ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου | 1 'Salmo. Di Asaf.' Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro! |
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω | 2 Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi, |
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου | 3 perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi. |
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν | 4 Non c'è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo. |
5 ως εις την εισοδον υπερανω | 5 Non conoscono l'affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini. |
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην | 6 Dell'orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito. |
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου | 7 Esce l'iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi. |
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης | 8 Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall'alto con prepotenza. |
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι | 9 Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra. |
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος | 10 Perciò seggono in alto, non li raggiunge la piena delle acque. |
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος | 11 Dicono: "Come può saperlo Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?". |
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης | 12 Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze. |
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος | 13 Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell'innocenza le mie mani, |
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν | 14 poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina. |
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ | 15 Se avessi detto: "Parlerò come loro", avrei tradito la generazione dei tuoi figli. |
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον | 16 Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei, |
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα | 17 finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine. |
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου | 18 Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina. |
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος | 19 Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento! |
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων | 20 Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine. |
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου | 21 Quando si agitava il mio cuore e nell'intimo mi tormentavo, |
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν | 22 io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia. |
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε | 23 Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra. |
24 Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria. | |
25 Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra. | |
26 Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre. | |
27 Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele. | |
28 Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion. |