ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ - Levitico - Leviticus 24

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,	1 Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens :
2 Προσταξον τους υιους Ισραηλ να φερωσι προς σε ελαιον καθαρον απο ελαιας κοπανισμενας δια το φως, δια να καιη ο λυχνος διαπαντος.	2 Præcipe filiis Israël, ut afferant tibi oleum de olivis purissimum, ac lucidum, ad concinnandas lucernas jugiter,
3 Εξωθεν του καταπετασματος του μαρτυριου, εν τη σκηνη του μαρτυριου, θελει βαλει αυτον ο Ααρων απο εσπερας εως το πρωι ενωπιον του Κυριου διαπαντος? νομιμον αιωνιον θελει εισθαι εις τας γενεας σας.	3 extra velum testimonii in tabernaculo fœderis. Ponetque eas Aaron a vespere usque ad mane coram Domino, cultu rituque perpetuo in generationibus vestris.
4 Επι την λυχνιαν την καθαραν θελει διαθεσει τους λυχνους ενωπιον του Κυριου παντοτε.	4 Super candelabrum mundissimum ponentur semper in conspectu Domini.
5 Και θελεις λαβει σεμιδαλιν και θελεις εψησει απ' αυτης δωδεκα αρτους? δυο δεκατα θελει εισθαι εκαστος αρτος.	5 Accipies quoque similam, et coques ex ea duodecim panes, qui singuli habebunt duas decimas :
6 Και θελεις βαλει αυτους εις δυο σειρας, εξ κατα την σειραν, επι την τραπεζαν την καθαραν ενωπιον του Κυριου.	6 quorum senos altrinsecus super mensam purissimam coram Domino statues :
7 Και θελεις βαλει εφ' εκαστην σειραν λιβανιον καθαρον, και θελει εισθαι επι τον αρτον προς μνημοσυνον, εις προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.	7 et pones super eos thus lucidissimum, ut sit panis in monimentum oblationis Domini.
8 Πασαν ημεραν σαββατου θελει διαθεσει ταυτα διαπαντος ενωπιον του Κυριου, παρα των υιων Ισραηλ εις διαθηκην αιωνιον.	8 Per singula sabbata mutabuntur coram Domino suscepti a filiis Israël fœdere sempiterno :
9 Και θελουσιν εισθαι του Ααρων και των υιων αυτου? και θελουσι τρωγει αυτα εν τοπω αγιω διοτι ειναι αγιωτατα εις αυτον εκ των δια πυρος γινομενων προσφορων του Κυριου εις νομιμον αιωνιον.	9 eruntque Aaron et filiorum ejus, ut comedant eos in loco sancto : quia Sanctum sanctorum est de sacrificiis Domini jure perpetuo.
10 Και εξηλθεν υιος γυναικος τινος Ισραηλιτιδος, οστις ητο υιος ανδρος Αιγυπτιου, μεταξυ των υιων Ισραηλ? και εμαχοντο εν τω στρατοπεδω ο υιος της Ισραηλιτιδος και ανθρωπος τις Ισραηλιτης.	10 Ecce autem egressus filius mulieris Israëlitidis, quem pepererat de viro ægyptio inter filios Israël, jurgatus est in castris cum viro Israëlita.
11 Και εβλασφημησεν ο υιος της γυναικος της Ισραηλιτιδος το ονομα του Κυριου και κατηρασθη? και εφεραν αυτον προς τον Μωυσην. Και το ονομα της μητρος αυτου ητο Σελωμειθ, θυγατηρ του Διβρει, εκ της φυλης Δαν.	11 Cumque blasphemasset nomen, et maledixisset ei, adductus est ad Moysen. (Vocabatur autem mater ejus Salumith, filia Dabri de tribu Dan.)
12 Και εβαλον αυτον εις φυλακην, εωσου φανερωθη εις αυτους η θελησις του Κυριου.	12 Miseruntque eum in carcerem, donec nossent quid juberet Dominus.
13 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,	13 Qui locutus est ad Moysen,
14 Φερε εξω του στρατοπεδου εκεινον οστις κατηρασθη? και ας θεσωσι παντες οι ακουσαντες αυτον τας χειρας αυτων επι την κεφαλην αυτου, και ας λιθοβοληση αυτον πασα η συναγωγη.	14 dicens : Educ blasphemum extra castra, et ponant omnes qui audierunt, manus suas super caput ejus, et lapidet eum populus universus.
15 Και λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, Οστις καταρασθη τον Θεον αυτου, Θελει βαστασει την ανομιαν αυτου?	15 Et ad filios Israël loqueris : Homo, qui maledixerit Deo suo, portabit peccatum suum ;
16 και οστις βλασφημηση το ονομα του Κυριου, εξαπαντος θελει θανατωθη? με λιθους θελει λιθοβολησει αυτον πασα η συναγωγη? αντε ξενος, αντε αυτοχθων, οταν βλασφημηση το ονομα του Κυριου, θελει θανατωθη.	16 et qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur : lapidibus opprimet eum omnis multitudo, sive ille civis, sive peregrinus fuerit. Qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur.
17 Και οστις φονευση ανθρωπον, εξαπαντος θελει θανατωθη.	17 Qui percusserit, et occiderit hominem, morte moriatur.
18 Και οστις θανατωση κτηνος, θελει ανταποδωσει ζωον αντι ζωου.	18 Qui percusserit animal, reddet vicarium, id est, animam pro anima.
19 Και εαν τις καμη βλαβην εις τον πλησιον αυτου, καθως εκαμεν, ουτω θελει γεινει εις αυτον?	19 Qui irrogaverit maculam cuilibet civium suorum, sicut fecit, sic fiet ei :
20 συντριμμα αντι συντριμματος, οφθαλμον αντι οφθαλμου, οδοντα αντι οδοντος? καθως εκαμε βλαβην εις τον ανθρωπον, ουτω θελει γεινει εις αυτον.	20 fracturam pro fractura, oculum pro oculo, dentem pro dente restituet : qualem inflixerit maculam, talem sustinere cogetur.
21 Και οστις θανατωση κτηνος, θελει ανταποδωσει αυτο? και οστις φονευσει ανθρωπον, θελει θανατωθη.	21 Qui percusserit jumentum, reddet aliud. Qui percusserit hominem, punietur.
22 Κρισις μια θελει εισθαι εις εσας? ως εις τον ξενον, ουτω θελει γινεσθαι και εις τον αυτοχθονα? διοτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.	22 Æquum judicium sit inter vos, sive peregrinus, sive civis peccaverit : quia ego sum Dominus Deus vester.
23 Και ειπεν ο Μωυσης προς τους υιους Ισραηλ, και εφεραν εξω του στρατοπεδου εκεινον οστις κατηρασθη και ελιθοβολησαν αυτον με λιθους? και οι υιοι Ισραηλ εκαμον καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.	23 Locutusque est Moyses ad filios Israël : et eduxerunt eum, qui blasphemaverat, extra castra, ac lapidibus oppresserunt. Feceruntque filii Israël sicut præceperat Dominus Moysi.