ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 31

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και εν τω ενδεκατω ετει, τω τριτω μηνι, τη πρωτη του μηνος, εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	1 En la onzième année, le premier jour du troisième mois, cette parole de Yahvé me fut adressée:
2 Υιε ανθρωπου, ειπε προς τον Φαραω βασιλεα της Αιγυπτου και προς το πληθος αυτου? Με ποιον ωμοιωθης εν τη μεγαλειοτητι σου;	2 “Fils d’homme, tu diras ceci à Pharaon, roi d’Égypte, et à tout son monde: Comment exprimer ta grandeur?
3 Ιδου, ο Ασσυριος ητο κεδρος εν τω Λιβανω με κλαδους ωραιους, και πυκνος την σκιαν και υψηλος το μεγεθος, και η κορυφη αυτου ητο εν μεσω κλαδων πυκνων.	3 Tu étais un cèdre du Liban aux branches magnifiques, au feuillage abondant, si haut de taille qu’il atteignait les nuages.
4 Τα υδατα ηυξησαν αυτον, η αβυσσος υψωσεν αυτον με τους ποταμους αυτης τους ρεοντας κυκλω των φυτων αυτου, και εξεπεμπε τους ρυακας αυτης εις παντα τα δενδρα του αγρου.	4 Les eaux l’avaient fait grandir, les eaux de dessous terre lui avaient donné sa prestance, et de là où il était, lui-même irriguait par ses canaux tous les arbres de la campagne.
5 Οθεν το υψος εαυτου ανεβη υπερανω παντων των δενδρων του αγρου και οι κλωνοι αυτου επληθυναν και οι κλαδοι αυτου εξετανθησαν δια το πληθος των υδατων, ενω εβλαστανε.	5 Il était le plus élevé des arbres de la campagne, ses branches s’étaient multipliées, ses rameaux s’étendaient tout autour grâce à l’abondance des eaux.
6 Παντα τα πετεινα του ουρανου εφωλευον εν τοις κλωνοις αυτου, και παντα τα ζωα του αγρου εγεννων υπο τους κλαδους αυτου? υπο δε την σκιαν αυτου κατωκουν παντα τα μεγαλα εθνη.	6 Tous les oiseaux du ciel se nichaient dans ses branches, ( ) et des peuples nombreux recherchaient son ombre.
7 Ητο λοιπον ωραιος κατα το μεγεθος αυτου και κατα την εκτασιν των κλαδων αυτου, διοτι αι ριζαι αυτου ησαν πλησιον υδατων πολλων.	7 ( Sa taille, ses longues branches faisaient sa beauté, ses racines étaient tournés vers des eaux abondantes.)
8 Αι κεδροι εν τω παραδεισω του Θεου δεν ηδυναντο να κρυψωσιν αυτον? αι ελατοι δεν εξισουντο με τους κλωνους αυτου, και αι καστανοι δεν εξισουντο με τους κλαδους αυτου? ουδεν δενδρον εν τω παραδεισω του Θεου ωμοιαζεν αυτον κατα την ωραιοτητα αυτου.	8 Nul cèdre ne l’égalait dans le jardin de Dieu: les cyprès n’avaient pas de telles branches, les platanes n’avaient pas un tel feuillage ( ).
9 Εκαμον αυτον ωραιον κατα το πληθος των κλαδων αυτου, ωστε παντα τα δενδρα της Εδεμ, τα εν τω παραδεισω του Θεου, εζηλευον αυτον.	9 ( ) Sa ramure était si fournie, que tout le jardin de Dieu était jaloux de lui.
10 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Επειδη υψωσας σεαυτον υψηλα, και επειδη εσηκωσε την κορυφην αυτου μεταξυ των πυκνων κλωνων και η καρδια αυτου επηρθη εις το υψος αυτου,	10 Mais voici ce que dit Yahvé: Il est monté trop haut, sa cime s’est élevée jusqu’aux nuages et son cœur s’est gonflé d’orgueil.
11 δια τουτο παρεδωκα αυτον εις την χειρα του δυναστου των εθνων, οστις θελει φερθη αξιως προς αυτον? απεβαλον αυτον δια την ασεβειαν αυτου.	11 C’est pourquoi je le livre aux mains du prince des nations qui le mettra à mal, car moi je l’ai rejeté.
