ΙΩΒ - Giobbe - Job 6

LXX	SMITH VAN DYKE
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 فاجاب ايوب وقال
2 ει γαρ τις ιστων στησαι μου την οργην τας δε οδυνας μου αραι εν ζυγω ομοθυμαδον	2 ليت كربي وزن ومصيبتي رفعت في الموازين جميعها.
3 και δη αμμου παραλιας βαρυτερα εσται αλλ' ως εοικεν τα ρηματα μου εστιν φαυλα	3 لانها الآن اثقل من رمل البحر. من اجل ذلك لغا كلامي.
4 βελη γαρ κυριου εν τω σωματι μου εστιν ων ο θυμος αυτων εκπινει μου το αιμα οταν αρξωμαι λαλειν κεντουσι με	4 لان سهام القدير فيّ وحمتها شاربة روحي. اهوال الله مصطفة ضدي.
5 τι γαρ μη δια κενης κεκραξεται ονος αγριος αλλ' η τα σιτα ζητων ει δε και ρηξει φωνην βους επι φατνης εχων τα βρωματα	5 هل ينهق الفراء على العشب او يخور الثور على علفه.
6 ει βρωθησεται αρτος ανευ αλος ει δε και εστιν γευμα εν ρημασιν κενοις	6 هل يؤكل المسيخ بلا ملح او يوجد طعم في مرق البقلة.
7 ου δυναται γαρ παυσασθαι μου η ψυχη βρομον γαρ ορω τα σιτα μου ωσπερ οσμην λεοντος	7 ما عافت نفسي ان تمسّها هذه صارت مثل خبزي الكريه
8 ει γαρ δωη και ελθοι μου η αιτησις και την ελπιδα μου δωη ο κυριος	8 يا ليت طلبتي تاتي ويعطيني الله رجائي.
9 αρξαμενος ο κυριος τρωσατω με εις τελος δε μη με ανελετω	9 ان يرضى الله بان يسحقني ويطلق يده فيقطعني.
10 ειη δε μου πολις ταφος εφ' ης επι τειχεων ηλλομην επ' αυτης ου μη φεισωμαι ου γαρ εψευσαμην ρηματα αγια θεου μου	10 فلا تزال تعزيتي وابتهاجي في عذاب لا يشفق اني لم اجحد كلام القدوس.
11 τις γαρ μου η ισχυς οτι υπομενω η τις μου ο χρονος οτι ανεχεται μου η ψυχη	11 ما هي قوتي حتى انتظر وما هي نهايتي حتى اصبّر نفسي.
12 μη ισχυς λιθων η ισχυς μου η αι σαρκες μου εισιν χαλκειαι	12 هل قوتي قوة الحجارة. هل لحمي نحاس.
13 η ουκ επ' αυτω επεποιθειν βοηθεια δε απ' εμου απεστιν	13 ألا انه ليست فيّ معونتي والمساعدة مطرودة عني
14 απειπατο με ελεος επισκοπη δε κυριου υπερειδεν με	14 حق المحزون معروف من صاحبه وان ترك خشية القدير.
15 ου προσειδον με οι εγγυτατοι μου ωσπερ χειμαρρους εκλειπων η ωσπερ κυμα παρηλθον με	15 اما اخواني فقد غدروا مثل الغدير. مثل ساقية الوديان يعبرون.
16 οιτινες με διευλαβουντο νυν επιπεπτωκασιν μοι ωσπερ χιων η κρυσταλλος πεπηγως	16 التي هي عكرة من البرد ويختفي فيها الجليد.
17 καθως τακεισα θερμης γενομενης ουκ επεγνωσθη οπερ ην	17 اذا جرت انقطعت. اذا حميت جفت من مكانها.
18 ουτως καγω κατελειφθην υπο παντων απωλομην δε και εξοικος εγενομην	18 يعرّج السّفر عن طريقهم يدخلون التيه فيهلكون.
19 ιδετε οδους θαιμανων ατραπους σαβων οι διορωντες	19 نظرت قوافل تيماء. سيارة سبأ رجوها.
20 και αισχυνην οφειλησουσιν οι επι πολεσιν και χρημασιν πεποιθοτες	20 خزوا في ما كانوا مطمئنين. جاءوا اليها فخجلوا.
21 αταρ δε και υμεις επεβητε μοι ανελεημονως ωστε ιδοντες το εμον τραυμα φοβηθητε	21 فالآن قد صرتم مثلها. رايتم ضربة ففزعتم.
22 τι γαρ μη τι υμας ητησα η της παρ' υμων ισχυος επιδεομαι	22 هل قلت اعطوني شيئا او من مالكم ارشوا من اجلي.
23 ωστε σωσαι με εξ εχθρων η εκ χειρος δυναστων ρυσασθαι με	23 او نجوني من يد الخصم او من يد العتاة افدوني.
24 διδαξατε με εγω δε κωφευσω ει τι πεπλανημαι φρασατε μοι	24 علموني فانا اسكت. وفهموني في اي شيء ضللت.
25 αλλ' ως εοικεν φαυλα αληθινου ρηματα ου γαρ παρ' υμων ισχυν αιτουμαι	25 ما اشد الكلام المستقيم واما التوبيخ منكم فعلى ماذا يبرهن.
26 ουδε ο ελεγχος υμων ρημασιν με παυσει ουδε γαρ υμων φθεγμα ρηματος ανεξομαι	26 هل تحسبون ان توبخوا كلمات. وكلام اليائس للريح.
27 πλην οτι επ' ορφανω επιπιπτετε εναλλεσθε δε επι φιλω υμων	27 بل تلقون على اليتيم وتحفرون حفرة لصاحبكم.
28 νυνι δε εισβλεψας εις προσωπα υμων ου ψευσομαι	28 والآن تفرسوا فيّ. فاني على وجوهكم لا اكذب.
29 καθισατε δη και μη ειη αδικον και παλιν τω δικαιω συνερχεσθε	29 ارجعوا. لا يكوننّ ظلم. ارجعوا ايضا. فيه حقي.
30 ου γαρ εστιν εν γλωσση μου αδικον η ο λαρυγξ μου ουχι συνεσιν μελετα	30 هل في لساني ظلم ام حنكي لا يميّز فسادا