Vangelo secondo Giovanni (يوحنا) 12

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 ثم قبل الفصح بستة ايام أتى يسوع الى بيت عنيا حيث كان لعازر الميت الذي اقامه من الاموات.	1 וְשֵׁשֶׁת יָמִים לִפְנֵי חַג־הַפֶּסַח בָּא יֵשׁוּעַ לְבֵית הִינִי מְקוֹם לַעְזָר אֲשֶׁר הֵעִיר אֹתוֹ מֵעִם הַמֵּתִים
2 فصنعوا له هناك عشاء. وكانت مرثا تخدم واما لعازر فكان احد المتكئين معه.	2 וַיַּעֲשֹוּ־לוֹ שָׁם מִשְׁתֶּה בָּעָרֶב וּמָרְתָא מְשָׁרֶתֶת וְלַעְזָר הָיָה אֶחָד מִן־הַמְסֻבִּים אִתּוֹ
3 فاخذت مريم منا من طيب ناردين خالص كثير الثمن ودهنت قدمي يسوع ومسحت قدميه بشعرها. فامتلأ البيت من رائحة الطيب.	3 וַתִּקַּח מִרְיָם מִרְקַחַת נֵרְדְּ זַךְ וְיָקָר מְאֹד לִטְרָא אַחַת מִשְׁקָלָהּ וַתִּמְשַׁח־בָּהּ אֶת־רַגְלֵי יֵשׁוּעַ וַתְּנַגֵּב אֶת־רַגְלָיו בְּשַׂעֲרוֹתֶיהָ וְהַבַּיִת יִמָּלֵא רֵיחַ הַמִּרְקָחַת
4 فقال واحد من تلاميذه وهو يهوذا سمعان الاسخريوطي المزمع ان يسلمه	4 וַיֹּאמֶר אֶחָד מִתַּלְמִידָיו הוּא יְהוּדָה בֶּן־שִׁמְעוֹן אִישׁ קְרִיּוֹת הֶעָתִיד לְמָסְרוֹ
5 لماذا لم يبع هذا الطيب بثلاث مئة دينار ويعط للفقراء.	5 מַדּוּעַ לֹא־נִמְכְּרָה הַמִּרְקַחַת בִּשְׁלשׁ מֵאוֹת דִּינָר וְנִתַּן לָעֲנִיִּים
6 قال هذا ليس لانه كان يبالي بالفقراء بل لانه كان سارقا وكان الصندوق عنده وكان يحمل ما يلقى فيه.	6 וְהוּא לֹא־דִבֶּר אֶת־זֹאת מֵחֶמְלָתוֹ עַל־הָעֲנִיִּים כִּי אִם־גַּנָּב הָיָה וְכִיס הַכֶּסֶף אִתּוֹ וַיִּשָּׂא כָּל־אֲשֶׁר יָשִׂימוּ בוֹ
7 فقال يسوع اتركوها. انها ليوم تكفيني قد حفظته.	7 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ הַנִּיחָה־לָּהּ לְיוֹם קְבוּרָתִי צָפְנָה זֹאת
8 لان الفقراء معكم في كل حين. واما انا فلست معكم في كل حين	8 כִּי הָעֲנִיִּים תָּמִיד הֵמָּה עִמָּכֶם וַאֲנִי אֵינֶנִּי תָמִיד עִמָּכֶם
9 فعلم جمع كثير من اليهود انه هناك فجاءوا ليس لاجل يسوع فقط بل لينظروا ايضا لعازر الذي اقامه من الاموات.	9 וַיִּשְׁמְעוּ עַם־רַב בִּיהוּדָה כִּי־שָׁם הוּא וַיָּבֹאוּ לֹא־בַעֲבוּר יֵשׁוּעַ לְבַדּוֹ כִּי אִם־לִרְאוֹת גַּם אֶת־לַעְזָר אֲשֶׁר הֱעִירוֹ מֵעִם הַמֵּתִים
