Псалтирь 108

Библия Синодальный перевод	Biblia Tysiąclecia
1 (107-1) ^^Песнь. Псалом Давида.^^ (107-2) Готово сердце мое, Боже; буду петь и воспевать во славе моей.	1 Pieśń. Psalm. Dawidowy.
2 (107-3) Воспрянь, псалтирь и гусли! Я встану рано.	2 Gotowe jest serce moje, Boże, zaśpiewam i zagram. Zbudź się, chwało moja,
3 (107-4) Буду славить Тебя, Господи, между народами; буду воспевать Тебя среди племен,	3 zbudź się, harfo i cytro! Chcę obudzić jutrzenkę.
4 (107-5) ибо превыше небес милость Твоя и до облаков истина Твоя.	4 Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie, zagram Ci wśród narodów,
5 (107-6) Будь превознесен выше небес, Боже; над всею землею [да] [будет] слава Твоя,	5 bo Twoja łaskawość [sięga] aż do niebios, a wierność Twoja po chmury.
6 (107-7) дабы избавились возлюбленные Твои: спаси десницею Твоею и услышь меня.	6 Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię!
7 (107-8) Бог сказал во святилище Своем: 'восторжествую, разделю Сихем и долину Сокхоф размерю;	7 Aby ocaleli, których miłujesz, wspomóż nas Twą prawicą i wysłuchaj!
8 (107-9) Мой Галаад, Мой Манассия, Ефрем--крепость главы Моей, Иуда--скипетр Мой,	8 Bóg przemówił w swojej świątyni: Będę triumfował i podzielę Sychem, a dolinę Sukkot wymierzę.
9 (107-10) Моав--умывальная чаша Моя, на Едома простру сапог Мой, над землею Филистимскою восклицать буду'.	9 Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses, Efraim jest szyszakiem mojej głowy, Juda moim berłem,
10 (107-11) Кто введет меня в укрепленный город? Кто доведет меня до Едома?	10 Moab jest dla Mnie misą do mycia; na Edom but mój rzucę, nad Filisteą będę triumfował.
11 (107-12) Не Ты ли, Боже, [Который] отринул нас и не выходишь, Боже, с войсками нашими?	11 Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? Któż aż do Edomu mię odprowadzi?
12 (107-13) Подай нам помощь в тесноте, ибо защита человеческая суетна.	12 Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
13 (107-14) С Богом мы окажем силу: Он низложит врагов наших.	13 Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, bo ludzkie ocalenie jest zawodne.
	14 W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy i On podepcze naszych nieprzyjaciół.