ΔΑΝΙΗΛ - Daniele - Daniel 10

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Εν τω τριτω ετει του Κυρου, βασιλεως της Περσιας, απεκαλυφθη λογος εις τον Δανιηλ, του οποιου το ονομα εκληθη Βαλτασασαρ? και ο λογος ητο αληθινος και η δυναμις των λεγομενων μεγαλη? και κατελαβε τον λογον και εννοησε την οπτασιαν.	1 En l'an trois de Cyrus, roi de Perse, une parole fut révélée à Daniel, surnommé Baltassar: parolesûre; haute lutte. Il pénétra la parole, l'intelligence lui en fut donnée en vision.
2 Εν ταις ημεραις εκειναις εγω ο Δανιηλ ημην πενθων τρεις ολοκληρους εβδομαδας.	2 En ces temps-là, moi, Daniel, je faisais une pénitence de trois semaines:
3 Αρτον επιθυμητον δεν εφαγον και κρεας και οινος δεν εισηλθεν εις το στομα μου ουδε ηλειψα εμαυτον παντελως, μεχρι συμπληρωσεως τριων ολοκληρων εβδομαδων.	3 je ne mangeais point de nourriture désirable; viande ni vin n'approchaient de ma bouche, et je nem'oignais point, jusqu'au terme de ces trois semaines.
4 Και την εικοστην τεταρτην ημεραν του πρωτου μηνος, ενω ημην παρα την οχθην του μεγαλου ποταμου, οστις ειναι ο Τιγρις,	4 Le vingt-quatrième jour du premier mois, étant au bord du grand fleuve, le Tigre,
5 εσηκωσα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου, εις ανθρωπος ενδεδυμενος λινα και αι οσφυες αυτου ησαν περιεζωσμεναι με χρυσιον καθαρον του Ουφαζ,	5 je levai les yeux pour regarder. Voici: Un homme vêtu de lin, les reins ceints d'or pur,
6 το δε σωμα αυτου ητο ως βηρυλλιον, και το προσωπον αυτου ως θεα αστραπης, και οι οφθαλμοι αυτου ως λαμπαδες πυρος, και οι βραχιονες αυτου και οι ποδες αυτου ως οψις χαλκου στιλβοντος, και η φωνη των λογων αυτου ως φωνη οχλου.	6 son corps avait l'apparence de la chrysolithe, son visage, l'aspect de l'éclair, ses yeux comme deslampes de feu, ses bras et ses jambes comme l'éclat du bronze poli, le son de ses paroles comme la rumeur d'unemultitude.
7 Και μονος εγω ο Δανιηλ ειδον την ορασιν? οι δε ανδρες οι οντες μετ' εμου δεν ειδον την ορασιν? αλλα τρομος μεγας επεπεσεν επ' αυτους και εφυγον δια να κρυφθωσιν.	7 Seul, moi Daniel, je contemplais cette apparition; les hommes qui étaient avec moi ne voyaient pasla vision, mais un grand tremblement s'abattit sur eux et ils s'enfuirent pour se cacher.
8 Εγω λοιπον εμεινα μονος και ειδον την ορασιν την μεγαλην ταυτην, και δεν απεμεινεν ισχυς εν εμοι? και η ακμη μου μετεστραφη εν εμοι εις μαρασμον και δεν εμεινεν ισχυς εν εμοι.	8 Je demeurai seul, contemplant cette grande vision; j'étais sans force, mon visage changea, défiguré,ma force m'abandonna.
9 Ηκουσα ομως την φωνην των λογων αυτου? και ενω ηκουον την φωνην των λογων αυτου, εγω ημην βεβυθισμενος εις βαθυν υπνον επι προσωπον μου και το προσωπον μου επι την γην.	9 J'entendis le son de ses paroles, et au son de ses paroles je défaillis et tombai face contre terre.
10 Και ιδου, χειρ με ηγγισε και με ηγειρεν επι τα γονατα μου και τας παλαμας των χειρων μου.	10 Voici: une main me toucha, faisant frémir mes genoux et les paumes de mes mains.
11 Και ειπε προς εμε, Δανιηλ, ανηρ σφοδρα αγαπητε, εννοησον τους λογους, τους οποιους εγω λαλω προς σε, και στηθι ορθος? διοτι προς σε απεσταλην τωρα. Και οτε ελαλησε προς εμε τον λογον τουτον, εσηκωθην εντρομος.	11 Il me dit: "Daniel, homme des prédilections, comprends les paroles que je vais te dire; lève-toi; mevoici, envoyé à toi." Il dit ces mots et je me relevai en tremblant.
