18 A un suo comando si realizza quanto egli vuole, e nessuno potrà sminuire la sua opera di salvezza. |
19 florete flores quasi lilium. Date vocem et collaudate canticum et benedicite Dominum in omnibus operibus suis. | 19 Le opere di ogni uomo sono davanti a lui, non è possibile nascondersi ai suoi occhi; |
20 Date nomini eius magnificentiam et confitemini illi in laudatione eius et in canticis labiorum et citharis; et sic dicetis in confessione: | 20 egli guarda da un’eternità all’altra, nulla è straordinario davanti a lui. |
21 “ Opera Domini universa bona valde, et omne, quod praecepit, tempore suo erit! ”. Non est dicere: “ Quid est hoc? ” aut “ Ad quid istud? ”; omnia enim in tempore suo conquirentur. | 21 Non bisogna dire: «Che cos’è questo? Perché quello?». Tutto infatti è stato creato con uno scopo preciso. |
22 In verbo eius stetit aqua sicut congeries, et in sermone oris illius exceptoria aquarum; | 22 La sua benedizione si diffonde come un fiume e come un diluvio inebria la terra. |
23 quoniam in praecepto ipsius placor fit, et non est minoratio in salutare ipsius. | 23 Così i popoli erediteranno la sua ira, come trasformò le acque in deserto salato. |
24 Opera omnis carnis coram illo, et non est quidquam absconditum ab oculis eius. | 24 Le sue vie sono diritte per i santi, ma per gli empi sono piene d’inciampi. |
25 A saeculo usque in saeculum respicit, et nihil est mirabile in conspectu eius. | 25 Per i buoni i beni furono creati sin da principio, allo stesso modo i mali per i peccatori. |
26 Non est dicere: “ Quid est hoc! ” aut “ Ad quid istud? ”; omnia enim in usum suum creata sunt. | 26 Le cose di prima necessità per la vita dell’uomo sono: acqua, fuoco, ferro, sale, farina di frumento, latte, miele, succo di uva, olio e vestito. |
27 Benedictio illius quasi fluvius inundavit | 27 Tutte queste cose sono un bene per i buoni, allo stesso modo si volgono in male per i peccatori. |
28 et sicut cataclysmus aridam inebriavit. Sic ira ipsius gentes, quae non exquisierunt eum, disperdet, | 28 Ci sono venti creati per castigare e nella loro furia rafforzano i loro flagelli; quando verrà la fine, scateneranno violenza e placheranno lo sdegno del loro creatore. |
29 quomodo convertit aquas in salsuginem. Viae illius sanctis directae sunt; sic peccatoribus offensiones in ira eius. | 29 Fuoco, grandine, fame e morte sono tutte cose create per il castigo. |
30 Bona bonis creata sunt ab initio, sic peccatoribus bona et mala. | 30 Denti delle fiere, scorpioni, vipere e spade vendicatrici sono per la rovina degli empi. |
31 Primum necessaria vitae hominum aqua, ignis et ferrum, sal, lac et panis similagineus et mel et sanguis uvae et oleum et vestimentum: | 31 Si rallegrano quando lui li comanda, stanno pronti sulla terra secondo il bisogno e al momento opportuno non trasgrediscono la sua parola. |
32 haec omnia sanctis in bona, sic et impiis et peccatoribus in mala convertentur. | 32 Di questo ero convinto fin dal principio, vi ho riflettuto e l’ho messo per iscritto: |
33 Sunt spiritus, qui ad vindictam creati sunt et in furore suo confirmaverunt tormenta sua; | 33 «Le opere del Signore sono tutte buone; egli provvederà a ogni necessità a suo tempo». |
34 in tempore consummationis effundent virtutem et furorem eius, qui fecit illos, placabunt: | 34 Non bisogna dire: «Questo è peggiore di quello». Tutto infatti al tempo giusto sarà riconosciuto buono. |
35 ignis, grando, fames et mors, omnia haec ad vindictam creata sunt; | 35 E ora cantate inni con tutto il cuore e con la bocca, e benedite il nome del Signore. |
36 bestiarum dentes et scorpii et serpentes et romphaea vindicans in exterminium impios: | |
37 in mandatis eius gaudebunt et super terram in necessitates praeparabuntur et in temporibus suis non praeterient verbum. | |
38 Propterea ab initio confirmatus et consiliatus sum et cogitavi et scriptis mandavi: | |
39 “ Opera Domini omnia bona, et omnem usum hora sua subministrabit ”. | |
40 Non est dicere: “ Hoc illo nequius est ”: omnia enim in tempore suo comprobabuntur. | |
41 Et nunc in omni corde et ore collaudate et benedicite nomen Domini. |