ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 48

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ακουσατε τουτο, οικος Ιακωβ? οι κληθεντες με το ονομα του Ισραηλ και εξελθοντες εκ της πηγης του Ιουδα? οι ομνυοντες εις το ονομα του Κυριου και αναφεροντες τον Θεον του Ισραηλ, πλην ουχι εν αληθεια ουδε εν δικαιοσυνη.	1 Écoutez ceci, maison de Jacob, vous qui portez le nom d’Israël, vous qui êtes la descendance de Juda et jurez par le nom de Yahvé, vous qui vous adressez au Dieu d’Israël, mais non dans le vrai et droit sens;
2 Διοτι λαμβανουσι το ονομα αυτων εκ της πολεως της αγιας και επιστηριζονται επι τον Θεον του Ισραηλ? το ονομα αυτου ειναι, Ο Κυριος των δυναμεων.	2 vous qui vous réclamez de la Ville Sainte, et vous appuyez sur le Dieu d’Israël dont le nom est Yahvé Sabaot.
3 Εκτοτε ανηγγειλα τα απ' αρχης? και εξηλθον εκ του στοματος μου και διεκηρυξα αυτα? εκαμα ταυτα αιφνιδιως και εγειναν.	3 Depuis longtemps j’avais annoncé les premiers événements; à peine sortaient-ils de ma bouche que je les faisais connaître. Soudain j’ai agi et ils se sont réalisés.
4 Επειδη γνωριζω οτι εισαι σκληρος, και ο τραχηλος σου ειναι νευρον σιδηρουν και το μετωπον σου χαλκινον.	4 Je savais à quel point tu es têtu, que ta nuque est une barre de fer et que ton front est de bronze.
5 Εκτοτε δε ανηγγειλα τουτο προς σε? πριν γεινη διεκηρυξα τουτο εις σε, δια να μη ειπης, Το ειδωλον μου εκαμε ταυτα? και το γλυπτον μου και το χυτον μου προσεταξε ταυτα.	5 Aussi dès ce temps-là je t’ai annoncé ces choses. Je te les ai fait connaître avant qu’elles n’arrivent, pour que tu ne puisses pas dire: “C’est mon fétiche qui les a accomplies, c’est ma statue, taillée ou fondue, qui les a ordonnées.”
6 Ηκουσας? ιδε παντα ταυτα? και δεν θελετε ομολογησει; απο τουδε διακηρυττω προς σε νεα, μαλιστα αποκεκρυμμενα, και τα οποια συ δεν ηξευρες.	6 Tu as tout entendu, tu l’as vu, ne vas-tu pas le reconnaître? Maintenant, je te fais entendre des choses nouvelles, encore cachées et que tu ne sais pas.
7 Τωρα εγειναν και ουχι παλαιοθεν, και ουδε προ της ημερας ταυτης ηκουσας περι αυτων, δια να μη ειπης, Ιδου, εγω ηξευρον ταυτα.	7 Ce n’est pas dans le passé qu’elles ont été créées, mais maintenant; jusqu’à ce jour tu n’en avais pas entendu parler, donc tu ne pourras pas dire: “Oui, je le savais.”
8 Ουτε ηκουσας ουτε ηξευρες ουτε απ' αρχης ηνοιχθησαν τα ωτα σου? διοτι ηξευρον ετι βεβαιως ηθελες φερθη απιστως και εκ κοιλιας ωνομασθης παραβατης.	8 Tu ne connaissais rien de cela, tu n’en savais rien, jamais ton oreille ne l’avait entendu; car je savais à quel point tu es rebelle et qu’on t’appelle “Infidèle-depuis-le-sein-maternel.”
9 Ενεκεν του ονοματος μου θελω μακρυνει τον θυμον μου, και δια τον επαινον μου θελω βασταχθη προς σε, ωστε να μη σε εξολοθρευσω.	9 Mais à cause de mon Nom je retiens ma colère. Je veille à mon honneur, aussi je suis patient avec toi et je ne te fais pas disparaître.
10 Ιδου, σε εκαθαρισα, πλην ουχι ως αργυρον? σε κατεστησα εκλεκτον εν τω χωνευτηριω της θλιψεως.	10 Regarde, je t’ai purifiée comme l’argent, je t’ai éprouvée au creuset du malheur.
11 Ενεκεν εμου, ενεκεν εμου θελω καμει τουτο? διοτι πως ηθελε μολυνθη το ονομα μου; ναι, δεν θελω δωσει την δοξαν μου εις αλλον.	11 Mais à cause de moi je vais agir, oui, à cause de moi: Comment pourrais-je supporter que mon Nom soit profané? Je n’abandonnerai ma gloire à personne.