12 Και ειπε προς εμε, Μη φοβου, Δανιηλ? διοτι απο της πρωτης ημερας, καθ' ην εδωκας την καρδιαν σου εις το να εννοης και κακουχησαι ενωπιον του Θεου σου, εισηκουσθησαν οι λογοι σου και εγω ηλθον εις τους λογους σου.	12 Il me dit: "Ne crains point, Daniel, car du premier jour où, pour comprendre, tu as résolu de temortifier devant ton Dieu, tes paroles ont été entendues, et c'est à cause de tes paroles que je suis venu.
13 Πλην ο αρχων της βασιλειας της Περσιας ανθιστατο εις εμε εικοσιμιαν ημεραν? αλλ' ιδου, ο Μιχαηλ, εις των πρωτων αρχοντων, ηλθε δια να μοι βοηθηση? και εγω εμεινα εκει πλησιον των βασιλεων της Περσιας.	13 Le Prince du royaume de Perse m'a résisté pendant 21 jours, mais Michel, l'un des PremiersPrinces, est venu à mon aide. Je l'ai laissé affrontant les rois de Perse,
14 Και ηλθον να σε καμω να καταλαβης τι θελει συμβη εις τον λαον σου εν ταις εσχαταις ημεραις? διοτι η ορασις ειναι ετι δια πολλας ημερας.	14 et je suis venu te faire comprendre ce qui adviendra à ton peuple, à la fin des jours. Car voici pources jours une nouvelle vision."
15 Και ενω ελαλει τοιουτους λογους προς εμε, εβαλον το προσωπον μου προς την γην και εγεινα αφωνος.	15 Lorsqu'il m'eut dit ces choses, je me prosternai à terre sans rien dire;
16 Και ιδου, ως θεα υιου ανθρωπου ηγγισε τα χειλη μου? τοτε ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπον προς τον ισταμενον εμπροσθεν μου, Κυριε μου, εξ αιτιας της ορασεως συνεστραφησαν τα εντοσθια μου εν εμοι και δεν εμεινεν ισχυς εν εμοι.	16 et voici: une semblance de fils d'homme me toucha les lèvres. J'ouvris la bouche pour parler, et jedis à celui qui se tenait devant moi: "Mon Seigneur, à cette apparition, l'angoisse revient sur moi et je n'ai plus deforces.
17 Και πως δυναται ο δουλος τουτου του κυριου μου να λαληση μετα του κυριου μου τουτου; εν εμοι βεβαιως απο του νυν δεν υπαρχει ουδεμια ισχυς αλλ' ουδε πνοη εμεινεν εν εμοι.	17 Et comment le serviteur de mon Seigneur que voici, pourra-t-il parler avec mon Seigneur, alorsque déjà il n'est plus de force en moi et que le souffle m'abandonne?"
18 Και με ηγγισε παλιν ως θεα ανθρωπου και με ενισχυσε,	18 De nouveau l'apparence humaine me toucha et me réconforta.
19 και ειπε, Μη φοβου, ανηρ σφοδρα αγαπητε? ειρηνη εις σε? ανδριζου και ισχυε. Και ενω ελαλει προς εμε, ενισχυθην και ειπον, Ας λαληση ο κυριος μου? διοτι με ενισχυσας.	19 Il dit: "Ne crains point, homme des prédilections; paix à toi, prends force et courage!" Et tandisqu'il me parlait, je me sentais fortifié et je dis: "Que mon Seigneur parle, car tu m'as réconforté."
20 Και ειπεν, Εξευρεις δια τι ηλθον προς σε; τωρα δε θελω επιστρεψει να πολεμησω μετα του αρχοντος της Περσιας? και οταν εξελθω, ιδου, ο αρχων της Ελλαδος θελει ελθει.	20 Alors il dit: "Sais-tu pourquoi je suis venu à toi? Je dois retourner combattre le Prince de Perse:quand j'en aurai fini, voici que viendra le Prince de Yavân.
21 Πλην θελω σοι αναγγειλει το γεγραμμενον εν τη γραφη της αληθειας? και δεν ειναι ουδεις ο αγωνιζομενος μετ' εμου υπερ τουτων, ειμη Μιχαηλ ο αρχων υμων.	21 Mais je vais t'annoncer ce qui est inscrit dans le Livre de Vérité. Nul ne me prête main-forte pources choses, sinon Michel, votre Prince,