Atti degli Apostoli - Acts 2

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Και οτε ηλθεν η ημερα της Πεντηκοστης, ησαν απαντες ομοθυμαδον εν τω αυτω τοπω.	1 When the time for Pentecost was fulfilled, they were all in one place together.
2 Και εξαιφνης εγεινεν ηχος εκ του ουρανου ως ανεμου βιαιως φερομενου, και εγεμισεν ολον τον οικον οπου ησαν καθημενοι?	2 And suddenly there came from the sky a noise like a strong driving wind, and it filled the entire house in which they were.
3 και εφανησαν εις αυτους διαμεριζομεναι γλωσσαι ως πυρος, και εκαθησεν επι ενα εκαστον αυτων,	3 Then there appeared to them tongues as of fire, which parted and came to rest on each one of them.
4 και επλησθησαν απαντες Πνευματος Αγιου, και ηρχισαν να λαλωσι ξενας γλωσσας, καθως το Πνευμα εδιδεν εις αυτους να λαλωσιν.	4 And they were all filled with the holy Spirit and began to speak in different tongues, as the Spirit enabled them to proclaim.
5 Ησαν δε κατοικουντες εν Ιερουσαλημ Ιουδαιοι, ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον?	5 Now there were devout Jews from every nation under heaven staying in Jerusalem.
6 και καθως εγεινεν η φωνη αυτη, συνηλθε το πληθος και συνεταραχθη, διοτι ηκουον αυτους εις εκαστος λαλουντας με την ιδιαν αυτου διαλεκτον.	6 At this sound, they gathered in a large crowd, but they were confused because each one heard them speaking in his own language.
7 Εξεπληττοντο δε παντες και εθαυμαζον, λεγοντες προς αλληλους? Ιδου, παντες ουτοι οι λαλουντες δεν ειναι Γαλιλαιοι;	7 They were astounded, and in amazement they asked, "Are not all these people who are speaking Galileans?
8 Και πως ημεις ακουομεν εκαστος εν τη ιδια ημων διαλεκτω, εν η εγεννηθημεν;	8 Then how does each of us hear them in his own native language?
9 Παρθοι και Μηδοι και Ελαμιται και οι κατοικουντες την Μεσοποταμιαν, την Ιουδαιαν τε και Καππαδοκιαν, τον Ποντον και την Ασιαν,	9 We are Parthians, Medes, and Elamites, inhabitants of Mesopotamia, Judea and Cappadocia, Pontus and Asia,
10 την Φρυγιαν τε και την Παμφυλιαν, την Αιγυπτον και τα μερη της Λιβυης της κατα την Κυρηνην και οι παρεπιδημουντες Ρωμαιοι, Ιουδαιοι τε και προσηλυτοι,	10 Phrygia and Pamphylia, Egypt and the districts of Libya near Cyrene, as well as travelers from Rome,
11 Κρητες και Αραβες, ακουομεν αυτους λαλουντας εν ταις γλωσσαις ημων τα μεγαλεια του Θεου.	11 both Jews and converts to Judaism, Cretans and Arabs, yet we hear them speaking in our own tongues of the mighty acts of God."
12 Εθαυμαζον δε παντες και ηπορουν, αλλος προς αλλον λεγοντες? Τι σημαινει τουτο;	12 They were all astounded and bewildered, and said to one another, "What does this mean?"
13 Αλλοι δε χλευαζοντες ελεγον οτι ειναι μεστοι απο γλυκυν οινον.	13 But others said, scoffing, "They have had too much new wine."
14 Σταθεις δε ο Πετρος μετα των ενδεκα, υψωσε την φωνην αυτου και ελαλησε προς αυτους? Ανδρες Ιουδαιοι και παντες οι κατοικουντες την Ιερουσαλημ, τουτο ας ηναι γνωστον εις εσας και ακουσατε τους λογους μου.	14 Then Peter stood up with the Eleven, raised his voice, and proclaimed to them, "You who are Jews, indeed all of you staying in Jerusalem. Let this be known to you, and listen to my words.
15 Διοτι ουτοι δεν ειναι μεθυσμενοι, καθως σεις νομιζετε? διοτι ειναι τριτη ωρα της ημερας?	15 These people are not drunk, as you suppose, for it is only nine o'clock in the morning.
