Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 6


font
LXXSAGRADA BIBLIA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει1 Jó tomou a palavra nestes termos:
2 ει γαρ τις ιστων στησαι μου την οργην τας δε οδυνας μου αραι εν ζυγω ομοθυμαδον2 Ah! se pudessem pesar minha aflição, e pôr na balança com ela meu infortúnio!
3 και δη αμμου παραλιας βαρυτερα εσται αλλ' ως εοικεν τα ρηματα μου εστιν φαυλα3 esta aqui apareceria mais pesada do que a areia dos mares: eis por que minhas palavras são desvairadas.
4 βελη γαρ κυριου εν τω σωματι μου εστιν ων ο θυμος αυτων εκπινει μου το αιμα οταν αρξωμαι λαλειν κεντουσι με4 As setas do Todo-poderoso estão cravadas em mim, e meu espírito bebe o veneno delas; os terrores de Deus me assediam
5 τι γαρ μη δια κενης κεκραξεται ονος αγριος αλλ' η τα σιτα ζητων ει δε και ρηξει φωνην βους επι φατνης εχων τα βρωματα5 Porventura orneja o asno montês, quando tem erva? Muge o touro junto de sua forragem?
6 ει βρωθησεται αρτος ανευ αλος ει δε και εστιν γευμα εν ρημασιν κενοις6 Come-se uma coisa insípida sem sal? Pode alguém saborear aquilo que não tem gosto algum?
7 ου δυναται γαρ παυσασθαι μου η ψυχη βρομον γαρ ορω τα σιτα μου ωσπερ οσμην λεοντος7 Minha alma recusa-se a tocar nisso, meu coração está desgostoso.
8 ει γαρ δωη και ελθοι μου η αιτησις και την ελπιδα μου δωη ο κυριος8 Quem me dera que meu voto se cumpra, e que Deus realize minha esperança!
9 αρξαμενος ο κυριος τρωσατω με εις τελος δε μη με ανελετω9 Que Deus consinta em esmagar-me, que deixe suas mãos cortarem meus dias!
10 ειη δε μου πολις ταφος εφ' ης επι τειχεων ηλλομην επ' αυτης ου μη φεισωμαι ου γαρ εψευσαμην ρηματα αγια θεου μου10 Teria pelo menos um consolo, e exultaria em seu impiedoso tormento, por não ter renegado as palavras do Santo.
11 τις γαρ μου η ισχυς οτι υπομενω η τις μου ο χρονος οτι ανεχεται μου η ψυχη11 Pois, que é minha força para que eu espere, qual é meu fim, para me portar com paciência?
12 μη ισχυς λιθων η ισχυς μου η αι σαρκες μου εισιν χαλκειαι12 Será que tenho a fortaleza das pedras, e será de bronze minha carne?
13 η ουκ επ' αυτω επεποιθειν βοηθεια δε απ' εμου απεστιν13 Não encontro socorro algum, qualquer esperança de salvação me foi tirada.
14 απειπατο με ελεος επισκοπη δε κυριου υπερειδεν με14 Recusar a piedade a um amigo é abandonar o temor ao Todo-poderoso.
15 ου προσειδον με οι εγγυτατοι μου ωσπερ χειμαρρους εκλειπων η ωσπερ κυμα παρηλθον με15 Meus irmãos são traiçoeiros como a torrente, como as águas das torrentes que somem.
16 οιτινες με διευλαβουντο νυν επιπεπτωκασιν μοι ωσπερ χιων η κρυσταλλος πεπηγως16 Rolam agitadas pelo gelo, empoçam-se com a neve derretida.
17 καθως τακεισα θερμης γενομενης ουκ επεγνωσθη οπερ ην17 No tempo da seca, elas se esgotam, e ao vir o calor, seu leito seca.
18 ουτως καγω κατελειφθην υπο παντων απωλομην δε και εξοικος εγενομην18 as caravanas se desviam das veredas, penetram no deserto e perecem;
19 ιδετε οδους θαιμανων ατραπους σαβων οι διορωντες19 As caravanas de Tema espreitavam, os comboios de Sabá contavam com elas;
20 και αισχυνην οφειλησουσιν οι επι πολεσιν και χρημασιν πεποιθοτες20 ficaram transtornados nas suas suposições: ao chegarem ao lugar, ficaram confusos.
21 αταρ δε και υμεις επεβητε μοι ανελεημονως ωστε ιδοντες το εμον τραυμα φοβηθητε21 É assim que falhais em cumprir o que de vós se esperava nesta hora; a vista de meu infortúnio vos aterroriza.
22 τι γαρ μη τι υμας ητησα η της παρ' υμων ισχυος επιδεομαι22 Porventura, disse-vos eu: Dai-me qualquer coisa de vossos bens, dai-me presentes,
23 ωστε σωσαι με εξ εχθρων η εκ χειρος δυναστων ρυσασθαι με23 livrai-me da mão do inimigo, e tirai-me do poder dos violentos?
24 διδαξατε με εγω δε κωφευσω ει τι πεπλανημαι φρασατε μοι24 Ensinai-me e eu me calarei, mostrai-me em que falhei.
25 αλλ' ως εοικεν φαυλα αληθινου ρηματα ου γαρ παρ' υμων ισχυν αιτουμαι25 Como são eficazes as expressões conforme a eqüidade! Mas em que podereis surpreender-me?
26 ουδε ο ελεγχος υμων ρημασιν με παυσει ουδε γαρ υμων φθεγμα ρηματος ανεξομαι26 Pretendeis censurar palavras? Palavras desesperadas, leva-as o vento.
27 πλην οτι επ' ορφανω επιπιπτετε εναλλεσθε δε επι φιλω υμων27 Seríeis capazes de pôr em leilão até mesmo um órfão, de traficar o vosso amigo!
28 νυνι δε εισβλεψας εις προσωπα υμων ου ψευσομαι28 Vamos, peço-vos, olhai para mim face a face, não mentirei.
29 καθισατε δη και μη ειη αδικον και παλιν τω δικαιω συνερχεσθε29 Vinde de novo; não sejais injustos; vinde: estou inocente nessa questão.
30 ου γαρ εστιν εν γλωσση μου αδικον η ο λαρυγξ μου ουχι συνεσιν μελετα30 Haverá iniqüidade em minha língua? Meu paladar não sabe discernir o mal?