ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 19

LXX	VULGATA
1 -	1 Melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam dives torquens labia sua, et insipiens.
2 -	2 Ubi non est scientia animæ, non est bonum, et qui festinus est pedibus offendet.
3 αφροσυνη ανδρος λυμαινεται τας οδους αυτου τον δε θεον αιτιαται τη καρδια αυτου	3 Stultitia hominis supplantat gressus ejus, et contra Deum fervet animo suo.
4 πλουτος προστιθησιν φιλους πολλους ο δε πτωχος και απο του υπαρχοντος φιλου λειπεται	4 Divitiæ addunt amicos plurimos ; a paupere autem et hi quos habuit separantur.
5 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ο δε εγκαλων αδικως ου διαφευξεται	5 Testis falsus non erit impunitus, et qui mendacia loquitur non effugiet.
6 πολλοι θεραπευουσιν προσωπα βασιλεων πας δε ο κακος γινεται ονειδος ανδρι	6 Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
7 πας ος αδελφον πτωχον μισει και φιλιας μακραν εσται εννοια αγαθη τοις ειδοσιν αυτην εγγιει ανηρ δε φρονιμος ευρησει αυτην ο πολλα κακοποιων τελεσιουργει κακιαν ος δε ερεθιζει λογους ου σωθησεται	7 Fratres hominis pauperis oderunt eum ; insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur nihil habebit ;
8 ο κτωμενος φρονησιν αγαπα εαυτον ος δε φυλασσει φρονησιν ευρησει αγαθα	8 qui autem possessor est mentis diligit animam suam, et custos prudentiæ inveniet bona.
9 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ος δ' αν εκκαυση κακιαν απολειται υπ' αυτης	9 Falsus testis non erit impunitus, et qui loquitur mendacia peribit.
10 ου συμφερει αφρονι τρυφη και εαν οικετης αρξηται μεθ' υβρεως δυναστευειν	10 Non decent stultum deliciæ, nec servum dominari principibus.
11 ελεημων ανηρ μακροθυμει το δε καυχημα αυτου επερχεται παρανομοις	11 Doctrina viri per patientiam noscitur, et gloria ejus est iniqua prætergredi.
12 βασιλεως απειλη ομοια βρυγμω λεοντος ωσπερ δε δροσος επι χορτω ουτως το ιλαρον αυτου	12 Sicut fremitus leonis, ita et regis ira, et sicut ros super herbam, ita et hilaritas ejus.
13 αισχυνη πατρι υιος αφρων και ουχ αγναι ευχαι απο μισθωματος εταιρας	13 Dolor patris filius stultus, et tecta jugiter perstillantia litigiosa mulier.
14 οικον και υπαρξιν μεριζουσιν πατερες παισιν παρα δε θεου αρμοζεται γυνη ανδρι	14 Domus et divitiæ dantur a parentibus ; a Domino autem proprie uxor prudens.
15 δειλια κατεχει ανδρογυναιον ψυχη δε αεργου πεινασει	15 Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
16 ος φυλασσει εντολην τηρει την εαυτου ψυχην ο δε καταφρονων των εαυτου οδων απολειται	16 Qui custodit mandatum custodit animam suam ; qui autem negligit viam suam mortificabitur.
17 δανιζει θεω ο ελεων πτωχον κατα δε το δομα αυτου ανταποδωσει αυτω	17 Fœneratur Domino qui miseretur pauperis, et vicissitudinem suam reddet ei.
18 παιδευε υιον σου ουτως γαρ εσται ευελπις εις δε υβριν μη επαιρου τη ψυχη σου	18 Erudi filium tuum ; ne desperes : ad interfectionem autem ejus ne ponas animam tuam.
19 κακοφρων ανηρ πολλα ζημιωθησεται εαν δε λοιμευηται και την ψυχην αυτου προσθησει	19 Qui impatiens est sustinebit damnum, et cum rapuerit, aliud apponet.
20 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου ινα σοφος γενη επ' εσχατων σου	20 Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
21 πολλοι λογισμοι εν καρδια ανδρος η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει	21 Multæ cogitationes in corde viri ; voluntas autem Domini permanebit.
22 καρπος ανδρι ελεημοσυνη κρεισσων δε πτωχος δικαιος η πλουσιος ψευστης	22 Homo indigens misericors est, et melior est pauper quam vir mendax.
23 φοβος κυριου εις ζωην ανδρι ο δε αφοβος αυλισθησεται εν τοποις ου ουκ επισκοπειται γνωσις	23 Timor Domini ad vitam, et in plenitudine commorabitur absque visitatione pessima.
24 ο εγκρυπτων εις τον κολπον αυτου χειρας αδικως ουδε τω στοματι ου μη προσαγαγη αυτας	24 Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
25 λοιμου μαστιγουμενου αφρων πανουργοτερος γινεται εαν δε ελεγχης ανδρα φρονιμον νοησει αισθησιν	25 Pestilente flagellato stultus sapientior erit ; si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
26 ο ατιμαζων πατερα και απωθουμενος μητερα αυτου καταισχυνθησεται και επονειδιστος εσται	26 Qui affligit patrem, et fugat matrem, ignominiosus est et infelix.
27 υιος απολειπομενος φυλαξαι παιδειαν πατρος μελετησει ρησεις κακας	27 Non cesses, fili, audire doctrinam, nec ignores sermones scientiæ.
28 ο εγγυωμενος παιδα αφρονα καθυβριζει δικαιωμα στομα δε ασεβων καταπιεται κρισεις	28 Testis iniquus deridet judicium, et os impiorum devorat iniquitatem.
29 ετοιμαζονται ακολαστοις μαστιγες και τιμωριαι ωμοις αφρονων	29 Parata sunt derisoribus judicia, et mallei percutientes stultorum corporibus.