12 Ακουσον μου, Ιακωβ, και Ισραηλ τον οποιον εγω εκαλεσα? εγω αυτος ειμαι? εγω ο πρωτος, εγω και ο εσχατος.	12 Écoute-moi Jacob, Israël que j’ai appelé: c’est bien moi! Je suis le premier et je suis aussi le dernier.
13 Και η χειρ μου εθεμελιωσε την γην και η δεξια μου εμετρησε με σπιθαμην τους ουρανους? οταν καλω αυτους, παριστανται ομου.	13 Ma main a fondé la terre, ma droite a étendu les cieux. Il me suffit de les appeler pour que tous ensemble se présentent.
14 Συναχθητε, παντες σεις, και ακουσατε? τις εκ τουτων ανηγγειλε ταυτα; Ο Κυριος ηγαπησεν αυτον? οθεν θελει εκπληρωσει το θελημα αυτου επι την Βαβυλωνα και ο βραχιων αυτου θελει εισθαι επι τους Χαλδαιους.	14 Rassemblez-vous tous et écoutez: qui, de tout ce monde-là, a fait cette annonce: “Yahvé aime cet homme, il accomplira sa volonté contre Babylone et la race des Kaldéens”?
15 Εγω, εγω ελαλησα? ναι, εκαλεσα αυτον? εφερα αυτον και εγω θελω ευοδωσει την οδον αυτου.	15 Moi, oui moi, j’ai parlé, car c’est moi qui l’appelais et qui faisais réussir ses projets.”
16 Πλησιασατε προς εμε, ακουσατε τουτο? απ' αρχης δεν ελαλησα εν κρυπτω? αφοτου εγεινε τουτο, εγω ημην εκει και τωρα Κυριος ο Θεος απεστειλεν εμε και το πνευμα αυτου.	16 “Venez à moi et écoutez: dès le début je n’ai pas parlé en cachette. J’étais présent dès le début de ces événements. Et maintenant le Seigneur Yahvé m’envoie avec son Esprit.
17 Ουτω λεγει Κυριος, ο Λυτρωτης σου, ο Αγιος του Ισραηλ? Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σου, ο διδασκων σε δια την ωφελειαν σου, ο οδηγων σε δια της οδου δι' ης επρεπε να υπαγης.	17 Voici ce que dit Yahvé, celui qui te rachète, le Saint d’Israël: “Je suis Yahvé ton Dieu; je t’instruis pour ton bien et te conduis sur le chemin où tu dois marcher.
18 Ειθε να ηκουες τα προσταγματα μου τοτε η ειρηνη σου ηθελεν εισθαι ως ποταμος και η δικαιοσυνη σου ως κυματα θαλασσης?	18 Si tu avais été attentif à mes lois, ta prospérité serait comme un fleuve, et ta justice comme les vagues de la mer;
19 και το σπερμα σου ηθελεν εισθαι ως η αμμος και τα εκγονα της κοιλιας σου ως τα λιθαρια αυτης? το ονομα αυτου δεν ηθελεν αποκοπη ουδε εξαλειφθη απ' εμπροσθεν μου.	19 ta descendance serait comme le sable, et les fruits de ton sein comme les grains de sable; leur nom ne serait jamais retranché ni effacé de devant moi.”
20 Εξελθετε εκ της Βαβυλωνος, φευγετε απο των Χαλδαιων, μετα φωνης αλαλαγμου αναγγειλατε, διακηρυξατε τουτο, εκφωνησατε αυτο εως εσχατου της γης, ειπατε, Ο Κυριος ελυτρωσε τον δουλον αυτου Ιακωβ.	20 Sortez de Babel, fuyez de chez les Kaldéens! Lancez ce cri de joie et qu’on l’entende, qu’il coure jusqu’aux extrémités de la terre, dites: “Yahvé a racheté son serviteur Jacob!
21 Και δεν εδιψησαν, οτε ωδηγει αυτους δια της ερημου? εκαμε να ρευσωσι δι' αυτους υδατα εκ πετρας? και εσχισε την πετραν και τα υδατα ερρευσαν.	21 Ils n’ont pas eu soif au désert où il les menait, pour eux il a tiré l’eau du rocher, il a fendu le roc et les eaux ont jailli.”
22 Ειρηνη δεν ειναι εις τους ασεβεις, λεγει Κυριος.	22 Mais pas de paix pour les méchants, dit Yahvé.