12 Και ξενοι, οι τρομερωτεροι των εθνων, εκοψαν αυτον και εγκατελιπον αυτον? οι κλαδοι αυτου επεσον επι τα ορη και εν πασαις ταις φαραγξι και οι κλωνοι αυτου συνετριφθησαν υπο παντων των ποταμων της γης, και παντες οι λαοι της γης κατεβησαν απο της σκιας αυτου και εγκατελιπον αυτον.	12 Des étrangers, les tombeurs des peuples, l’ont coupé: ils l’ont abattu dans la montagne, et ses branches sont tombées dans toutes les vallées. Elles se sont brisées dans le creux des ravins; tous les peuples de la terre se sont retirés de sous son ombre et l’ont abandonné.
13 Επι του πτωματος αυτου θελουσιν επικαθησθαι παντα τα πετεινα του ουρανου και επι τους κλαδους αυτου θελουσιν εισθαι παντα τα ζωα του αγρου?	13 Les oiseaux du ciel se perchent sur ses débris, les animaux sauvages s’installent au milieu de ses branches.
14 δια να μη υψωθη εν τω υψει αυτου ουδεν εκ των δενδρων των υδατων μηδε να σηκωσωσι την κορυφην αυτων μεταξυ των πυκνων κλαδων, και εκ παντων των πινοντων υδωρ, ουδεν εκ τουτων να μη στεκηται εν τω υψει αυτου? διοτι παντα παρεδοθησαν εις τον θανατον, εις τα κατωτατα της γης, εν μεσω των υιων των ανθρωπων, μετα των καταβαινοντων εις λακκον.	14 Qu’on ne voie plus, désormais, un arbre bien irrigué tirant orgueil de sa grandeur, ou qui veuille pousser sa ramure jusqu’aux nuages. Aucun arbre dont les racines atteignent les eaux profondes ne placera plus sa confiance en lui-même, car tous sont voués à la mort, tous iront au séjour des morts comme les fils d’Adam qui descendent à la tombe.
15 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Καθ' ην ημεραν κατεβη εις τον αδην, εκαμον να γεινη πενθος? εσκεπασα την αβυσσον δι' αυτον και εμποδισα τους ποταμους αυτης και τα μεγαλα υδατα εκρατηθησαν? και εκαμον να πενθηση ο Λιβανος δι' αυτον και παντα τα δενδρα του αγρου εμαρανθησαν δι' αυτον.	15 Voici ce que dit Yahvé: Le jour où le cèdre est descendu au séjour des morts, j’ai ordonné un grand deuil; j’ai refermé sur lui l’abîme, j’ai arrêté ses fleuves et les eaux ont tari. Pour lui j’ai vêtu de noir le Liban, et tous les arbres de la campagne se sont fanés.
16 Εκαμον τα εθνη να σεισθωσιν εις τον ηχον της πτωσεως αυτου, οτε κατεβιβασα αυτον εις τον αδην μετα των καταβαινοντων εις λακκον? και παντα τα δενδρα της Εδεμ, τα εκλεκτα και τα καλα του Λιβανου, παντα τα πινοντα υδωρ, παρηγορηθησαν εν τοις κατωτατοις της γης.	16 Les nations ont été saisies d’effroi au bruit de sa chute, lorsque je l’ai fait descendre au séjour des morts avec ceux qui descendent à la tombe. Mais dans le pays souterrain tous les arbres d’Éden, les plus beaux du Liban et les mieux irrigués se sont consolés.
17 Και αυτοι οτι κατεβησαν εις τον αδην μετ' αυτου, προς τους τεθανατωμενους εν μαχαιρα? και οσοι ησαν ο βραχιων αυτου, οι κατοικουντες υπο την σκιαν αυτου εν μεσω των εθνων.	17 Ceux qui vivaient à son ombre parmi les nations sont descendus avec lui au séjour des morts, ils ont rejoint les victimes de l’épée.
18 Με ποιον ωμοιωθης ουτως εν τη δοξη και εν τη μεγαλειοτητι, μεταξυ των δενδρων της Εδεμ; θελεις ομως καταβιβασθη μετα των δενδρων της Εδεμ εις τα κατωτατα της γης? θελεις κοιτεσθαι εν μεσω των απεριτμητων μετα των τεθανατωμενων εν μαχαιρα? ουτος ειναι ο Φαραω και απαν το πληθος αυτου, λεγει Κυριος ο Θεος.	18 À qui pourrais-je te comparer? Mais je t’ai précipité au plus profond de la terre, tout comme les arbres d’Éden: te voilà couché avec les incirconcis, avec les victimes de l’épée. Voilà Pharaon et voilà son peuple, dit Yahvé.