1 Συ ομως λαλει οσα πρεπουσιν εις την υγιαινουσαν διδασκαλιαν. | 1 But speak thou the things which become sound doctrine: |
2 Οι γεροντες να ηναι αγρυπνοι, σεμνοι, σωφρονες, υγιαινοντες εν τη πιστει, τη αγαπη, τη υπομονη. | 2 That the aged men be sober, grave, temperate, sound in faith, in charity, in patience. |
3 Αι γραιαι ωσαυτως να εχωσι τροπον ιεροπρεπη, μη καταλαλοι, μη δεδουλωμεναι εις πολλην οινοποσιαν, να ηναι διδασκαλοι των καλων, | 3 The aged women likewise, that they be in behaviour as becometh holiness, not false accusers, not given to much wine, teachers of good things; |
4 δια να νουθετωσι τας νεας να ηναι φιλανδροι, φιλοτεκνοι, | 4 That they may teach the young women to be sober, to love their husbands, to love their children, |
5 σωφρονες, καθαραι, οικοφυλακες, αγαθαι, ευπειθεις εις τους ιδιους αυτων ανδρας, δια να μη βλασφημηται ο λογος του Θεου. | 5 To be discreet, chaste, keepers at home, good, obedient to their own husbands, that the word of God be not blasphemed. |
6 Τους νεωτερους ωσαυτως νουθετει να σωφρονωσι, | 6 Young men likewise exhort to be sober minded. |
7 δεικνυων κατα παντα σεαυτον τυπον των καλων εργων, φυλαττων εν τη διδασκαλια αδιαφθοριαν, σεμνοτητα, | 7 In all things shewing thyself a pattern of good works: in doctrine shewing uncorruptness, gravity, sincerity, |
8 λογον υγιη και ακατακριτον, δια να εντραπη ο εναντιος, μη εχων να λεγη δια σας μηδεν κακον. | 8 Sound speech, that cannot be condemned; that he that is of the contrary part may be ashamed, having no evil thing to say of you. |
9 Τους δουλους να υποτασσωνται εις τους εαυτων δεσποτας, να ευαρεστωσιν εις αυτους κατα παντα, να μη αντιλεγωσι, | 9 Exhort servants to be obedient unto their own masters, and to please them well in all things; not answering again; |
10 να μη σφετεριζωνται τα αλλοτρια, αλλα να δεικνυωσι πασαν πιστιν αγαθην, δια να στολιζωσι κατα παντα την διδασκαλιαν του σωτηρος ημων Θεου. | 10 Not purloining, but shewing all good fidelity; that they may adorn the doctrine of God our Saviour in all things. |
11 Διοτι εφανερωθη η χαρις του Θεου η σωτηριος εις παντας ανθρωπους, | 11 For the grace of God that bringeth salvation hath appeared to all men, |
12 διδασκουσα ημας να αρνηθωμεν την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας και να ζησωμεν σωφρονως και δικαιως και ευσεβως εν τω παροντι αιωνι, | 12 Teaching us that, denying ungodliness and worldly lusts, we should live soberly, righteously, and godly, in this present world; |
13 προσμενοντες την μακαριαν ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου, | 13 Looking for that blessed hope, and the glorious appearing of the great God and our Saviour Jesus Christ; |
14 οστις εδωκεν εαυτον υπερ ημων, δια να μας λυτρωση απο πασης ανομιας και να μας καθαριση εις εαυτον λαον εκλεκτον, ζηλωτην καλων εργων. | 14 Who gave himself for us, that he might redeem us from all iniquity, and purify unto himself a peculiar people, zealous of good works. |
15 Ταυτα λαλει και προτρεπε και ελεγχε μετα πασης εξουσιας? ας μη σε περιφρονη μηδεις. | 15 These things speak, and exhort, and rebuke with all authority. Let no man despise thee. |