Livre de Judith 10

JERUSALEM	LXX
1 Ainsi criait Judith vers le Dieu d'Israël. Au terme de sa prière,	1 και εγενετο ως επαυσατο βοωσα προς τον θεον ισραηλ και συνετελεσεν παντα τα ρηματα ταυτα
2 elle se releva de sa prostration, appela sa servante, descendit dans l'appartement où elle se tenait auxjours de sabbat et de fête.	2 και ανεστη απο της πτωσεως και εκαλεσεν την αβραν αυτης και κατεβη εις τον οικον εν ω διετριβεν εν αυτω εν ταις ημεραις των σαββατων και εν ταις εορταις αυτης
3 Là, ôtant le sac qui l'enveloppait et quittant ses habits de deuil, elle se baigna, s'oignit d'un généreuxparfum, peigna sa chevelure, ceignit un turban et revêtit le costume de joie qu'elle mettait du vivant de son mariManassé.	3 και περιειλατο τον σακκον ον ενεδεδυκει και εξεδυσατο τα ιματια της χηρευσεως αυτης και περιεκλυσατο το σωμα υδατι και εχρισατο μυρω παχει και διεξανε τας τριχας της κεφαλης αυτης και επεθετο μιτραν επ' αυτης και ενεδυσατο τα ιματια της ευφροσυνης αυτης εν οις εστολιζετο εν ταις ημεραις της ζωης του ανδρος αυτης μανασση
4 Elle chaussa ses sandales, mit ses colliers, ses anneaux, ses bagues, ses pendants d'oreilles, tous sesbijoux, elle se fit aussi belle que possible pour séduire les regards de tous les hommes qui la verraient.	4 και ελαβεν σανδαλια εις τους ποδας αυτης και περιεθετο τους χλιδωνας και τα ψελια και τους δακτυλιους και τα ενωτια και παντα τον κοσμον αυτης και εκαλλωπισατο σφοδρα εις απατησιν οφθαλμων ανδρων οσοι αν ιδωσιν αυτην
5 Puis elle donna à sa servante une outre de vin et une cruche d'huile, remplit une besace de galettesde farine d'orge, de gâteaux de fruits secs et de pains purs, et lui remit toutes ces provisions empaquetées.	5 και εδωκεν τη αβρα αυτης ασκοπυτινην οινου και καψακην ελαιου και πηραν επληρωσεν αλφιτων και παλαθης και αρτων καθαρων και περιεδιπλωσε παντα τα αγγεια αυτης και επεθηκεν αυτη
6 Elles sortirent alors dans la direction de la porte de Béthulie. Elles y trouvèrent posté Ozias, avecdeux anciens de la ville, Chabris et Charmis.	6 και εξηλθοσαν επι την πυλην της πολεως βαιτυλουα και ευροσαν εφεστωτα επ' αυτη οζιαν και τους πρεσβυτερους της πολεως χαβριν και χαρμιν
7 Quand ils virent Judith le visage transformé et les vêtements changés, sa beauté les jeta dans la plusgrande stupéfaction. Alors ils lui dirent:	7 ως δε ειδον αυτην και ην ηλλοιωμενον το προσωπον αυτης και την στολην μεταβεβληκυιαν αυτης και εθαυμασαν επι τω καλλει αυτης επι πολυ σφοδρα και ειπαν αυτη
8 "Que le Dieu de nos pères te tienne en sa bienveillance! Qu'il donne accomplissement à tes desseinspour la glorification des enfants d'Israël et pour l'exaltation de Jérusalem!"	8 ο θεος των πατερων ημων δωη σε εις χαριν και τελειωσαι τα επιτηδευματα σου εις γαυριαμα υιων ισραηλ και υψωμα ιερουσαλημ
9 Judith adora Dieu et leur dit: "Faites-moi ouvrir la porte de la ville, que je puisse sortir et réalisertous les souhaits que vous venez de m'exprimer." Ils ordonnèrent donc aux jeunes gardes de lui ouvrir commeelle l'avait demandé.	9 και προσεκυνησεν τω θεω και ειπεν προς αυτους επιταξατε ανοιξαι μοι την πυλην της πολεως και εξελευσομαι εις τελειωσιν των λογων ων ελαλησατε μετ' εμου και συνεταξαν τοις νεανισκοις ανοιξαι αυτη καθοτι ελαλησεν
10 Ils obéirent et Judith sortit avec sa servante, suivie du regard par les gens de la ville pendant toutela descente de la montagne jusqu'à la traversée du vallon. Puis ils ne la virent plus.	10 και εποιησαν ουτως και εξηλθεν ιουδιθ αυτη και η παιδισκη αυτης μετ' αυτης απεσκοπευον δε αυτην οι ανδρες της πολεως εως ου κατεβη το ορος εως διηλθεν τον αυλωνα και ουκετι εθεωρουν αυτην
11 Comme elles marchaient droit devant elles dans le vallon, un poste avancé d'Assyriens se porta àleur rencontre	11 και επορευοντο εν τω αυλωνι εις ευθειαν και συνηντησεν αυτη προφυλακη των ασσυριων