10 فتشاور رؤساء الكهنة ليقتلوا لعازر ايضا.	10 וְרָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים הִתְיָעֲצוּ לַהֲרֹג גַּם אֶת־לַעְזָר
11 لان كثيرين من اليهود كانوا بسببه يذهبون ويؤمنون بيسوع	11 כִּי בִגְלָלוֹ בָּאוּ שָׁמָּה רַבִּים מִן־הַיְּהוּדִים וַיַּאֲמִינוּ בְּיֵשׁוּעַ
12 وفي الغد سمع الجمع الكثير الذي جاء الى العيد ان يسوع آت الى اورشليم.	12 וַיְהִי מִמָּחֳרָת כִּשְׁמוֹעַ הָמוֹן רָב אֲשֶׁר בָּאוּ לָחֹג הֶחָג כִּי־יָבֹא יֵשׁוּעַ יְרוּשָׁלָיִם
13 فأخذوا سعوف النخل وخرجوا للقائه وكانوا يصرخون أوصنّا مبارك الآتي باسم الرب ملك اسرائيل.	13 וַיִּקְחוּ בְיָדָם כַּפּוֹת תְּמָרִים וַיֵּצְאוּ לִקְרָאתוֹ וַיָּרִיעוּ לֵאמֹר הוֹשַׁע־נָא בָּרוּךְ הַבָּא בְּשֵׁם יְהוָֹה מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל
14 ووجد يسوع جحشا فجلس عليه كما هو مكتوب	14 וַיִּמְצָא יֵשׁוּעַ עַיִר אֶחָד וַיִּרְכַּב עָלָיו כַּאֲשֶׁר כָּתוּב
15 لا تخافي يا ابنة صهيون. هوذا ملكك يأتي جالسا على جحش اتان.	15 אַל־תִּירְאִי בַּת־צִיּוֹן הִנֵּה מַלְכֵּךְ יָבוֹא לָךְ רֹכֵב עַל־עַיִר בֶּן־אֲתֹנוֹת
16 وهذه الامور لم يفهمها تلاميذه اولا. ولكن لما تمجد يسوع حينئذ تذكروا ان هذه كانت مكتوبة عنه وانهم صنعوا هذه له.	16 וְכָל־זֹאת לֹא־הֵבִינוּ תַלְמִידָיו בָּרִאשׁוֹנָה אַךְ אַחֲרֵי אֲשֶׁר נִתְפָּאַר יֵשׁוּעַ זָכְרוּ כִּי־כֵן כָּתוּב עָלָיו וְכִי־זֹאת עָשֹוּ לוֹ
17 وكان الجمع الذي معه يشهد انه دعا لعازر من القبر واقامه من الاموات.	17 וַיָּעִידוּ הָעָם אֲשֶׁר הָיוּ אֶצְלוֹ בְּקָרְאוֹ אֶל־לַעְזָר לָצֵאת מִן־הַקֶּבֶר וַיָּעַר אֹתוֹ מֵעִם הַמֵּתִים
18 لهذا ايضا لاقاه الجمع لانهم سمعوا انه كان قد صنع هذه الآية.	18 עַל־זֹאת גַּם־הֲמוֹן הָעָם יָצָא לִקְרָאתוֹ עַל־שָׁמְעָם כִּי עָשָׂה הָאוֹת הַזֶּה
19 فقال الفريسيون بعضهم لبعض انظروا. انكم لا تنفعون شيئا. هوذا العالم قد ذهب وراءه	19 וְהַפְּרוּשִׁים דִּבְּרוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו לֵאמֹר הַרְאִיתֶם כִּי הוֹעֵיל לֹא תוֹעִילוּ מְאוּמָה הִנֵּה כָל־הָעוֹלָם נִמְשַׁךְ אַחֲרָיו
20 وكان اناس يونانيون من الذين صعدوا ليسجدوا في العيد.	20 וּבְתוֹךְ הָעֹלִים לְהִשְׁתַּחֲוֺת בֶּחָג הָיוּ אֲנָשִׁים יְוָנִים
