Livre de Job 32

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Ces trois hommes cessèrent de répondre à Job parce qu'il s'estimait juste.	1 Επαυσαν δε και οι τρεις ουτοι ανθρωποι αποκρινομενοι προς τον Ιωβ, διοτι ητο δικαιος εις τους οφθαλμους αυτου.
2 Mais voici que se mit en colère Elihu, fils de Barakéel le Buzite, du clan de Ram. Sa colère s'enflammacontre Job parce qu'il prétendait avoir raison contre Dieu;	2 Τοτε εξηφθη ο θυμος του Ελιου, υιου του Βαραχιηλ του Βουζιτου, εκ της συγγενειας του Αραμ? κατα του Ιωβ εξηφθη ο θυμος αυτου, διοτι εδικαιονεν εαυτον μαλλον παρα τον Θεον.
3 elle s'enflamma également contre ses trois amis, qui n'avaient plus rien trouvé à répliquer et ainsiavaient laissé les torts à Dieu.	3 Και κατα των τριων αυτου φιλων εξηφθη ο θυμος αυτου, διοτι δεν ευρηκαν αποκρισιν και κατεδικασαν τον Ιωβ.
4 Tandis qu'ils parlaient avec Job, Elihu avait attendu, car ils étaient ses anciens;	4 Ο δε Ελιου περιεμενε να λαληση προς τον Ιωβ, διοτι εκεινοι ησαν γεροντοτεροι αυτου.
5 mais quand il vit que ces trois hommes n'avaient plus de réponse à la bouche, sa colère éclata.	5 Οτε δε ο Ελιου ειδεν, οτι δεν ητο αποκρισις εν τω στοματι των τριων ανδρων, εξηφθη ο θυμος αυτου.
6 Et il prit la parole, lui, Elihu, fils de Barakéel le Buzite, et il dit: Je suis tout jeune encore, et vous êtesdes anciens; aussi je craignais, intimidé, de vous manifester mon savoir.	6 και απεκριθη ο Ελιου ο υιος του Βαραχιηλ του Βουζιτου και ειπεν? Εγω ειμαι νεος την ηλικιαν, και σεις γεροντες? δια τουτο εφοβηθην και συνεσταλην να σας φανερωσω την γνωμην μου.
7 Je me disais: "L'âge parlera, les années nombreuses feront connaître la sagesse."	7 Εγω ειπα, Αι ημεραι ας λαλησωσι και το πληθος των ετων ας διδαξη, σοφιαν.
8 A la vérité, c'est un esprit dans l'homme, c'est le souffle de Shaddaï qui rend intelligent.	8 Βεβαιως ειναι πνευμα εν τω ανθρωπω η εμπνευσις ομως του Παντοδυναμου συνετιζει αυτον.
9 Le grand âge ne donne pas la sagesse, ni la vieillesse le sens du juste.	9 Οι μεγαλητεροι δεν ειναι παντοτε σοφοι? ουτε οι γεροντες νοουσι κρισιν.
10 Aussi, je vous invite à m'écouter, car je vais manifester, à mon tour, mon savoir.	10 Δια τουτο ειπα, Ακουσατε μου? θελω φανερωσει και εγω την γνωμην μου.
11 Jusqu'ici, j'attendais vos paroles, j'ouvrais l'oreille à vos raisonnements, tandis que chacun cherchaitses mots.	11 Ιδου, επροσμενα τους λογους σας? ηκροασθην τα επιχειρηματα σας, εωσου εξετασητε τους λογους.
12 Sur vous se fixait mon attention. Et je vois qu'aucun n'a confondu Job, nul d'entre vous n'a réfuté sesdires.	12 Και σας παρετηρουν, και ιδου, ουδεις εξ υμων ηδυνηθη να καταπειση τον Ιωβ, αποκρινομενος εις τους λογους αυτου?
13 Ne dites donc pas: "Nous avons trouvé la sagesse; notre doctrine est divine, non humaine."	13 δια να μη ειπητε, Ημεις ευρηκαμεν σοφιαν. Ο Θεος θελει καταβαλει αυτον, ουχι ανθρωπος.
14 Ce n'est pas ainsi que je discuterai, je répliquerai à Job en d'autres termes.	14 Εκεινος δε δεν διηυθυνε λογους προς εμε? και δεν θελω αποκριθη προς αυτον κατα τας ομιλιας σας.
15 Ils sont restés interdits, sans réponse; les mots leur ont manqué.	15 Εκεινοι ετρομαξαν, δεν απεκριθησαν πλεον? εχασαν τους λογους αυτων.
16 Et j'attendais! Puisqu'ils ne parlent plus, qu'ils ont cessé de se répondre,	16 Και περιεμενον, επειδη δεν ελαλουν? αλλ' ισταντο? δεν απεκρινοντο πλεον.
17 je prendrai la parole à mon tour, je montrerai moi aussi mon savoir.	17 Ας αποκριθω και εγω το μερος μου? ας φανερωσω και εγω την γνωμην μου.
18 Car je suis plein de mots, oppressé par un souffle intérieur.	18 Διοτι ειμαι πληρης λογων? το πνευμα εντος μου με αναγκαζει.
19 En mon sein, c'est comme un vin nouveau cherchant issue et qui fait éclater des outres neuves.	19 Ιδου, η κοιλια μου ειναι ως οινος οστις δεν ηνοιχθη? ειναι ετοιμη να σπαση, ως ασκοι γλευκους.
20 Parler me soulagera, j'ouvrirai les lèvres et je répondrai.	20 Θελω λαλησει δια να αναπνευσω? θελω ανοιξει τα χειλη μου και αποκριθη.
21 Je ne prendrai le parti de personne, à aucun je ne dirai des mots flatteurs.	21 Μη γενοιτο να γεινω προσωποληπτης, μηδε να κολακευσω ανθρωπον.
22 Je ne sais point flatter, car mon Créateur me supprimerait sous peu.	22 Διοτι δεν εξευρω να κολακευω? ο Ποιητης μου ηθελε με αναρπασει ευθυς.