Scrutatio

Mercoledi, 8 maggio 2024 - Madonna del Rosario di Pompei ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73


font
LXXEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου1 Salmo de Asaf.

¡Qué bueno es Dios para Israel,

para los limpios de corazón!

2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω2 Pero casi se desvían mis pasos,

faltó poco para que diera un traspié,

3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου3 porque tuve envidia de los presuntuosos,

al ver la prosperidad de los malvados.

4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν4 Para ellos no hay sufrimientos,

su cuerpo está sano y robusto;

5 ως εις την εισοδον υπερανω5 no comparten las penas de los hombres

ni son golpeados como los demás.

6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην6 Por eso, el orgullo es su collar

y la violencia, el manto que los cubre;

7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου7 la malicia se les sale por los poros,

su corazón rebosa de malos propósitos.

8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης8 Se burlan y hablan con maldad;

desde lo alto, amenazan con prepotencia;

9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι9 su boca se insolenta contra el cielo

y su lengua se pasea por la tierra.

10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος10 Por eso, el pueblo de Dios se vuelve hacia ellos,

y beben el agua a raudales.

11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος11 Ellos dicen: «¿Acaso Dios lo va a saber?

¿Se va a enterar el Altísimo?»

12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης12 Así son esos malvados

y, siempre tranquilos, acrecientan sus riquezas.

13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος13 Entonces, ¿en vano mantuve puro mi corazón

y lavé mis manos en señal de inocencia?

14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν14 Porque yo era golpeado todo el día

y cada mañana soportaba mi castigo.

15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ15 Si hubiera dicho: «Voy a hablar como ellos»,

habría traicionado al linaje de tus hijos.

16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον16 Yo reflexionaba, tratando de entenderlo,

pero me resultaba demasiado difícil.

17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα17 ¡Hasta que entré en el Santuario de Dios

y comprendí el fin que les espera!

18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου18 Sí, tú los pones en un terreno resbaladizo

y los precipitas en la ruina.

19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος19 ¡Qué pronto quedan devastados

y acaban consumidos por el horror!

20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων20 Son como un sueño al despertar, Señor;

al levantarte, disipas hasta su imagen.

21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου21 Cuando se agriaba mi corazón

y me torturaba en mi interior,

22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν22 yo era un necio y no comprendía,

era como un animal ante ti.

23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε23 Pero yo estoy siempre contigo,

tú me has tomado de la mano derecha;

24 me guiarás con tu consejo

y después, me recibirás con gloria.

25 ¿A quién sino a ti tengo yo en el cielo?

Si estoy contigo, no deseo nada en la tierra.

26 Aunque mi corazón y mi carne se consuman,

Dios es mi herencia para siempre

y la Roca de mi corazón.

27 Los que se apartan de ti terminan mal,

tú destruyes a los que te son infieles.

28 Mi dicha es estar cerca de Dios:

yo he puesto mi refugio en ti, Señor,

para proclamar todas tus acciones.