Livre des Psaumes 39

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Du maître de chant. De Yedutûn. Psaume de David.	1 Kierownikowi chóru, Jedutunowi. Psalm. Dawidowy.
2 J'ai dit: "Je garderai ma route, sans laisser ma langue s'égarer, je garderai à la bouche un bâillon,tant que devant moi sera l'impie."	2 Rzekłem: Będę pilnował dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki naprzeciw mnie jest występny.
3 Je me suis tu, silence et calme; à voir sa chance, mon tourment s'exaspéra.	3 Oniemiałem, zamilkłem pozbawiony szczęścia, lecz moja boleść wzmogła się na nowo.
4 Mon coeur brûlait en moi, à force d'y songer le feu flamba et ma langue vint à parler:	4 Serce w mym wnętrzu rozgorzało; gdy rozważałem, zapłonął w nim ogień: język mój przemówił.
5 "Fais-moi savoir, Yahvé, ma fin et quelle est la mesure de mes jours, que je sache combien je suisfragile.	5 O Panie, mój kres pozwól mi poznać i jaka jest miara dni moich, bym wiedział, jak jestem znikomy.
6 Vois, d'un empan tu fis mes jours, ma durée est comme rien devant toi; rien qu'un souffle, touthomme qui se dresse,	6 Oto wymierzyłeś moje dni tylko na kilka piędzi, i życie moje jak nicość przed Tobą. Doprawdy, życie wszystkich ludzi jest marnością.
7 rien qu'une ombre, l'humain qui va; rien qu'un souffle, les richesses qu'il entasse, et il ne sait qui lesramassera."	7 Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze.
8 Et maintenant, que puis-je attendre, Seigneur? Mon espérance, elle est en toi.	8 A teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja.
9 De tous mes péchés délivre-moi, ne me fais point la risée de l'insensé.	9 Wybaw mnie od wszelkich moich nieprawości, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca!
10 Je me tais, je n'ouvre pas la bouche, car c'est toi qui es à l'oeuvre.	10 Zamilkłem, ust mych nie otwieram: Ty bowiem [to] sprawiłeś.
11 Eloigne de moi tes coups, sous les assauts de ta main je me consume.	11 Odwróć ode mnie Twe ciosy: ginę pod uderzeniem Twej ręki.
12 Reprenant les torts, tu corriges l'homme, comme la teigne, tu ronges ses désirs. Rien qu'un souffle,tous les humains.	12 Za winę chłoszczesz człowieka karaniem, jak mól obracasz wniwecz to, czego pożąda. Doprawdy, każdy człowiek jest marnością.
13 Ecoute ma prière, Yahvé, prête l'oreille à mon cri, ne reste pas sourd à mes pleurs. Car je suisl'étranger chez toi, un passant comme tous mes pères.	13 Usłysz, o Panie, moją modlitwę, i wysłuchaj mego wołania; na moje łzy nie bądź nieczuły, bo gościem jestem u Ciebie, przechodniem - jak wszyscy moi przodkowie.
14 Détourne ton regard, que je respire, avant que je m'en aille et ne sois plus.	14 Odwróć oczy ode mnie, niech doznam radości, zanim odejdę i mnie nie będzie.