16 αλλα τουτο ειναι το ρηθεν δια του προφητου Ιωηλ?	16 No, this is what was spoken through the prophet Joel:
17 Και εν ταις εσχαταις ημεραις, λεγει ο Θεος, Θελω εκχεει απο του Πνευματος μου επι πασαν σαρκα, και θελουσι προφητευσει οι υιοι σας και αι θυγατερες σας, και οι νεανισκοι σας θελουσιν ιδει ορασεις, και οι πρεσβυτεροι σας θελουσιν ενυπνιασθη ενυπνια?	17 'It will come to pass in the last days,' God says, 'that I will pour out a portion of my spirit upon all flesh. Your sons and your daughters shall prophesy, your young men shall see visions, your old men shall dream dreams.
18 και ετι επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις θελω εκχεει απο του Πνευματος μου, και θελουσι προφητευσει?	18 Indeed, upon my servants and my handmaids I will pour out a portion of my spirit in those days, and they shall prophesy.
19 και θελω δειξει τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω, αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου?	19 And I will work wonders in the heavens above and signs on the earth below: blood, fire, and a cloud of smoke.
20 ο ηλιος θελει μεταστραφη εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα, πριν ελθη η ημερα του Κυριου η μεγαλη και επιφανης.	20 The sun shall be turned to darkness, and the moon to blood, before the coming of the great and splendid day of the Lord,
21 Και πας οστις αν επικαλεσθη το ονομα του Κυριου, θελει σωθη.	21 and it shall be that everyone shall be saved who calls on the name of the Lord.'
22 Ανδρες Ισραηλιται, ακουσατε τους λογους τουτους? τον Ιησουν τον Ναζωραιον, ανδρα αποδεδειγμενον προς εσας απο του Θεου δια θαυματων και τεραστιων και σημειων, τα οποια ο Θεος εκαμε δι' αυτου εν μεσω υμων, καθως και σεις εξευρετε,	22 You who are Israelites, hear these words. Jesus the Nazorean was a man commended to you by God with mighty deeds, wonders, and signs, which God worked through him in your midst, as you yourselves know.
23 τουτον λαβοντες παραδεδομενον κατα την ωρισμενην βουλην και προγνωσιν του Θεου, δια χειρων ανομων σταυρωσαντες εθανατωσατε?	23 This man, delivered up by the set plan and foreknowledge of God, you killed, using lawless men to crucify him.
24 τον οποιον ο Θεος ανεστησε, λυσας τας ωδινας του θανατου, διοτι δεν ητο δυνατον να κρατηται υπ' αυτου.	24 But God raised him up, releasing him from the throes of death, because it was impossible for him to be held by it.
25 Επειδη ο Δαβιδ λεγει περι αυτου? Εβλεπον τον Κυριον ενωπιον μου διαπαντος, διοτι ειναι εκ δεξιων μου δια να μη σαλευθω.	25 For David says of him: 'I saw the Lord ever before me, with him at my right hand I shall not be disturbed.
26 Δια τουτο ευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασεν η γλωσσα μου? ετι δε και η σαρξ μου θελει αναπαυθη επ' ελπιδι.	26 Therefore my heart has been glad and my tongue has exulted; my flesh, too, will dwell in hope,
27 Διοτι δεν θελεις εγκαταλειψει την ψυχην μου εν τω αδη ουδε θελεις αφησει τον οσιον σου να ιδη διαφθοραν.	27 because you will not abandon my soul to the netherworld, nor will you suffer your holy one to see corruption.
28 Εφανερωσας εις εμε οδους ζωης, θελεις με χορτασει απο ευφροσυνης δια του προσωπου σου.	28 You have made known to me the paths of life; you will fill me with joy in your presence.'
29 Ανδρες αδελφοι, δυναμαι να σας ειπω μετα παρρησιας περι του πατριαρχου Δαβιδ οτι και ετελευτησε και εταφη, και το μνημα αυτου ειναι παρ' ημιν μεχρι της ημερας ταυτης.	29 My brothers, one can confidently say to you about the patriarch David that he died and was buried, and his tomb is in our midst to this day.
30 Επειδη λοιπον ητο προφητης και ηξευρεν οτι μεθ' ορκου ωμοσε προς αυτον ο Θεος, οτι εκ του καρπου της οσφυος αυτου θελει αναστησει κατα σαρκα τον Χριστον δια να καθιση αυτον επι του θρονου αυτου,	30 But since he was a prophet and knew that God had sworn an oath to him that he would set one of his descendants upon his throne,
31 προιδων ελαλησε περι της αναστασεως του Χριστου οτι δεν εγκατελειφθη η ψυχη αυτου εν τω αδη ουδε η σαρξ αυτου ειδε διαφθοραν.	31 he foresaw and spoke of the resurrection of the Messiah, that neither was he abandoned to the netherworld nor did his flesh see corruption.
