Atti degli Apostoli - Acts 15

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και τινες κατελθοντες απο της Ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους, οτι εαν δεν περιτεμνησθε κατα το εθος του Μωυσεως, δεν δυνασθε να σωθητε.	1 C’est alors que des gens arrivèrent de Judée. Ils donnaient aux frères cet enseignement: "Si vous ne vous faites pas circoncire comme Moïse l’a établi, vous ne pouvez pas être sauvés.”
2 Γενομενης λοιπον αντιστασεως και συζητησεως ουκ ολιγης υπο του Παυλου και Βαρναβα προς αυτους, ενεκριναν να αναβη ο Παυλος και ο Βαρναβας και τινες αλλοι εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις Ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου.	2 Voilà donc pas mal d’agitation et des discussions animées avec Paul et Barnabé. À la suite de cela on décide que Paul, Barnabé et quelques-uns des autres monteront à Jérusalem pour voir ce problème avec les apôtres et les Anciens.
3 Εκεινοι λοιπον προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας, διηρχοντο την Φοινικην και Σαμαρειαν, εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων, και επροξενουν χαραν μεγαλην εις παντας τους αδελφους.	3 L’Église les met en chemin et ils traversent la Phénicie et la Samarie. Tout au long du parcours ils donnent des détails sur la conversion des païens, procurant ainsi une grande joie à tous les frères.
4 Οτε δε ηλθον εις Ιερουσαλημ, υπεδεχθησαν υπο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων, και ανηγγειλαν οσα ο Θεος εκαμε δι' αυτων.	4 À leur arrivée à Jérusalem ils sont reçus par l’Église, les apôtres et les Anciens. Ils leur font alors un récit de tout ce que Dieu a fait avec eux.
5 Εσηκωθησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των Φαρισαιων, οιτινες ειχον πιστευσει, και ελεγον οτι πρεπει να περιτεμνωμεν αυτους και να παραγγελλωμεν να φυλαττωσι τον νομον του Μωυσεως.	5 Mais des membres de la secte des Pharisiens qui sont devenus croyants se lèvent et prennent la parole: Il faut circoncire ceux qui ne sont pas d’origine juive et leur demander d’observer la loi de Moïse.
6 Και συνηχθησαν οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι, δια να σκεφθωσι περι του πραγματος τουτου.	6 Les apôtres et les Anciens se réunissent donc pour étudier cette affaire.
7 Μετα δε πολλην συζητησιν σηκωθεις ο Πετρος, ειπε προς αυτους? Ανδρες αδελφοι, σεις εξευρετε οτι απ' αρχης ο Θεος εξελεξε μεταξυ ημων δια του στοματος μου να ακουσωσι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και να πιστευσωσι.	7 Une grande discussion commence, puis Pierre se lève et dit: "Frères, vous savez bien comment Dieu est intervenu chez vous dès les commencements. Il m’a choisi pour que des non-Juifs entendent de ma bouche la parole de l’Évangile et arrivent à la foi.
8 Και ο καρδιογνωστης Θεος εδωκεν εις αυτους μαρτυριαν, χαρισας εις αυτους το Πνευμα το Αγιον καθως και εις ημας,	8 Et Dieu qui connaît les cœurs s’est prononcé en leur faveur quand il leur a donné l’Esprit Saint tout comme à nous.
9 και δεν εκαμεν ουδεμιαν διακρισιν μεταξυ ημων και αυτων, καθαρισας τας καρδιας αυτων δια της πιστεως.	9 Il n’a pas fait de différence entre eux et nous: il a purifié leurs cœurs par la foi.
10 Τωρα λοιπον δια τι πειραζετε τον Θεον, επιβαλλοντες ζυγον εις τον τραχηλον των μαθητων, τον οποιον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις δεν ηδυνηθημεν να βαστασωμεν;	10 Voulez-vous maintenant commander à Dieu? Pourquoi imposer aux disciples un joug que nos pères n’ont pas été capables de porter, et nous pas davantage?
11 Αλλα δια της χαριτος του Κυριου Ιησου Χριστου πιστευομεν οτι θελομεν σωθη καθ' ον τροπον και εκεινοι.	11 Selon notre foi, ce qui nous sauve, tout comme eux, c’est la grâce du Seigneur Jésus.”
12 Εσιωπησε δε παν το πληθος και ηκουον τον Βαρναβαν και τον Παυλον εξιστορουντας οσα σημεια και τερατα εκαμεν ο Θεος δι' αυτων μεταξυ των εθνων.	12 Toute l’assemblée garde le silence et l’on entend Barnabé et Paul raconter tous les signes et prodiges que Dieu a accomplis chez les non-Juifs par leur intermédiaire.
