1 Ὁ πρεσβύτερος ἐκλεκτῇ κυρίᾳ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς, οὓς ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ, καὶ οὐκ ἐγὼ μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐγνωκότες τὴν ἀλήθειαν, | 1 הַזָּקֵן אֶל־הַגְּבִירָה הַבְּחִירָה וְאֶל־בָּנֶיהָ אֲשֶׁר אֲנִי אֹהֵב אֹתָם בֶּאֱמֶת וְלֹא־אֲנִי לְבַדִּי כִּי אִם־גַּם כָּל־יֹדְעֵי הָאֱמֶת |
2 διὰ τὴν ἀλήθειαν τὴν μένουσαν ἐν ἡμῖν καὶ μεθ’ ἡμῶν ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα. | 2 לְמַעַן הָאֱמֶת הָעֹמֶדֶת בְּקִרְבֵּנוּ וְגַם־תִּהְיֶה עִמָּנוּ לְעוֹלָם |
3 ἔσται μεθ’ ἡμῶν χάρις ἔλεος εἰρήνη παρὰ θεοῦ πατρὸς καὶ παρὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ πατρὸς ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ. | 3 יְהִי עִמָּכֶם חֶסֶד וְרַחֲמִים וְשָׁלוֹם מֵאֵת הָאֱלֹהִים אָבִינוּ וּמֵאֵת אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ בֶּן־הָאָב בֶּאֱמֶת וּבְאַהֲבָה |
4 Ἐχάρην λίαν ὅτι εὕρηκα ἐκ τῶν τέκνων σου περιπατοῦντας ἐν ἀληθείᾳ, καθὼς ἐντολὴν ἐλάβομεν παρὰ τοῦ πατρός. | 4 שָׂמַחְתִּי לִמְאֹד כִּי־מָצָאתִי מִבָּנַיִךְ מִתְהַלְּכִים בָּאֱמֶת כַּמִּצְוָה אֲשֶׁר קִבַּלְנוּ מֵאֵת הָאָב |
5 καὶ νῦν ἐρωτῶ σε, κυρία, οὐχ ὡς ἐντολὴν γράφων σοι καινὴν ἀλλ’ ἣν εἴχομεν ἀπ’ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους. | 5 וְעַתָּה מְבַקֵּשׁ אֲנִי מִמֵּךְ הַגְּבִירָה וְלֹא כְּכֹתֵב אֵלַיִךְ מִצְוָה חֲדָשָׁה כִּי אִם־אֵת אֲשֶׁר הָיְתָה־לָּנוּ מֵרֹאשׁ לְאַהֲבָה אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ |
6 καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγάπη, ἵνα περιπατῶμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ· αὕτη ἡ ἐντολή ἐστιν, καθὼς ἠκούσατε ἀπ’ ἀρχῆς, ἵνα ἐν αὐτῇ περιπατῆτε. | 6 וְזֹאת הִיא הָאַהֲבָה אֲשֶׁר נִתְהַלֵּךְ בְּמִצְוֺתָיו זֹאת הִיא הַמִּצְוָה אֲשֶׁר שְׁמַעְתֶּם מֵרֹאשׁ לְהִתְהַלֵּךְ בָּהּ |
7 Ὅτι πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκί· οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. | 7 כִּי מַתְעִים רַבִּים בָּאוּ לָעוֹלָם אֲשֶׁר אֵינָם מוֹדִים בְּיֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ כִּי־בָא בַבָּשָׂר זֶה הוּא הַמַּתְעֶה וְצַר הַמָּשִׁיחַ |
8 βλέπετε ἑαυτούς, ἵνα μὴ ἀπολέσητε ἃ εἰργασάμεθα ἀλλὰ μισθὸν πλήρη ἀπολάβητε. | 8 הִשָּׁמְרוּ לָכֶם פֶּן־תֹּאבַד מִמֶּנּוּ פְּעֻלָּתֵנוּ כִּי אִם־נִקַּח מְלֹא שְׂכָרֵנוּ |
9 Πᾶς ὁ προάγων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ θεὸν οὐκ ἔχει· ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν ἔχει. | 9 כָּל־הָעֹבֵר עַל־תּוֹרַת הַמָּשִׁיחַ וְאֵינֶנּוּ עֹמֵד בָּהּ אֵין לוֹ אֱלֹהִים וְהָעֹמֵד בְּתוֹרַת הַמָּשִׁיחַ יֶשׁ־לוֹ גַם־הָאָב גַּם־הַבֵּן |
10 εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε· | 10 כָּל־הַבָּא אֲלֵיכֶם וְלֹא יָבִיא אֶת־הַתּוֹרָה הַזֹּאת לֹא־תַאַסְפוּ אֹתוֹ הַבַּיְתָה וְלֹא תִשְׁאֲלוּ־לוֹ לְשָׁלוֹם |
11 ὁ λέγων γὰρ αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς. | 11 כִּי הַשֹּׁאֵל בִּשְׁלוֹמוֹ הוּא מִשְׁתַּתֵּף בְּמַעֲשָׂיו הָרָעִים |
12 Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν οὐκ ἐβουλήθην διὰ χάρτου καὶ μέλανος, ἀλλ’ ἐλπίζω γενέσθαι πρὸς ὑμᾶς καὶ στόμα πρὸς στόμα λαλῆσαι, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη. | 12 הַרְבֵּה־לִי לִכְתֹּב אֲלֵיכֶם וְלֹא חָפַצְתִּי בִּנְיָר וּבִדְיוֹ כִּי אֲקַוֶּה לָבוֹא אֲלֵיכֶם וּלְדַבֵּר פֶּה אֶל־פֶּה לְמַעַן תִּהְיֶה שִׂמְחָתֵנוּ שְׁלֵמָה |
13 Ἀσπάζεταί σε τὰ τέκνα τῆς ἀδελφῆς σου τῆς ἐκλεκτῆς. | 13 בְּנֵי אֲחוֹתֵךְ הַבְּחִירָה שֹׁאֲלִים לִשְׁלוֹמֵךְ אָמֵן |