21 فتقدم هؤلاء الى فيلبس الذي من بيت صيدا الجليل وسألوه قائلين يا سيد نريد ان نرى يسوع.	21 וַיִּקְרְבוּ אֶל־פִילִפּוֹס אִישׁ בֵּית־צַיְדָה אֲשֶׁר בְּאֶרֶץ הַגָּלִיל וַיִּשְׁאֲלוּ מִמֶּנּוּ לֵאמֹר אֲדֹנִי לִרְאוֹת אֶת־יֵשׁוּעַ חָפָצְנוּ
22 فأتى فيلبس وقال لاندراوس ثم قال اندراوس وفيلبس ليسوع.	22 וַיָּבֹא פִילִפּוֹס וַיַּגֵּד זֹאת אֶל־אַנְדְּרָי וְאַנְדְּרַי וּפִילִפּוֹס הִגִּידוּ אֶל־יֵשׁוּעַ
23 واما يسوع فاجابهما قائلا قد أتت الساعة ليتمجد ابن الانسان.	23 וַיַּעַן אוֹתָם יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר בָּאָה הַשָּׁעָה שֶׁיְּפֹאַר בֶּן־הָאָדָם
24 الحق الحق اقول لكم ان لم تقع حبة الحنطة في الارض وتمت فهي تبقى وحدها. ولكن ان ماتت تأتي بثمر كثير.	24 אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם אִם לֹא־יִפֹּל גַּרְגֵּר הַחִטָּה אֶל־תּוֹךְ הָאֲדָמָה וָמֵת יִשָּׁאֵר לְבַדּוֹ וְכַאֲשֶׁר מֵת יַעֲשֶׂה פְּרִי הַרְבֵּה
25 من يحب نفسه يهلكها ومن يبغض نفسه في هذا العالم يحفظها الى حياة ابدية.	25 הָאֹהֵב אֶת־נַפְשׁוֹ יְאַבְּדֶנָּה וְהַשּׂנֵא אֶת־נַפְשׁוֹ בָּעוֹלָם הַזֶּה יִנְצְרֶהָ לְחַיֵּי נֶצַח
26 ان كان احد يخدمني فليتبعني . ‎ وحيث اكون انا هناك ايضا يكون خادمي. وان كان احد يخدمني يكرمه الآب.	26 הֶחָפֵץ לְשָׁרְתֵנִי יֵלֵךְ אַחֲרָי וּבַאֲשֶׁר אֶהְיֶה שָׁם יִהְיֶה גַּם־מְשָׁרְתִי וְאִישׁ אֲשֶׁר יְשָׁרְתֵנִי אֹתוֹ יְכַבֵּד אָבִי
27 الآن نفسي قد اضطربت. وماذا اقول. ايها الآب نجني من هذه الساعة. ولكن لاجل هذا أتيت الى هذه الساعة.	27 עַתָּה נִסְעֲרָה נַפְשִׁי וּמָה אֹמַר הוֹשִׁיעֵנִי אָבִי מִן־הַשָּׁעָה הַזֹּאת אַךְ עַל־כֵּן בָּאתִי אֶל־הַשָּׁעָה הַזֹּאת
28 ايها الآب مجد اسمك. فجاء صوت من السماء مجدت وامجد ايضا.	28 אָבִי פָּאֵר אֶת־שְׁמֶךָ וַתֵּצֵא בַת־קוֹל מִן־הַשָּׁמַיִם גַּם־פֵּאַרְתִּי וְגַם־אוֹסִיף לְפָאֵר
29 فالجمع الذي كان واقفا وسمع قال قد حدث رعد. وآخرون قالوا قد كلمه ملاك.	29 וְהָעָם הָעֹמְדִים שָׁמָּה כְּשָׁמְעָם אָמְרוּ רַעַם נִשְׁמָע וַאֲחֵרִים אָמְרוּ מַלְאָךְ דִּבֶּר אִתּוֹ
