1 Γινωσκε δε τουτο, οτι εν ταις εσχαταις ημεραις θελουσιν ελθει καιροι κακοι? | 1 Hoc autem scito, quod in no vissimis diebus instabunt tem pora periculosa. |
2 διοτι θελουσιν εισθαι οι ανθρωποι φιλαυτοι, φιλαργυροι, αλαζονες, υπερηφανοι, βλασφημοι, απειθεις εις τους γονεις, αχαριστοι, ανοσιοι, | 2 Erunt enim homines seipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, parentibus inoboedientes, ingrati, scelesti, |
3 ασπλαγχνοι, αδιαλλακτοι, συκοφανται, ακρατεις, ανημεροι, αφιλαγαθοι, | 3 sine affectione, sine foedere, criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate, |
4 προδοται, προπετεις, τετυφωμενοι, φιληδονοι μαλλον παρα φιλοθεοι, | 4 proditores, protervi, tumidi, voluptatum amatores magis quam Dei, |
5 εχοντες μεν μορφην ευσεβειας, ηρνημενοι δε την δυναμιν αυτης. Και τουτους φευγε. | 5 habentes speciem quidem pietatis, virtutem autem eius abnegantes; et hos devita. |
6 Διοτι εκ τουτων ειναι εκεινοι, οιτινες εισχωρουσιν εις τας οικιας και αιχμαλωτιζουσι τα γυναικαρια τα πεφορτισμενα αμαρτιας, συρομενα υπο διαφορων επιθυμιων, | 6 Ex his enim sunt, qui penetrant domos et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis, quae ducuntur variis concupiscentiis, |
7 τα οποια παντοτε μανθανουσι και ποτε δεν δυνανται να ελθωσιν εις την γνωσιν της αληθειας. | 7 semper discentes et numquam ad scientiam veritatis pervenire valentes. |
8 Και καθ' ον τροπον ο Ιαννης και Ιαμβρης αντεστησαν εις τον Μωυσην, ουτω και αυτοι ανθιστανται εις την αληθειαν, ανθρωποι διεφθαρμενοι τον νουν, αδοκιμοι εις την πιστιν. | 8 Quemadmodum autem Iannes et Iambres restiterunt Moysi, ita et hi resistunt veritati, homines corrupti mente, reprobi circa fidem; |
9 Αλλα δεν θελουσι προκοψει πλειοτερον? διοτι η ανοησια αυτων θελει γεινει καταδηλος εις παντας, καθως και η εκεινων εγεινε. | 9 sed ultra non proficient, insipientia enim eorum manifesta erit omnibus, sicut et illorum fuit.
|
10 Συ ομως παρηκολουθησας την διδασκαλιαν μου, την διαγωγην, την προθεσιν, την πιστιν, την μακροθυμιαν, την αγαπην, την υπομονην, | 10 Tu autem assecutus es meam doctrinam, institutionem, propositum, fidem, longanimitatem, dilectionem, patientiam, |
11 τους διωγμους, τα παθηματα, οποια μοι συνεβησαν εν Αντιοχεια, εν Ικονιω, εν Λυστροις? οποιους διωγμους υπεφερα, και εκ παντων με ηλευθερωσεν ο Κυριος. | 11 persecutiones, passiones, qualia mihi facta sunt Antiochiae, Iconii, Lystris, quales persecutiones sustinui; et ex omnibus me eripuit Dominus. |
12 Και παντες δε οι θελοντες να ζωσιν ευσεβως εν Χριστω Ιησου θελουσι διωχθη. | 12 Et omnes, qui volunt pie vivere in Christo Iesu, persecutionem patientur; |
13 Πονηροι δε ανθρωποι και γοητες θελουσι προκοψει εις το χειρον, πλανωντες και πλανωμενοι. | 13 mali autem homines et seductores proficient in peius, in errorem mittentes et errantes.
|
14 Αλλα συ μενε εις εκεινα, τα οποια εμαθες και επιστωθης, εξευρων παρα τινος εμαθες, | 14 Tu vero permane in his, quae didicisti et credita sunt tibi, sciens a quibus didiceris, |
15 και οτι απο βρεφους γνωριζεις τα ιερα γραμματα, τα δυναμενα να σε σοφισωσιν εις σωτηριαν δια της πιστεως της εν Χριστω Ιησου. | 15 et quia ab infantia Sacras Litteras nosti, quae te possunt instruere ad salutem per fidem, quae est in Christo Iesu. |
16 Ολη η γραφη ειναι θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν, προς ελεγχον, προς επανορθωσιν, προς εκπαιδευσιν την μετα της δικαιοσυνης, | 16 Omnis Scriptura divinitus inspirata est et utilis ad docendum, ad arguendum, ad corrigendum, ad erudiendum in iustitia, |
17 δια να ηναι τελειος ο ανθρωπος του Θεου, ητοιμασμενος εις παν εργον αγαθον. | 17 ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus.
|