ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 16

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Αποστειλατε το αρνιον προς τον αρχοντα της γης, απο Σελα εν τη ερημω προς το ορος της θυγατρος της Σιων.	1 16:2 Comme des oiseaux errants, qu’on a chassés du nid les filles de Moab s’arrêtent aux gués de l’Arnon.
2 Διοτι ως πτηνον πλανωμενον, απο της φωλεας αυτου δεδιωγμενον, ουτως αι θυγατερες του Μωαβ θελουσιν εισθαι κατα τας διαβασεις του Αρνων.	2 16:1De Séla, proche du désert, on envoie les agneaux au mont de la fille de Sion: ne sont-ils pas seigneurs du pays?
3 Βουλευου, εκτελεσον το δικαιον? εν τω μεσω της ημερας καμε την σκιαν σου ως νυκτα? κρυψον τους διωκομενους? μη φανερωσης τον περιπλανωμενον.	3 On leur fait dire: Tenez un conseil, prenez une décision: que même en plein midi ton ombre vaille celle de la nuit, cache les exilés, ne trahis pas les fugitifs.
4 Οι δεδιωγμενοι μου ας παροικησωσι παρα σοι, Μωαβ? γενου εις αυτους σκεπη απο προσωπου του πορθητου? διοτι ο αρπακτηρ ετελειωσεν, ο πορθητης επαυσεν, οι καταδυνασται εξωλοθρευθησαν απο της γης.	4 Que les exilés de Moab puissent se réfugier chez toi, sois leur asile face au pillard, le temps que disparaisse l’oppresseur que la destruction prenne fin et que celui qui piétine abandonne le pays,
5 Και μετα ελεους θελει συσταθη ο θρονος, και επ' αυτον θελει καθησει εν αληθεια, εν τη σκηνη του Δαβιδ, ο κρινων και εκζητων κρισιν και σπευδων δικαιοσυνην.	5 (Oui, le trône sera rétabli, stable grâce à l’esprit de bonté. Un chef aimant le droit, passionné de justice, siégera sur ce trône en toute loyauté dans la tente de David.)
6 Ηκουσαμεν την υπερηφανιαν του Μωαβ, ειναι λιαν υπερηφανος? την υψηλοφροσυνην αυτου και την αλαζονειαν αυτου και την μανιαν αυτου? τα ψευδη αυτου θελουσι ματαιωθη.	6 Nous en savons assez sur l’orgueil de Moab, du très orgueilleux Moab, sur ses prétentions, son insolence, sa fierté et ses bavardages qui ne mènent à rien.
7 Δια τουτο ο Μωαβ θελει ολολυξει? παντες θελουσιν ολολυξει δια τον Μωαβ? θελετε θρηνολογησει δια τα θεμελια της Κιρ-αρεσεθ? εκτυπηθησαν βεβαιως.	7 Laissons Moab se lamenter sur Moab, laissons le pays à ses pleurs. Abattus, vous gémissez, vous regrettez vos gâteaux de raisins de Kir-Ha-Résset.
8 Διοτι αι πεδιαδες της Εσεβων ειναι ητονημεναι και η αμπελος της Σιβμα? οι κυριοι των εθνων κατεσυντριψαν τα καλητερα αυτης φυτα, τα οποια ηρχοντο εως της Ιαζηρ, και περιεπλανωντο δια της ερημου? οι κλαδοι αυτης ησαν εξηπλωμενοι, διεβαινον την θαλασσαν.	8 Les vignobles de Heshbon se flétrissent, les rois des nations ont saccagé les beaux raisins des vignes de Sibma. Elles s’étendaient jadis jusqu’à Yazer, elles s’avançaient jusqu’au désert, leurs rejetons s’allongeaient au-delà de la mer.
9 Δια τουτο μετα κλαυθμου της Ιαζηρ θελω κλαυσει την αμπελον της Σιβμα θελω σε βρεξει με τα δακρυα μου, Εσεβων και Ελεαλη? διοτι επι τους θερινους καρπους σου και επι τον θερισμον σου επεπεσεν αλαλαγμος.	9 C’est pourquoi je prends part au deuil de Yazer, pour ses vignes de Sibma. Je verse sur vous mes larmes, Heshbon, Éléalé. Car on n’entend plus le chant du paysan ni sur ta récolte, ni sur ta moisson.
10 Και αφηρεθη η ευφροσυνη και η αγαλλιασις απο της καρποφορου πεδιαδος? και εις τους αμπελωνας σου δεν θελουσιν εισθαι πλεον ασματα ουδε φωναι αγαλλιασεως? οι ληνοπαται δεν θελουσι πατει οινον εν τοις ληνοις? εγω κατεπαυσα τον αλαλαγμον του τρυγητου.	10 La joie et la fête ont disparu de tes vergers: plus un chant, plus une clameur dans tes vignes! Nul déjà ne foule le raisin dans tes cuves, c’est fini de leurs cris joyeux.
11 Οθεν τα εντοσθια μου θελουσιν ηχησει ως κιθαρα δια τον Μωαβ, και τα εσωτερικα μου δια την Κιρ-αρες.	11 Voilà pourquoi, pensant à Moab, je sens mes intérieurs vibrer comme une harpe et mon cœur en moi frémit pour Kir-Hérès.
12 Και ο Μωαβ, οταν φανη οτι απεκαμεν επι τους βωμους αυτου, θελει εισελθει εις το αγιαστηριον αυτου δια να προσευχηθη? πλην δεν θελει επιτυχει.	12 Moab peut venir et s’agiter sur le haut-lieu, entrer dans son temple pour prier, cela ne changera rien.
13 Ουτος ειναι ο λογος, τον οποιον εκτοτε ελαλησε Κυριος περι του Μωαβ.	13 C’est là la parole que Yahvé prononça jadis au sujet de Moab.
14 Τωρα δε ο Κυριος ελαλησε λεγων, Εις τρια ετη, ως ειναι τα ετη του μισθωτου, η δοξα του Μωαβ θελει καταφρονηθη μεθ' ολου του μεγαλου πληθους αυτου? και το υπολοιπον θελει εισθαι πολυ ολιγον και αδυνατον.	14 Et maintenant Yahvé dit ceci: Encore trois années comptées comme celles d’un salarié, et toute la gloire de Moab, de ce peuple nombreux, sera par terre; ce qui en restera sera peu de chose et de peu de valeur.