30 اجاب يسوع وقال ليس من اجلي صار هذا الصوت بل من اجلكم.	30 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר לֹא לְמַעֲנִי הָיָה הַקּוֹל הַזֶּה כִּי אִם־לְמַעַנְכֶם
31 الآن دينونة هذا العالم. الآن يطرح رئيس هذا العالم خارجا.	31 עַתָּה מִשְׁפָּט בָּא עַל־הָעוֹלָם הַזֶּה עַתָּה יֻשְׁלַךְ שַׂר הָעוֹלָם הַזֶּה חוּצָה
32 وانا ان ارتفعت عن الارض اجذب اليّ الجميع.	32 וַאֲנִי בְּהִנָּשְׂאִי מֵעַל־הָאָרֶץ אֶמְשֹׁךְ כֻּלָּם אֵלָי
33 قال هذا مشيرا الى اية ميتة كان مزمعا ان يموت.	33 וְזֹאת דִּבֶּר לִרְמוֹז אֵיזֶה מָוֶת הוּא עָתִיד לָמוּת
34 فاجابه الجمع نحن سمعنا من الناموس ان المسيح يبقى الى الابد. فكيف تقول انت انه ينبغي ان يرتفع ابن الانسان. من هو هذا ابن الانسان.	34 וַיַּעֲנוּ אֹתוֹ הָעָם וַיֹּאמְרוּ הִנֵּה שָׁמַעְנוּ בַתּוֹרָה כִּי הַמָּשִׁיחַ יִכּוֹן לְעוֹלָם וְאֵיךְ אָמַרְתָּ כִּי בֶן־הָאָדָם צָרִיךְ לְהִנָּשֵׂא וּמִי בֶּן־הָאָדָם הַלָּזֶה
35 فقال لهم يسوع النور معكم زمانا قليلا بعد. فسيروا ما دام لكم النور لئلا يدرككم الظلام. والذي يسير في الظلام لا يعلم الى اين يذهب.	35 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אַךְ־לְמִצְעָר יִהְיֶה הָאוֹר עִמָּכֶם הִתְהַלְּכוּ בְּעוֹד לָכֶם הָאוֹר פֶּן־יְשׁוּפְכֶם חשֶׁךְ וְהַהֹלֵךְ בַּחשֶׁךְ לֹא יֵדַע אָנָה הוּא הֹלֵךְ
36 ما دام لكم النور آمنوا بالنور لتصيروا ابناء النور. تكلم يسوع بهذا ثم مضى واختفى عنهم	36 בְּעוֹד לָכֶם הָאוֹר הַאֲמִינוּ בָאוֹר לְמַעַן תִּהְיוּ בְּנֵי הָאוֹר אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה דִּבֶּר יֵשׁוּעַ וַיֵּלֶךְ לוֹ וַיִּסָּתֵר מִפְּנֵיהֶם
37 ومع انه كان قد صنع امامهم آيات هذا عددها لم يؤمنوا به.	37 רַבִּים הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשָׂה לְעֵינֵיהֶם וּבְכָל־זֹאת לֹא הֶאֱמִינוּ בּוֹ
38 ليتم قول اشعياء النبي الذي قاله يا رب من صدق خبرنا ولمن استعلنت ذراع الرب.	38 לְמַלֹּאת דְּבַר יְשַׁעְיָהוּ הַנָּבִיא אֲשֶׁר אָמָר יְהוָֹה מִי הֶאֱמִין לִשְׁמֻעָתֵנוּ וּזְרוֹעַ יְהוָֹה עַל־מִי נִגְלָתָה
39 لهذا لم يقدروا ان يؤمنوا. لان اشعياء قال ايضا.	39 עַל־כֵּן לֹא יָכְלוּ לְהַאֲמִין כִּי עוֹד אָמַר יְשַׁעְיָהוּ
