ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου | 1 Salmo de Asaf. ¡Qué bueno es Dios para Israel, para los limpios de corazón! |
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω | 2 Pero casi se desvían mis pasos, faltó poco para que diera un traspié, |
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου | 3 porque tuve envidia de los presuntuosos, al ver la prosperidad de los malvados. |
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν | 4 Para ellos no hay sufrimientos, su cuerpo está sano y robusto; |
5 ως εις την εισοδον υπερανω | 5 no comparten las penas de los hombres ni son golpeados como los demás. |
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην | 6 Por eso, el orgullo es su collar y la violencia, el manto que los cubre; |
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου | 7 la malicia se les sale por los poros, su corazón rebosa de malos propósitos. |
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης | 8 Se burlan y hablan con maldad; desde lo alto, amenazan con prepotencia; |
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι | 9 su boca se insolenta contra el cielo y su lengua se pasea por la tierra. |
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος | 10 Por eso, el pueblo de Dios se vuelve hacia ellos, y beben el agua a raudales. |
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος | 11 Ellos dicen: «¿Acaso Dios lo va a saber? ¿Se va a enterar el Altísimo?» |
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης | 12 Así son esos malvados y, siempre tranquilos, acrecientan sus riquezas. |
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος | 13 Entonces, ¿en vano mantuve puro mi corazón y lavé mis manos en señal de inocencia? |
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν | 14 Porque yo era golpeado todo el día y cada mañana soportaba mi castigo. |
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ | 15 Si hubiera dicho: «Voy a hablar como ellos», habría traicionado al linaje de tus hijos. |
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον | 16 Yo reflexionaba, tratando de entenderlo, pero me resultaba demasiado difícil. |
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα | 17 ¡Hasta que entré en el Santuario de Dios y comprendí el fin que les espera! |
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου | 18 Sí, tú los pones en un terreno resbaladizo y los precipitas en la ruina. |
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος | 19 ¡Qué pronto quedan devastados y acaban consumidos por el horror! |
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων | 20 Son como un sueño al despertar, Señor; al levantarte, disipas hasta su imagen. |
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου | 21 Cuando se agriaba mi corazón y me torturaba en mi interior, |
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν | 22 yo era un necio y no comprendía, era como un animal ante ti. |
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε | 23 Pero yo estoy siempre contigo, tú me has tomado de la mano derecha; |
24 me guiarás con tu consejo y después, me recibirás con gloria. | |
25 ¿A quién sino a ti tengo yo en el cielo? Si estoy contigo, no deseo nada en la tierra. | |
26 Aunque mi corazón y mi carne se consuman, Dios es mi herencia para siempre y la Roca de mi corazón. | |
27 Los que se apartan de ti terminan mal, tú destruyes a los que te son infieles. | |
28 Mi dicha es estar cerca de Dios: yo he puesto mi refugio en ti, Señor, para proclamar todas tus acciones. |