1 μη περι τουτων αισχυνθης και μη λαβης προσωπον του αμαρτανειν | 1 Não repitas o que ouviste. Não reveles um segredo. Assim estarás verdadeiramente isento de confusão, e acharás graça diante de todos os homens. Não te envergonhes de tudo o que vou dizer, e não faças acepção de pessoas até o ponto de pecar. |
2 περι νομου υψιστου και διαθηκης και περι κριματος δικαιωσαι τον ασεβη | 2 Não te envergonhes da lei e da aliança do Altíssimo, de uma sentença que justifique o ímpio, |
3 περι λογου κοινωνου και οδοιπορων και περι δοσεως κληρονομιας εταιρων | 3 de um negócio entre teus amigos e estranhos, da doação de uma herança em favor de teus amigos. |
4 περι ακριβειας ζυγου και σταθμιων και περι κτησεως πολλων και ολιγων | 4 Não te envergonhes de usar uma balança fiel e de peso certo, de adquirir pouco ou muito, |
5 περι διαφορου πρασεως εμπορων και περι παιδειας τεκνων πολλης και οικετη πονηρω πλευραν αιμαξαι | 5 de não fazer diferença na venda e com os mercadores, de corrigir freqüentemente os teus filhos, de golpear até sangrar as costas de um escravo ruim. |
6 επι γυναικι πονηρα καλον σφραγις και οπου χειρες πολλαι κλεισον | 6 Sobre uma mulher má, é bom pôr-se o selo. |
7 ο εαν παραδιδως εν αριθμω και σταθμω και δοσις και λημψις παντα εν γραφη | 7 Onde há muitas mãos, emprega a chave. Conta e pesa tudo o que entregas; assenta o que dás e o que recebes. |
8 περι παιδειας ανοητου και μωρου και εσχατογηρως κρινομενου προς νεους και εση πεπαιδευμενος αληθινως και δεδοκιμασμενος εναντι παντος ζωντος | 8 Não te envergonhes de corrigir o insensato e o tolo; não te envergonhes dos anciãos julgados pelos jovens. Assim te mostrarás verdadeiramente instruído, e serás aprovado por todos. |
9 θυγατηρ πατρι αποκρυφος αγρυπνια και η μεριμνα αυτης αφιστα υπνον εν νεοτητι αυτης μηποτε παρακμαση και συνωκηκυια μηποτε μισηθη | 9 Uma filha é uma preocupação secreta para seu pai; o cuidado dela tira-lhe o sono. Ele teme que passe a flor de sua idade sem se casar, ou que, casada, torne-se odiosa para o marido; |
10 εν παρθενια μηποτε βεβηλωθη και εν τοις πατρικοις αυτης εγκυος γενηται μετα ανδρος ουσα μηποτε παραβη και συνωκηκυια μηποτε στειρωθη | 10 receia que seja seduzida na sua virgindade, e que se torne grávida na casa paterna. Teme que, casada, ela viole a fidelidade, ou que, em todo caso, seja estéril. |
11 επι θυγατρι αδιατρεπτω στερεωσον φυλακην μηποτε ποιηση σε επιχαρμα εχθροις λαλιαν εν πολει και εκκλητον λαου και καταισχυνη σε εν πληθει πολλων | 11 Exerce severa vigilância sobre uma filha libertina, para que ela te não exponha aos insultos dos teus inimigos, e te torne o assunto de troça da cidade, o objeto de mofa pública, e te desonre aos olhos de toda a população. |
12 παντι ανθρωπω μη εμβλεπε εν καλλει και εν μεσω γυναικων μη συνεδρευε | 12 Não detenhas o olhar sobre a beleza de ninguém, não te demores no meio de mulheres, |
13 απο γαρ ιματιων εκπορευεται σης και απο γυναικος πονηρια γυναικος | 13 pois assim como a traça sai das roupas, assim a malícia do homem vem da mulher. |
14 κρεισσων πονηρια ανδρος η αγαθοποιος γυνη και γυνη καταισχυνουσα εις ονειδισμον | 14 Um homem mau vale mais que uma mulher que (vos) faz bem, mas que se torna causa de vergonha e de confusão. |
15 μνησθησομαι δη τα εργα κυριου και α εορακα εκδιηγησομαι εν λογοις κυριου τα εργα αυτου | 15 Relembrarei agora as obras do Senhor, proclamarei o que vi. Pelas palavras do Senhor foram produzidas as suas obras. |
16 ηλιος φωτιζων κατα παν επεβλεψεν και της δοξης κυριου πληρες το εργον αυτου | 16 O sol contempla todas as coisas que ilumina; a obra do Senhor está cheia de sua glória. |
17 ουκ εξεποιησεν τοις αγιοις κυριου εκδιηγησασθαι παντα τα θαυμασια αυτου α εστερεωσεν κυριος ο παντοκρατωρ στηριχθηναι εν δοξη αυτου το παν | 17 Porventura não fez o Senhor com que seus santos proclamassem todas as suas maravilhas, maravilhas que ele, o Senhor todo-poderoso, consolidou, a fim de que subsistam para a sua glória? |
18 αβυσσον και καρδιαν εξιχνευσεν και εν πανουργευμασιν αυτων διενοηθη εγνω γαρ ο υψιστος πασαν ειδησιν και ενεβλεψεν εις σημειον αιωνος | 18 Ele sonda o abismo e o coração humano, e penetra os seus pensamentos mais sutis, |
19 απαγγελλων τα παρεληλυθοτα και τα εσομενα και αποκαλυπτων ιχνη αποκρυφων | 19 pois o Senhor conhece tudo o que se pode saber. Ele vê os sinais dos tempos futuros, anuncia o passado e o porvir, descobre os vestígios das coisas ocultas. |
20 ου παρηλθεν αυτον παν διανοημα ουκ εκρυβη απ' αυτου ουδε εις λογος | 20 Nenhum pensamento lhe escapa, nenhum fato se esconde a seus olhos. |
21 τα μεγαλεια της σοφιας αυτου εκοσμησεν ως εστιν προ του αιωνος και εις τον αιωνα ουτε προσετεθη ουτε ηλαττωθη και ου προσεδεηθη ουδενος συμβουλου | 21 Ele enalteceu as maravilhas de sua sabedoria, ele é antes de todos os séculos e será eternamente. |
22 ως παντα τα εργα αυτου επιθυμητα και ως σπινθηρος εστιν θεωρησαι | 22 Nada se pode acrescentar ao que ele é, nem nada lhe tirar; não necessita do conselho de ninguém. |
23 παντα ταυτα ζη και μενει εις τον αιωνα εν πασαις χρειαις και παντα υπακουει | 23 Como são agradáveis as suas obras! E todavia delas não podemos ver mais que uma centelha. |
24 παντα δισσα εν κατεναντι του ενος και ουκ εποιησεν ουδεν ελλειπον | 24 Essas obras vivem e subsistem para sempre, e em tudo o que é preciso, todas lhe obedecem. |
25 εν του ενος εστερεωσεν τα αγαθα και τις πλησθησεται ορων δοξαν αυτου | 25 Todas as coisas existem duas a duas, uma oposta à outra; ele nada fez que seja defeituoso. |
| 26 Ele fortaleceu o que cada um tem de bom. Quem se saciará de ver a glória do Senhor? |