12 et, se saisissant de Judith, ils l'interrogèrent. "De quel parti es-tu? D'où viens-tu? Où vas-tu" -- "Jesuis, répondit-elle, une fille des Hébreux et je m'enfuis de chez eux, car ils ne seront pas longs à vous servir depâture.	12 και συνελαβον αυτην και επηρωτησαν τινων ει και ποθεν ερχη και που πορευη και ειπεν θυγατηρ ειμι των εβραιων και αποδιδρασκω απο προσωπου αυτων οτι μελλουσιν διδοσθαι υμιν εις καταβρωμα
13 Et je viens voir Holopherne, le général de votre armée, pour lui donner des renseignements sûrs. Jelui montrerai le chemin par où passer pour se rendre maître de toute la montagne sans perdre un homme ni unvie."	13 καγω ερχομαι εις το προσωπον ολοφερνου αρχιστρατηγου δυναμεως υμων του απαγγειλαι ρηματα αληθειας και δειξω προ προσωπου αυτου οδον καθ' ην πορευσεται και κυριευσει πασης της ορεινης και ου διαφωνησει των ανδρων αυτου σαρξ μια ουδε πνευμα ζωης
14 En l'entendant parler les hommes la regardaient et n'en revenaient pas de la trouver si belle:	14 ως δε ηκουσαν οι ανδρες τα ρηματα αυτης και κατενοησαν το προσωπον αυτης και ην εναντιον αυτων θαυμασιον τω καλλει σφοδρα και ειπαν προς αυτην
15 "C'aura été ton salut, lui dirent-ils, que d'avoir pris les devants et d'être descendue voir notremaître! Va donc le trouver dans sa tente, voici des nôtres pour t'accompagner et te remettre entre ses mains.	15 σεσωκας την ψυχην σου σπευσασα καταβηναι εις προσωπον του κυριου ημων και νυν προσελθε επι την σκηνην αυτου και αφ' ημων προπεμψουσιν σε εως παραδωσουσιν σε εις χειρας αυτου
16 Une fois devant lui, ne crains rien. Répète-lui ce que tu viens de nous dire, et il te traitera bien."	16 εαν δε στης εναντιον αυτου μη φοβηθης τη καρδια σου αλλα αναγγειλον κατα τα ρηματα σου και ευ σε ποιησει
17 Ils détachèrent alors cent de leurs hommes qui se joignirent à elle et à sa servante et lesconduisirent auprès de la tente d'Holopherne.	17 και επελεξαν εξ αυτων ανδρας εκατον και παρεζευξαν αυτη και τη αβρα αυτης και ηγαγον αυτας επι την σκηνην ολοφερνου
18 La nouvelle de son arrivée s'étant répandue parmi les tentes, il en résulta dans le camp uneagitation générale. Elle était encore à l'extérieur de la tente d'Holopherne, attendant d'être annoncée, que déjàautour d'elle on faisait cercle.	18 και εγενετο συνδρομη εν παση τη παρεμβολη διεβοηθη γαρ εις τα σκηνωματα η παρουσια αυτης και ελθοντες εκυκλουν αυτην ως ειστηκει εξω της σκηνης ολοφερνου εως προσηγγειλαν αυτω περι αυτης
19 On ne se lassait pas d'admirer son étonnante beauté, et d'admirer par contrecoup les Israélites. "Quidonc pourrait encore mépriser un peuple qui a des femmes pareilles? Se disait-on à l'envi. Ce ne serait pas bienavisé d'en laisser debout un seul homme! Les survivants seraient capables de séduire la terre entière!"	19 και εθαυμαζον επι τω καλλει αυτης και εθαυμαζον τους υιους ισραηλ απ' αυτης και ειπεν εκαστος προς τον πλησιον αυτου τις καταφρονησει του λαου τουτου ος εχει εν εαυτω γυναικας τοιαυτας οτι ου καλον εστιν υπολειπεσθαι εξ αυτων ανδρα ενα οι αφεθεντες δυνησονται κατασοφισασθαι πασαν την γην
20 Les gardes du corps d'Holopherne et ses aides de camp sortirent et introduisirent Judith dans latente.	20 και εξηλθον οι παρακαθευδοντες ολοφερνη και παντες οι θεραποντες αυτου και εισηγαγον αυτην εις την σκηνην
21 Holopherne reposait sur un lit placé sous une draperie de pourpre et d'or, rehaussée d'émeraudes etde pierres précieuses.	21 και ην ολοφερνης αναπαυομενος επι της κλινης αυτου εν τω κωνωπιω ο ην εκ πορφυρας και χρυσιου και σμαραγδου και λιθων πολυτελων καθυφασμενων
22 On la lui annonça et il sortit sous l'auvent de la tente, précédé de porteurs de flambeaux d'argent.	22 και ανηγγειλαν αυτω περι αυτης και εξηλθεν εις το προσκηνιον και λαμπαδες αργυραι προαγουσαι αυτου
23 Quand Judith se trouva en présence du général et de ses aides de camp, la beauté de son visage lesstupéfia tous. Elle se prosterna devant lui, la face contre terre. Mais les serviteurs la relevèrent.	23 ως δε ηλθεν κατα προσωπον αυτου ιουδιθ και των θεραποντων αυτου εθαυμασαν παντες επι τω καλλει του προσωπου αυτης και πεσουσα επι προσωπον προσεκυνησεν αυτω και ηγειραν αυτην οι δουλοι αυτου