ΙΩΒ - Giobbe - Job 17

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.	1 Spiritus meus attenuabitur ; dies mei breviabuntur : et solum mihi superest sepulchrum.
2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;	2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;	3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me.
4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.	4 Cor eorum longe fecisti a disciplina : propterea non exaltabuntur.
5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.	5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient.
6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.	6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.	7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.	8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.	9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.	10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.	11 Dies mei transierunt ; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum.
12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.	12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.	13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum.
14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.	14 Putredini dixi : Pater meus es ; Mater mea, et soror mea, vermibus.
15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;	15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea ? et patientiam meam quis considerat ?
16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.	16 In profundissimum infernum descendent omnia mea : putasne saltem ibi erit requies mihi ?