Seconda lettera ai Corinzi - 2 Corinthians 9

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Διοτι περι της διακονιας της εις τους αγιους περιττον ειναι εις εμε να σας γραφω.	1 For concerning the ministry that is done towards the saints, it is superfluous for me to write unto you.
2 Επειδη εξευρω την προθυμιαν σας, την οποιαν καυχωμαι περι υμων προς τους Μακεδονας, οτι η Αχαια ητοιμασθη απο περυσι? και ο ζηλος σας διηγειρε πολλους.	2 For I know your forward mind: for which I boast of you to the Macedonians. That Achaia also is ready from the year past, and your emulation hath provoked very many.
3 Επεμψα δε τους αδελφους, δια να μη ματαιωθη ως προς τουτο η δια σας καυχησις ημων? δια να ησθε, καθως ελεγον, ητοιμασμενοι,	3 Now I have sent the brethren, that the thing which we boast of concerning you, be not made void in this behalf, that (as I have said) you may be ready:
4 μηπως, εαν ελθωσι μετ' εμου Μακεδονες και σας ευρωσιν ανετοιμους, καταισχυνθωμεν ημεις, δια να μη λεγωμεν σεις, εις την πεποιθησιν ταυτην της καυχησεως.	4 Lest, when the Macedonians shall come with me, and find you unprepared, we (not to say ye) should be ashamed in this matter.
5 Αναγκαιον λοιπον εστοχασθην να παρακαλεσω τους αδελφους να ελθωσι προτερον εις εσας και να προετοιμασωσι την προυποσχεθεισαν ελεημοσυνην σας, ωστε να ηναι ετοιμη αυτη, ουτως ως ελεημοσυνη και ουχι ως πλεονεξια.	5 Therefore I thought it necessary to desire the brethren that they would go to you before, and prepare this blessing before promised, to be ready, so as a blessing, not as covetousness.
6 Τουτο δε λεγω, οτι ο σπειρων με φειδωλιαν και με φειδωλιαν θελει θερισει, και ο σπειρων με αφθονιαν και με αφθονιαν θελει θερισει.	6 Now this I say: He who soweth sparingly, shall also reap sparingly: and he who soweth in blessings, shall also reap blessings.
7 Εκαστος κατα την προαιρεσιν της καρδιας αυτου, ουχι με λυπην η εξ αναγκης? διοτι τον ιλαρον δοτην αγαπα ο Θεος.	7 Every one as he hath determined in his heart, not with sadness, or of necessity: for God loveth a cheerful giver.
8 Δυνατος δε ειναι ο Θεος να περισσευση πασαν χαριν εις εσας, ωστε εχοντες παντοτε εν παντι πασαν αυταρκειαν να περισσευητε εις παν εργον αγαθον,	8 And God is able to make all grace abound in you; that ye always, having all sufficiency in all things, may abound to every good work,
9 καθως ειναι γεγραμμενον? Εσκορπισεν, εδωκεν εις τους πενητας? η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα.	9 As it is written: He hath dispersed abroad, he hath given to the poor: his justice remaineth for ever.
10 Ο δε χορηγων σπορον εις τον σπειροντα και αρτον προς τροφην ειθε να χορηγηση και να πληθυνη τον σπορον σας και να αυξηση τα γεννηματα της δικαιοσυνης σας?	10 And he that ministereth seed to the sower, will both give you bread to eat, and will multiply your seed, and increase the growth of the fruits of your justice:
11 πλουτιζομενοι κατα παντα εις πασαν ελευθεριοτητα, ητις εργαζεται δι' ημων ευχαριστιαν εις τον Θεον.	11 That being enriched in all things, you may abound unto all simplicity, which worketh through us thanksgiving to God.
12 Διοτι η διακονια της υπηρεσιας ταυτης ουχι μονον προσαναπληροι τας στερησεις των αγιων, αλλα και περισσευει δια πολλων ευχαριστιων προς τον Θεον?	12 Because the administration of this office doth not only supply the want of the saints, but aboundeth also by many thanksgivings in the Lord,
13 επειδη δοκιμαζοντες την διακονιαν ταυτην δοξαζουσι τον Θεον δια την υποταγην της εις το ευαγγελιον του Χριστου ομολογιας σας και δια την ελευθεριοτητα της προς αυτους και προς παντας μεταδοσεως,	13 By the proof of this ministry, glorifying God for the obedience of your confession unto the gospel of Christ, and for the simplicity of your communicating unto them, and unto all.
14 και δια της υπερ υμων δεησεως αυτων, οιτινες σας επιποθουσι δια την προς εσας υπερβαλλουσαν χαριν του Θεου.	14 And in their praying for you, being desirous of you, because of the excellent grace of God in you.
15 Χαρις δε εις τον Θεον δια την ανεκδιηγητον αυτου δωρεαν.	15 Thanks be to God for his unspeakable gift.