ΝΑΟΥΜ - Naum - Nahum 3

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Ουαι εις την πολιν των αιματων? ολη ειναι πληρης ψευδους και αρπαγης? το θηραμα δεν απολειπει.	1 Væ civitas sanguinum, universa mendacii dilaceratione plena ! non recedet a te rapina.
2 Φωνη μαστιγων ακουεται και φωνη θορυβου τροχων και ιππων ορμωντων και αρματων αναπηδωντων,	2 Vox flagelli, et vox impetus rotæ, et equi frementis, et quadrigæ ferventis, et equitis ascendentis,
3 ιππεως αναβαινοντος και ρομφαιας στιλβουσης και λογχης εξαστραπτουσης, και πληθος τραυματιζομενων και μεγας αριθμος πτωματων, και δεν ειναι τελος των πτωματων? προσκοπτουσιν εις τα πτωματα αυτων?	3 et micantis gladii, et fulgurantis hastæ, et multitudinis interfectæ, et gravis ruinæ ; nec est finis cadaverum, et corruent in corporibus suis.
4 απο του πληθους των πορνειων της θελκτικης πορνης, της εμπειρου εις γοητειας, ητις πωλει εθνη δια των πορνειων αυτης και φυλας δια των γοητειων αυτης.	4 Propter multitudinem fornicationum meretricis speciosæ, et gratæ, et habentis maleficia, quæ vendidit gentes in fornicationibus suis, et familias in maleficiis suis.
5 Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου, λεγει ο Κυριος των δυναμεων? και θελω ανασηκωσει τα κρασπεδα σου επι το προσωπον σου, και θελω δειξει εις τα εθνη την αισχυνην σου και εις τα βασιλεια την ατιμιαν σου.	5 Ecce ego ad te, dicit Dominus exercituum, et revelabo pudenda tua in facie tua ; et ostendam gentibus nuditatem tuam, et regnis ignominiam tuam.
6 Και θελω ριψει βδελυραν ακαθαρσιαν επι σε και θελω σε καταισχυνει και θελω σε καταστησει εις θεαμα.	6 Et projiciam super te abominationes, et contumeliis te afficiam, et ponam te in exemplum.
7 Και παντες οι βλεποντες σε θελουσι φευγει απο σου και θελουσι λεγει, Η Νινευη ηρημωθη? τις θελει συλλυπηθη αυτην; ποθεν θελω ζητησει παρηγορητας δια σε;	7 Et erit : omnis qui viderit te resiliet a te, et dicet : Vastata est Ninive. Quis commovebit super te caput ? unde quæram consolatorem tibi ?
8 εισαι καλητερα της Νω Αμμων, της κειμενης μεταξυ των ποταμων, της περικυκλουμενης απο υδατων, της οποιας προμαχων ητο η θαλασσα και τειχος αυτης το πελαγος;	8 Numquid melior es Alexandria populorum, quæ habitat in fluminibus ? aquæ in circuitu ejus ; cujus divitiæ, mare ; aquæ, muri ejus.
9 Η Αιθιοπια ητο η ισχυς αυτης και η Αιγυπτος και αλλοι απεραντοι? η Φουθ και οι Λιβυες ησαν οι βοηθοι σου.	9 Æthiopia fortitudo ejus, et Ægyptus, et non est finis ; Africa et Libyes fuerunt in auxilio tuo.
10 Αλλα και αυτη μετωκισθη, υπηγεν εις αιχμαλωσιαν, τα δε νηπια αυτης συνετριφθησαν επι των ακρων πασων των οδων? και ερριψαν κληρους επι τους ενδοξους αυτης ανδρας, και παντες οι μεγιστανες αυτης εδεθησαν με αλυσεις.	10 Sed et ipsa in transmigrationem ducta est in captivitatem : parvuli ejus elisi sunt in capite omnium viarum, et super inclytos ejus miserunt sortem, et omnes optimates ejus confixi sunt in compedibus.
11 Και συ θελεις μεθυσθη, θελεις μενει αφανης? και συ θελεις ζητησει δυναμιν εναντιον του εχθρου.	11 Et tu ergo inebriaberis, et eris despecta : et tu quæres auxilium ab inimico.
12 Παντα τα οχυρωματα σου θελουσιν εισθαι ως συκαι με τα πρωτοφανη συκα αυτων? εαν σεισθωσι, θελουσι βεβαιως πεσει εις το στομα του τρωγοντος.	12 Omnes munitiones tuæ sicut ficus cum grossis suis : si concussæ fuerint, cadent in os comedentis.
13 Ιδου, ο λαος σου ειναι γυναικες εν μεσω σου? αι πυλαι της γης σου θελουσιν εισθαι ολως ανεωγμεναι εις τους εχθρους σου? το πυρ θελει καταφαγει τους μοχλους σου.	13 Ecce populus tuus mulieres in medio tui : inimicis tuis adapertione pandentur portæ terræ tuæ, devorabit ignis vectes tuos.
14 Ανασυρον εις σεαυτον υδωρ δια την πολιορκιαν, ενδυναμωσον τα οχυρωματα σου? εισελθε εις τον πηλον και πατησον την αργιλλον, επισκευασον την κεραμικην καμινον?	14 Aquam propter obsidionem hauri tibi : exstrue munitiones tuas, intra in lutum, et calca, subigens tene laterem.
15 εκει θελει σε καταφαγει το πυρ? η ρομφαια θελει σε εξολοθρευσει, θελει σε καταφαγει ως βρουχος? πληθυνου ως βρουχος, πληθυνου ως ακρις.	15 Ibi comedet te ignis, peribis gladio, devorabit te ut bruchus : congregare ut bruchus, multiplicare ut locusta.
16 Επληθυνας τους εμπορους σου υπερ τα αστρα του ουρανου? ο βρουχος εξηπλωθη και εξεπεταξεν.	16 Plures fecisti negotiationes tuas quam stellæ sint cæli ; bruchus expansus est, et avolavit.
17 Οι μεγιστανες σου ειναι ως ακριδες και οι σατραπαι σου ως μεγαλαι ακριδες, αιτινες επικαθηνται επι τους φραγμους εν ημερα ψυχους? αλλ' οταν ο ηλιος ανατειλη, φευγουσι και ο τοπος αυτων δεν γνωριζεται που ησαν.	17 Custodes tui quasi locustæ, et parvuli tui quasi locustæ locustarum, quæ considunt in sepibus in die frigoris : sol ortus est, et avolaverunt, et non est cognitus locus earum ubi fuerint.
18 Οι ποιμενες σου ενυσταξαν, βασιλευ της Ασσυριας? οι δυνατοι σου απεκοιμηθησαν? ο λαος σου εσκορπισθη επι τα ορη και δεν υπαρχει ο συναγων.	18 Dormitaverunt pastores tui, rex Assur, sepelientur principes tui : latitavit populus tuus in montibus, et non est qui congreget.
19 Δεν ειναι ιασις εις το συντριμμα σου? η πληγη σου ειναι χαλεπη? παντες οι ακουοντες την αγγελιαν σου θελουσι κροτησει χειρας επι σε? διοτι επι τινα δεν επηλθε παντοτε η κακια σου;	19 Non est obscura contritio tua ; pessima est plaga tua. Omnes qui audierunt auditionem tuam compresserunt manum super te : quia super quem non transiit malitia tua semper ?