13 Και αφου αυτοι εσιωπησαν, απεκριθη ο Ιακωβος, λεγων? Ανδρες αδελφοι, ακουσατε μου.	13 Quand ils ont terminé, Jacques prend la parole: "Frères, écoutez-moi.
14 Ο Συμεων εφανερωσε τινι τροπω κατ' αρχας ο Θεος επεσκεφθη τα εθνη ωστε να λαβη εξ αυτων λαον δια το ονομα αυτου.	14 Simon vous a rappelé comment dès le début Dieu a pris soin de se chercher parmi les païens un peuple à son nom.
15 Και με τουτο συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων, καθως ειναι γεγραμμενον?	15 Les paroles des prophètes lui font écho, car il est écrit:
16 Μετα ταυτα θελω επιστρεψει και θελω ανοικοδομησει την σκηνην του Δαβιδ την πεπτωκυιαν, και τα κατηδαφισμενα αυτης θελω ανοικοδομησει και θελω ανορθωσει αυτην,	16 Après cela je reviendrai, je relèverai la tente de David qui s’est effondrée. Je rebâtirai ses ruines et je la relèverai,
17 δια να εκζητησωσι τον Κυριον οι λοιποι των ανθρωπων, και παντα τα εθνη, επι τα οποια καλειται το ονομα μου, λεγει Κυριος ο ποιων ταυτα παντα.	17 pour que le reste des hommes recherche le Seigneur, toutes ces nations sur lesquelles mon Nom a été appelé. Ainsi dit le Seigneur qui fait ces choses
18 Απ' αιωνος ειναι γνωστα εις τον Θεον παντα τα εργα αυτου.	18 telles qu’il les avait prévues depuis toujours.
19 Οθεν εγω κρινω να μη παρενοχλωμεν τους απο των εθνων επιστρεφοντας εις τον Θεον,	19 “C’est pourquoi je pense qu’on ne doit pas compliquer la vie des païens qui se tournent vers Dieu.
20 αλλα να γραφωμεν προς αυτους να απεχωσιν απο των μιασματων των ειδωλων και απο της πορνειας και του πνικτου και του αιματος.	20 Écrivons-leur seulement de s’abstenir des viandes souillées par les idoles, des unions illégitimes, et des viandes d’animaux étouffés ou non saignés.
21 Διοτι ο Μωυσης απο γενεας αρχαιας εχει εν παση πολει τους κηρυττοντας αυτον εν ταις συναγωγαις, αναγινωσκομενος κατα παν σαββατον.	21 Car depuis des générations on lit Moïse chaque sabbat dans les synagogues, et il a dans toutes les villes ses prédicateurs.”
22 Τοτε εφανη ευλογον εις τους αποστολους και εις τους πρεσβυτερους μεθ' ολης της εκκλησιας να εκλεξωσιν εξ αυτων ανδρας και να πεμψωσιν εις Αντιοχειαν μετα του Παυλου και Βαρναβα, Ιουδαν τον επονομαζομενον Βαρσαβαν και Σιλαν, ανδρας προεστωτας μεταξυ των αδελφων,	22 Alors il parut bon aux apôtres, aux Anciens et à toute l’assemblée de choisir parmi eux des hommes qu’ils enverraient à Antioche avec Paul et Barnabé. Ces hommes choisis parmi les frères furent Judas surnommé Barsabas et Silas, l’un et l’autre dirigeants parmi les frères.
23 και εγραψαν δια χειρος αυτων ταυτα? Οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι και οι αδελφοι προς τους εξ εθνων αδελφους τους κατα την Αντιοχειαν και Συριαν και Κιλικιαν, χαιρειν.	23 Ils devaient remettre cette lettre: "Les apôtres et les frères ayant titre d’Anciens saluent leurs frères d’Antioche, de Syrie et de Cilicie qui ne sont pas d’origine juive.
24 Επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων εξελθοντες σας εταραξαν με λογους και διαστρεφουσι τας ψυχας σας, λεγοντες να περιτεμνησθε και να φυλαττητε τον νομον, εις τους οποιους ημεις δεν παρηγγειλαμεν τουτο,	24 “Nous avons su que quelques personnes de chez nous vous avaient causé du trouble et que leurs paroles vous laissaient déconcertés. Nous ne leur avions rien demandé.
25 εφανη ευλογον εις ημας, συνελθοντας ομοθυμαδον, να εκλεξωμεν ανδρας και να πεμψωμεν προς εσας μετα των αγαπητων ημων Βαρναβα και Παυλου,	25 Nous nous sommes mis d’accord pour vous envoyer des délégués en même temps que Barnabé et Paul,
26 ανθρωπων οιτινες παρεδωκαν τας ψυχας αυτων υπερ του ονοματος του Κυριου ημων Ιησου Χριστου.	26 ces hommes qui se donnent tout entiers pour le Nom du Seigneur Jésus.