32 Τουτον τον Ιησουν ανεστησεν ο Θεος, του οποιου παντες ημεις ειμεθα μαρτυρες.	32 God raised this Jesus; of this we are all witnesses.
33 Αφου λοιπον υψωθη δια της δεξιας του Θεου και ελαβε παρα του Πατρος την επαγγελιαν του Αγιου Πνευματος, εξεχεε τουτο, το οποιον τωρα σεις βλεπετε και ακουετε.	33 Exalted at the right hand of God, he received the promise of the holy Spirit from the Father and poured it forth, as you (both) see and hear.
34 Διοτι ο Δαβιδ δεν ανεβη εις τους ουρανους, λεγει ομως αυτος, Ειπεν ο Κυριος προς τον Κυριον μου, καθου εκ δεξιων μου,	34 For David did not go up into heaven, but he himself said: 'The Lord said to my Lord, "Sit at my right hand
35 εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου.	35 until I make your enemies your footstool."'
36 Βεβαιως λοιπον ας εξευρη πας ο οικος του Ισραηλ οτι ο Θεος Κυριον και Χριστον εκαμεν αυτον τουτον τον Ιησουν, τον οποιον σεις εσταυρωσατε.	36 Therefore let the whole house of Israel know for certain that God has made him both Lord and Messiah, this Jesus whom you crucified."
37 Αφου δε ηκουσαν ταυτα, ηλθεν εις κατανυξιν η καρδια αυτων, και ειπον προς τον Πετρον και τους λοιπους αποστολους? Τι πρεπει να καμωμεν, ανδρες αδελφοι;	37 Now when they heard this, they were cut to the heart, and they asked Peter and the other apostles, "What are we to do, my brothers?"
38 Και ο Πετρος ειπε προς αυτους? Μετανοησατε, και ας βαπτισθη εκαστος υμων εις το ονομα του Ιησου Χριστου εις αφεσιν αμαρτιων, και θελετε λαβει την δωρεαν του Αγιου Πνευματος.	38 Peter (said) to them, "Repent and be baptized, every one of you, in the name of Jesus Christ for the forgiveness of your sins; and you will receive the gift of the holy Spirit.
39 Διοτι προς εσας ειναι η επαγγελια και προς τα τεκνα σας και προς παντας τους εις μακραν, οσους αν προσκαλεση Κυριος ο Θεος ημων.	39 For the promise is made to you and to your children and to all those far off, whomever the Lord our God will call."
40 Και με αλλους πολλους λογους διεμαρτυρετο και προετρεπε, λεγων, Σωθητε απο της διεστραμμενης ταυτης γενεας.	40 He testified with many other arguments, and was exhorting them, "Save yourselves from this corrupt generation."
41 Εκεινοι λοιπον μετα χαρας δεχθεντες τον λογον αυτου εβαπτισθησαν, και προσετεθησαν εν εκεινη τη ημερα εως τρεις χιλιαδες ψυχαι.	41 Those who accepted his message were baptized, and about three thousand persons were added that day.
42 Και ενεμενον εν τη διδαχη των αποστολων και εν τη κοινωνια και εν τη κλασει του αρτου και εν ταις προσευχαις.	42 They devoted themselves to the teaching of the apostles and to the communal life, to the breaking of the bread and to the prayers.
43 Κατελαβε δε πασαν ψυχην φοβος, και πολλα τεραστια και σημεια εγινοντο δια των αποστολων.	43 Awe came upon everyone, and many wonders and signs were done through the apostles.
44 Και παντες οι πιστευοντες ησαν ομου και ειχον τα παντα κοινα,	44 All who believed were together and had all things in common;
45 και τα κτηματα και τα υπαρχοντα αυτων επωλουν και διεμοιραζον αυτα εις παντας, καθ' ην εκαστος ειχε χρειαν.	45 they would sell their property and possessions and divide them among all according to each one's need.
46 Και καθ' ημεραν εμμενοντες ομοθυμαδον εν τω ιερω και κοπτοντες τον αρτον κατ' οικους, μετελαμβανον την τροφην εν αγαλλιασει και απλοτητι καρδιας,	46 Every day they devoted themselves to meeting together in the temple area and to breaking bread in their homes. They ate their meals with exultation and sincerity of heart,
47 δοξολογουντες τον Θεον και ευρισκοντες χαριν ενωπιον ολου του λαου. Ο δε Κυριος προσεθετε καθ' ημεραν εις την εκκλησιαν τους σωζομενους.	47 praising God and enjoying favor with all the people. And every day the Lord added to their number those who were being saved.