ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 60

GREEK BIBLE	BIBBIA VOLGARE
1 Σηκωθητι, φωτιζου? διοτι το φως σου ηλθε, και η δοξα του Κυριου ανετειλεν επι σε.	1 Lèvati suso, Ierusalem, e allùminati; però che viene lo tuo lume, e la gloria del Signore sì è nata sopra te.
2 Διοτι ιδου, σκοτος θελει σκεπασει την γην και ζοφος τα εθνη? επι σε ομως θελει ανατειλει ο Κυριος και η δοξα αυτου θελει φανερωθη επι σε.	2 Però che le tenebre copriranno la terra, e la oscurità coprirà li populi; e lo Signore nascerà sopra te, e la sua gloria si vedrà in te.
3 Και τα εθνη θελουσιν ελθει εις το φως σου και οι βασιλεις εις την λαμψιν της ανατολης σου.	3 E le genti anderanno nello lume tuo, e li re nello splendore del tuo nascimento.
4 Υψωσον κυκλω τους οφθαλμους σου και ιδε? παντες ουτοι συναθροιζονται, ερχονται προς σε? οι υιοι σου θελουσιν ελθει μακροθεν και αι θυγατερες σου θελουσι τραφη εις τα πλευρα σου.	4 Alza nel circuito li occhi tuoi, e riguarda; tutti quelli che sono radunati, sono venuti a te; li tuoi figliuoli verranno dalla lunga, e le tue figliuole si leveranno dello lato.
5 Τοτε θελεις ιδει και χαρη, και η καρδια σου θελει εκπλαγη και πλατυνθη? διοτι η αφθονια της θαλασσης θελει στραφη προς σε? αι δυναμεις των εθνων θελουσιν ελθει προς σε.	5 Allora tu vederai e abbonderai, e lo tuo cuore si maraviglierà e dilaterassi, quando la moltitudine del mare sarà (chiamata, convertita e) rivolta a te, e quando la fortezza delle genti sarà venuta a te.
6 Πληθος καμηλων θελει σε σκεπασει, αι δρομαδες του Μαδιαμ και του Γεφα? παντες οι απο Σεβα βελουσιν ελθει? χρυσιον και λιβανον θελουσι φερει? και θελουσιν ευαγγελιζεσθαι τους επαινους του Κυριου.	6 L'abbondanza de' cammelli coprirà te, e li (tuoi) dromedarii di Madian ed Efa; (e nota che li dromedarii sono animali minori che cammelli, ma sono più veloci; Madian ed Efa sì sono contrade, e sono di là da Arabia, e abbondano molto di cammelli e di dromedarii); tutti quelli di Saba (cioè di quella contrada) verranno, e porteranno oro e incenso, e annunceranno lode a Dio.
7 Παντα τα προβατα του Κηδαρ θελουσι συναχθη προς σε? οι κριοι του Νεβαιωθ θελουσιν εισθαι εις χρησιν σου? θελουσι προσφερθη επι το θυσιαστηριον μου ευπροσδεκτοι, και εγω θελω δοξασει τον οικον της δοξης μου.	7 Ogni pecora di Cedar (cioè quella contrada) si radunerà a te, e li montoni di Nabaiot serviranno a te; sarà offerta sopra lo placabile altare mio, e io glorificherò la casa della mia maestade.
8 Τινες ειναι οι πετωμενοι ως νεφη και ως περιστεραι εις τας θυριδας αυτων;	8 Chi sono costoro, che volano come nuvole, e volano come fanno i colombi alle loro fenestre?
9 Αι νησοι βεβαιως θελουσι προσμεινει εμε και εν πρωτοις τα πλοια της Θαρσεις, δια να φερωσι μακροθεν τους υιους σου, το αργυριον αυτων και το χρυσιον αυτων μετ' αυτων, δια το ονομα Κυριου του Θεου σου και δια τον Αγιον του Ισραηλ, διοτι σε εδοξασε.	9 Le isole aspettano me, e le navi del mare nello principio, per adducere i tuoi figliuoli dalla lunga; (e porteranno con loro) lo loro argento e lo loro oro al nome del tuo Iddio, e al santo d'Israel lo quale darà gloria a te.
10 Και οι υιοι των αλλογενων θελουσιν ανοικοδομησει τα τειχη σου, και οι βασιλεις αυτων θελουσι σε υπηρετησει? διοτι εν τη οργη μου σε επαταξα, πλην δια την ευνοιαν μου σε ηλεησα.	10 E i figliuoli de' peregrini edificheranno le tue mura, e li loro re serviranno a te; però ch' io percossi te nella mia indignazione, e hoe avuto misericordia di te nella mia riconciliazione.
11 Και αι πυλαι σου θελουσιν εισθαι παντοτε ανοικται? δεν θελουσι κλεισθη ημεραν και νυκτα, δια να εισαγωσιν εις σε τας δυναμεις των εθνων και να εισφερωνται οι βασιλεις αυτων.	11 E le tue porte saranno aperte sempre; e non si chiuderanno nè di dì nè di notte, acciò che la fortezza delle genti sia apportata a te, e sianti menati li loro re.
