1 هوذا الرب يخلي الارض ويفرغها ويقلب وجهها ويبدد سكانها. | 1 ιδου κυριος καταφθειρει την οικουμενην και ερημωσει αυτην και ανακαλυψει το προσωπον αυτης και διασπερει τους ενοικουντας εν αυτη |
2 وكما يكون الشعب هكذا الكاهن. كما العبد هكذا سيده. كما الامة هكذا سيدتها. كما الشاري هكذا البائع. كما المقرض هكذا المقترض وكما الدائن هكذا المديون. | 2 και εσται ο λαος ως ο ιερευς και ο παις ως ο κυριος και η θεραπαινα ως η κυρια εσται ο αγοραζων ως ο πωλων και ο δανειζων ως ο δανειζομενος και ο οφειλων ως ω οφειλει |
3 تفرغ الارض افراغا وتنهب نهبا لان الرب قد تكلم بهذا القول. | 3 φθορα φθαρησεται η γη και προνομη προνομευθησεται η γη το γαρ στομα κυριου ελαλησεν ταυτα |
4 ناحت ذبلت الارض. حزنت ذبلت المسكونة. حزن مرتفعو شعب الارض | 4 επενθησεν η γη και εφθαρη η οικουμενη επενθησαν οι υψηλοι της γης |
5 والارض تدنست تحت سكانها لانهم تعدوا الشرائع غيروا الفريضة نكثوا العهد الابدي. | 5 η δε γη ηνομησεν δια τους κατοικουντας αυτην διοτι παρεβησαν τον νομον και ηλλαξαν τα προσταγματα διαθηκην αιωνιον |
6 لذلك لعنة اكلت الارض وعوقب الساكنون فيها لذلك احترق سكان الارض وبقي اناس قلائل. | 6 δια τουτο αρα εδεται την γην οτι ημαρτοσαν οι κατοικουντες αυτην δια τουτο πτωχοι εσονται οι ενοικουντες εν τη γη και καταλειφθησονται ανθρωποι ολιγοι |
7 ناح المسطار ذبلت الكرمة أنّ كل مسروري القلوب. | 7 πενθησει οινος πενθησει αμπελος στεναξουσιν παντες οι ευφραινομενοι την ψυχην |
8 بطل فرح الدفوف انقطع ضجيج المبتهجين بطل فرح العود. | 8 πεπαυται ευφροσυνη τυμπανων πεπαυται αυθαδεια και πλουτος ασεβων πεπαυται φωνη κιθαρας |
9 لا يشربون خمرا بالغناء. يكون المسكر مرا لشاربيه. | 9 ησχυνθησαν ουκ επιον οινον πικρον εγενετο το σικερα τοις πινουσιν |
10 دمرت قرية الخراب. أغلق كل بيت عن الدخول. | 10 ηρημωθη πασα πολις κλεισει οικιαν του μη εισελθειν |
11 صراخ على الخمر في الازقة. غرب كل فرح. انتفى سرور الارض. | 11 ολολυζετε περι του οινου πανταχη πεπαυται πασα ευφροσυνη της γης |
12 الباقي في المدينة خراب وضرب الباب ردما. | 12 και καταλειφθησονται πολεις ερημοι και οικοι εγκαταλελειμμενοι απολουνται |
13 انه هكذا يكون في وسط الارض بين الشعوب كنفاضة زيتونة كالخصاصة اذا انتهى القطاف | 13 ταυτα παντα εσται εν τη γη εν μεσω των εθνων ον τροπον εαν τις καλαμησηται ελαιαν ουτως καλαμησονται αυτους και εαν παυσηται ο τρυγητος |
14 هم يرفعون اصواتهم ويترنمون. لاجل عظمة الرب يصوّتون من البحر. | 14 ουτοι φωνη βοησονται οι δε καταλειφθεντες επι της γης ευφρανθησονται αμα τη δοξη κυριου ταραχθησεται το υδωρ της θαλασσης |
15 لذلك في المشارق مجدوا الرب. في جزائر البحر مجدوا اسم الرب اله اسرائيل | 15 δια τουτο η δοξα κυριου εν ταις νησοις εσται της θαλασσης το ονομα κυριου ενδοξον εσται κυριε ο θεος ισραηλ |
16 من اطراف الارض سمعنا ترنيمة مجدا للبار. فقلت يا تلفي يا تلفي. ويل لي. الناهبون نهبوا الناهبون نهبوا نهبا. | 16 απο των πτερυγων της γης τερατα ηκουσαμεν ελπις τω ευσεβει και ερουσιν ουαι τοις αθετουσιν οι αθετουντες τον νομον |
17 عليك رعب وحفرة وفخ يا ساكن الارض. | 17 φοβος και βοθυνος και παγις εφ' υμας τους ενοικουντας επι της γης |
18 ويكون ان الهارب من صوت الرعب يسقط في الحفرة والصاعد من وسط الحفرة يؤخذ بالفخ. لان ميازيب من العلاء انفتحت واسس الارض تزلزلت. | 18 και εσται ο φευγων τον φοβον εμπεσειται εις τον βοθυνον ο δε εκβαινων εκ του βοθυνου αλωσεται υπο της παγιδος οτι θυριδες εκ του ουρανου ηνεωχθησαν και σεισθησεται τα θεμελια της γης |
19 انسحقت الارض انسحاقا. تشققت الارض تشققا. تزعزعت الارض تزعزعا. | 19 ταραχη ταραχθησεται η γη και απορια απορηθησεται η γη |
20 ترنحت الارض ترنحا كالسكران وتدلدلت كالعرزال وثقل عليها ذنبها فسقطت ولا تعود تقوم | 20 εκλινεν και σεισθησεται ως οπωροφυλακιον η γη ως ο μεθυων και κραιπαλων και πεσειται και ου μη δυνηται αναστηναι κατισχυσεν γαρ επ' αυτης η ανομια |
21 ويكون في ذلك اليوم ان الرب يطالب جند العلاء في العلاء وملوك الارض على الارض. | 21 και επαξει ο θεος επι τον κοσμον του ουρανου την χειρα και επι τους βασιλεις της γης |
22 ويجمعون جمعا كاسارى في سجن ويغلق عليهم في حبس. ثم بعد ايام كثيرة يتعهدون. | 22 και συναξουσιν και αποκλεισουσιν εις οχυρωμα και εις δεσμωτηριον δια πολλων γενεων επισκοπη εσται αυτων |
23 ويخجل القمر وتخزى الشمس لان رب الجنود قد ملك في جبل صهيون وفي اورشليم. وقدام شيوخه مجد | 23 και τακησεται η πλινθος και πεσειται το τειχος οτι βασιλευσει κυριος εν σιων και εν ιερουσαλημ και ενωπιον των πρεσβυτερων δοξασθησεται |