ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | JERUSALEM |
---|---|
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου | |
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω | 2 Un peu plus, mon pied bronchait, un rien, et mes pas glissaient, |
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου | 3 envieux que j'étais des arrogants en voyant le bien-être des impies. |
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν | 4 Pour eux, point de tourments, rien n'entame leur riche prestance; |
5 ως εις την εισοδον υπερανω | 5 de la peine des hommes ils sont absents, avec Adam ils ne sont point frappés. |
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην | 6 C'est pourquoi l'orgueil est leur collier, la violence, le vêtement qui les couvre; |
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου | 7 la malice leur sort de la graisse, l'artifice leur déborde du coeur. |
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης | 8 Ils ricanent, ils prônent le mal, hautement ils prônent la force; |
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι | 9 leur bouche s'arroge le ciel et leur langue va bon train sur la terre. |
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος | 10 C'est pourquoi mon peuple va vers eux: des eaux d'abondance leur adviennent. |
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος | 11 Ils disent: "Comment Dieu saurait-il? Chez le Très-Haut y a-t-il connaissance?" |
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης | 12 Voyez-le: ce sont des impies, et, tranquilles toujours, ils entassent! |
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος | 13 Mais enfin pourquoi aurais-je gardé un coeur pur, lavant mes mains en l'innocence? |
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν | 14 Quand j'étais frappé tout le jour, et j'avais mon châtiment chaque matin, |
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ | 15 si j'avais dit: "Je vais parler comme eux", j'aurais trahi la race de tes fils. |
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον | 16 Alors j'ai réfléchi pour comprendre: quelle peine c'était à mes yeux! |
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα | 17 jusqu'au jour où j'entrai aux sanctuaires divins, où je pénétrai leur destin. |
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου | 18 Mais enfin, tu en as fait des choses trompeuses, tu les fais tomber dans le chaos. |
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος | 19 Ah! que soudain ils font horreur, disparus, achevés par l'épouvante! |
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων | 20 Comme un songe au réveil, Seigneur, en t'éveillant, tu méprises leur image. |
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου | 21 Alors que s'aigrissait mon coeur et que j'avais les reins percés, |
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν | 22 moi, stupide, je ne comprenais pas, j'étais une brute près de toi. |
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε | 23 Et moi, qui restais près de toi, tu m'as saisi par ma main droite; |
24 par ton conseil tu me conduiras, et derrière la gloire tu m'attireras. | |
25 Qui donc aurais-je dans le ciel? Avec toi, je suis sans désir sur la terre. | |
26 Et ma chair et mon coeur sont consumés: roc de mon coeur, ma part, Dieu à jamais! | |
27 Voici: qui s'éloigne de toi périra, tu extirpes ceux qui te sont adultères. | |
28 Pour moi, approcher Dieu est mon bien, j'ai placé dans le Seigneur mon refuge, afin de racontertoutes tes oeuvres. |