12 Διοτι το εθνος και η βασιλεια, τα οποια δεν ηθελον σε δουλευσει, θελουσιν αφανισθη? ναι, τα εθνη εκεινα θελουσιν ολοκληρως ερημωθη.	12 E la gente e li reami, che non serviranno a te, periranno; e le genti saranno guaste per li sbandeggiamenti.
13 Η δοξα του Λιβανου θελει η ελθει εις σε, η ελατος, η πευκη και ο πυξος ομου, δια να στολισωσι τον τοπον του αγιαστηριου μου? και θελω δοξασει τον τοπον των ποδων μου.	13 La gloria dello Libano verrà a te; l'abete e lo bosso e lo pino insieme si porteranno ad adornare lo luogo della mia santificazione; e glorificherò lo luogo delli miei piedi.
14 Και τα τεκνα των λυπησαντων σε θελουσιν ελθει υποκλινοντα προς σε? και παντες οι καταφρονησαντες σε θελουσι προσκυνησει τα ιχνη των ποδων σου? και θελουσι σε ονομαζει, Η πολις του Κυριου, Η Σιων του Αγιου του Ισραηλ.	14 Li loro figliuoli verranno a te inchinati, li quali adumiliarono te; e adoreranno le vestigie dei tuoi piedi tutti quelli i quali biasimavano te; e chiamaranno te cittade del Signore santo d' Israel.
15 Αντι του οτι εγκατελειφθης και εμισηθης, ωστε ουδεις διεβαινε δια μεσου σου, θελω σε καταστησει αιωνιον αγαλλιαμα, ευφροσυνην εις γενεας γενεων.	15 Perciò che fosti abbandonata, e avuta in odio, e non era chi passasse per te, io porrò te nella superbia (cioè nell' altezza) de' secoli, e allegrezza in ogni generazione.
16 Και θελεις θηλασει το γαλα των εθνων και θελεις θηλασει τους μαστους των βασιλεων? και θελεις γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ειμαι ο Σωτηρ σου και ο Λυτρωτης σου, ο Ισχυρος του Ιακωβ.	16 E succhierai lo latte delle genti, e sarai lattata colle poppe de' re; e saprai ch' io sono lo Signore, e sono lo tuo redentore, Iddio di Iacob.
17 Αντι χαλκου θελω φερει χρυσιον και αντι σιδηρου θελω φερει αργυριον και αντι ξυλου χαλκον και αντι λιθων σιδηρον? και θελω καταστησει τους αρχηγους σου ειρηνην και τους επιστατας σου δικαιοσυνην.	17 Io porterò oro per metallo, e per ferro porterò argento, e per legno porterò bronzo, e per pietre porterò lo ferro; e porrò la pace per tua visitazione, e li tuoi preposti giustizia.
18 Δεν θελει πλεον ακουεσθαι βια εν τη γη σου, ερημωσις και καταστροφη εν τοις οριοις σου? αλλα θελεις ονομαζει τα τειχη σου Σωτηριαν και τας πυλας σου Αινεσιν.	18 Però non si dirà più, che sia malvagitade nella tua terra, nè guastamento nè altra persecuzione nelli tuoi termini; e la salute occuperà le tue mura, e la lode (t' aprirà) le tue porte.
19 Δεν θελει εισθαι πλεον εν σοι ο ηλιος φως της ημερας, ουδε η σεληνη δια της λαμψεως αυτης θελει σε φωτιζει? αλλ' ο Κυριος θελει εισθαι εις σε φως αιωνιον και ο Θεος σου η δοξα σου.	19 Non sarà a te più sole che illuminerà lo dì, nè lo splendore della luna illuminerà te; ma lo Signore sarà tua luce in sempiterno, e lo tuo Iddio sarà la tua gloria.
20 Ο ηλιος σου δεν θελει δυει πλεον ουδε θελει λειψει η σεληνη σου? διοτι ο Κυριος θελει εισθαι το αιωνιον σου φως, και αι ημεραι του πενθους σου θελουσι τελειωθη.	20 E lo tuo sole non tramonterà più, e la tua luna non mancherà; però che lo Signore sarà tua luce in sempiterno, e li dì del pianto tuo si compiranno.
21 Και ο λαος σου θελουσιν εισθαι παντες δικαιοι? θελουσι κληρονομησει την γην διαπαντος, ο κλαδος του φυτευματος μου, το εργον των χειρων μου, δια να δοξαζωμαι.	21 E lo tuo populo sì sono tutti li giusti, e loro erediteranno la terra in perpetuo; lo ramo della mia piantagione sì fu opera. della mia mano per dare gloria.
22 Το ελαχιστον θελει γεινει χιλια? και το ολιγοστον ισχυρον εθνος? εγω ο Κυριος θελω επιταχυνει τουτο κατα τον καιρον αυτου.	22 Lo minimo n' averae mille, e lo piccolo sarà come gente fortissima; io sono lo Signore nel suo tempo, e farò questo subitamente.