40 قد أعمى عيونهم واغلظ قلوبهم لئلا يبصروا بعيونهم ويشعروا بقلوبهم ويرجعوا فاشفيهم.	40 הֵשַׁע עֵינֵיהֶם וְהִשְׁמִין לְבָבָם פֶּן־יִרְאוּ בְּעֵינֵיהֶם וּלְבָבָם יָבִין וְשָׁבוּ וְרָפָאתִי לָהֶם
41 قال اشعياء هذا حين رأى مجده وتكلم عنه.	41 כָּזֹאת דִּבֶּר יְשַׁעְיָהוּ בִּרְאוֹתוֹ אֶת־תִּפְאַרְתּוֹ וַיִּנָּבֵא עָלָיו
42 ولكن مع ذلك آمن به كثيرون من الرؤساء ايضا غير انهم لسبب الفريسيين لم يعترفوا به لئلا يصيروا خارج المجمع.	42 אוּלָם רַבִּים אַף מִן־הַשָּׂרִים הֶאֱמִינוּ־בוֹ אַךְ בִּגְלַל הַפְּרוּשִׁים לֹא הוֹדוּ לְמַעַן אֲשֶׁר־לֹא יְנֻדּוּ
43 لانهم احبوا مجد الناس اكثر من مجد الله	43 כִּי אָהֲבוּ כְּבוֹד אֲנָשִׁים יוֹתֵר מִכְּבוֹד הָאֱלֹהִים
44 فنادى يسوع وقال. الذي يؤمن بي ليس يؤمن بي بل بالذي ارسلني.	44 וַיִּקְרָא יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר הַמַּאֲמִין בִּי לֹא־בִי הוּא מַאֲמִין כִּי אִם־בַּשֹּׁלֵחַ אֹתִי
45 والذي يراني يرى الذي ارسلني.	45 וְהָרֹאֶה אֹתִי אֶת־אֲשֶׁר שְׁלָחַנִי הוּא רֹאֶה
46 انا قد جئت نورا الى العالم حتى كل من يؤمن بي لا يمكث في الظلمة.	46 אֲנִי בָאתִי לְאוֹר אֶל־הָעוֹלָם לְמַעַן כָּל־אֲשֶׁר יַאֲמִין בִּי לֹא יֵשֵׁב בַּחשֶׁךְ
47 وان سمع احد كلامي ولم يؤمن فانا لا ادينه. لاني لم آت لادين العالم بل لاخلّص العالم.	47 וְהַשֹּׁמֵעַ אֶת־דְּבָרַי וְלֹא יִשְׁמְרֵם אֲנִי לֹא אֶשְׁפֹּט אֹתוֹ כִּי לֹא־בָאתִי לִשְׁפֹּט אֶת־הָעוֹלָם כִּי אִם־לְהוֹשִׁיעַ אֶת־הָעוֹלָם
48 من رذلني ولم يقبل كلامي فله من يدينه. الكلام الذي تكلمت به هو يدينه في اليوم الاخير.	48 וְאִישׁ אֲשֶׁר יִבְזֵנִי וְלֹא יִקַּח אֲמָרַי יֵשׁ אֶחָד אֲשֶׁר־יָדִין אֹתוֹ הַדָּבָר אֲשֶׁר דִּבַּרְתִּי הוּא יָדִין אֹתוֹ בַּיּוֹם הָאַחֲרוֹן
49 لاني لم اتكلم من نفسي لكن الآب الذي ارسلني هو اعطاني وصية ماذا اقول وبماذا اتكلم.	49 כִּי אֲנִי לֹא מִלִּבִּי דִּבַּרְתִּי כִּי אִם־אָבִי הַשֹּׁלֵחַ אֹתִי הוּא צִוַּנִי אֶת־אֲשֶׁר אֹמַר וְאֶת־אֲשֶׁר אֲדַבֵּר
50 وانا اعلم ان وصيته هي حياة ابدية. فما اتكلم انا به فكما قال لي الآب هكذا اتكلم	50 וַאֲנִי יָדַעְתִּי כִּי מִצְוָתוֹ חַיֵּי עוֹלָם לָכֵן כָּל־אֲשֶׁר אֲדַבֵּר כַּאֲשֶׁר אָמַר אֵלַי אָבִי כֵּן אֲנִי מְדַבֵּר