27 Απεστειλαμεν λοιπον τον Ιουδαν και τον Σιλαν δια να σας απαγγειλωσι και αυτοι δια στοματος τα αυτα.	27 Nous vous envoyons donc Judas et Silas qui vous rediront tout de vive voix.
28 Διοτι εφανη ευλογον εις το Αγιον Πνευμα και εις ημας να μη επιβαλλωμεν εις εσας μηδεν πλειοτερον βαρος εκτος των αναγκαιων τουτων,	28 “Il a paru bon à l’Esprit Saint et à nous de ne vous imposer aucun fardeau qui ne soit le strict nécessaire:
29 να απεχητε απο ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτου και πορνειας? απο των οποιων φυλαττοντες εαυτους θελετε πραξει καλως. Ερρωσθε.	29 abstenez-vous donc des viandes sacrifiées aux idoles, ou non saignées ou étouffées, ainsi que des unions illégitimes. Gardez-vous-en par l’action de l’Esprit Saint, et vous ferez bien.”
30 Ουτοι μεν λοιπον απολυθεντες ηλθον εις Αντιοχειαν, και συναξαντες το πληθος ενεχειρησαν την επιστολην.	30 Ils se mirent en route et descendirent à Antioche où ils réunirent toute la multitude pour la remise de la lettre.
31 Αναγνωσαντες δε αυτην, εχαρησαν δια την γενομενην παρηγοριαν.	31 La lecture en causa une joie générale et fut un encouragement.
32 Ο Ιουδας δε και ο Σιλας, οντες και αυτοι προφηται, παρηγορησαν τους αδελφους δια λογων πολλων και επεστηριξαν αυτους.	32 Judas et Silas étaient prophètes; ils parlèrent longuement pour encourager et affermir les frères.
33 Και αφου διετριψαν εκει καιρον τινα, απεσταλησαν εν ειρηνη απο των αδελφων προς τους αποστολους.	33 Ils s’arrêtèrent quelque temps, puis on les laissa retourner en paix vers ceux qui les avaient envoyés.
34 Εις τον Σιλαν ομως εφανη ευλογον να μεινη ετι αυτου.	34 Silas cependant choisit de rester avec eux, et Judas revint seul à Jérusalem.
35 Ο δε Παυλος και Βαρναβας διετριβον εν Αντιοχεια, διδασκοντες και κηρυττοντες μετα και αλλων πολλων τον λογον του Κυριου.	35 Paul et Barnabé s’attardèrent à Antioche où ils enseignaient et donnaient avec beaucoup d’autres la bonne nouvelle du Seigneur.
36 Μετα δε τινας ημερας ειπεν ο Παυλος προς τον Βαρναβαν? Ας επιστρεψωμεν τωρα και ας επισκεφθωμεν τους αδελφους ημων κατα πασαν πολιν, εν αις εκηρυξαμεν τον λογον του Κυριου, πως εχουσι.	36 Puis un jour Paul dit à Barnabé: "Retournons là-bas pour visiter les frères, voyons où ils en sont dans les différentes villes où nous avons annoncé la parole du Seigneur.”
37 Και ο μεν Βαρναβας εστοχασθη να συμπαραλαβη τον Ιωαννην τον λεγομενον Μαρκον?	37 Barnabé voulait prendre avec lui Jean Marc.
38 ο Παυλος ομως εκρινεν αξιον, τον αποχωρισθεντα απο αυτων απο της Παμφυλιας και μη συνακολουθησαντα αυτους εις το εργον, τουτον να μη συμπαραλαβωσι.	38 Mais Paul était décidé à ne pas emmener celui qui les avait abandonnés en Pamphylie alors qu’il devait les accompagner dans leur entreprise.
39 Συνεβη λοιπον ερεθισμος, ωστε απεχωρισθησαν απ' αλληλων, και ο μεν Βαρναβας, παραλαβων τον Μαρκον, εξεπλευσεν εις Κυπρον.	39 Ils s’échauffèrent tellement qu’ils se séparèrent l’un de l’autre, et Barnabé prit le bateau pour Chypre avec Marc.
40 Ο δε Παυλος, εκλεξας τον Σιλαν, εξηλθε, παραδοθεις υπο των αδελφων εις την χαριν του Θεου.	40 Paul, de son côté, choisit Silas. Les frères le recommandèrent à la grâce de Dieu et il partit.
41 Και διηρχετο την Συριαν και Κιλικιαν, επιστηριζων τας εκκλησιας.	41 Il fit le tour de la Syrie et de la Cilicie, affermissant les Églises.