ΣΟΦΙΑ ΣΑΛΩΜΩΝ - Sapienza - Wisdom 18

¹ ο ζων εις τον αιωνα εκτισεν τα παντα κοινη

¹ τοῖς δὲ ὁσίοις σου μέγιστον ἦν φῶς ὧν φωνὴν μὲν ἀκούοντες μορφὴν δὲ οὐχ ὁρῶντες ὅτι μὲν οὐ κἀκεῖνοι ἐπεπόνθεισαν ἐμακάριζον

² κυριος μονος δικαιωθησεται

² ὅτι δ’ οὐ βλάπτουσιν προηδικημένοι ηὐχαρίστουν καὶ τοῦ διενεχθῆναι χάριν ἐδέοντο

³ -

³ ἀνθ’ ὧν πυριφλεγῆ στῦλον ὁδηγὸν μὲν ἀγνώστου ὁδοιπορίας ἥλιον δὲ ἀβλαβῆ φιλοτίμου ξενιτείας παρέσχες

⁴ ἄξιοι μὲν γὰρ ἐκεῖνοι στερηθῆναι φωτὸς καὶ φυλακισθῆναι σκότει οἱ κατακλείστους φυλάξαντες τοὺς υἱούς σου δι’ ὧν ἤμελλεν τὸ ἄφθαρτον νόμου φῶς τῷ αἰῶνι δίδοσθαι

⁴ ουθενι εξεποιησεν εξαγγειλαι τα εργα αυτου και τις εξιχνευσει τα μεγαλεια αυτου

⁵ βουλευσαμένους δ’ αὐτοὺς τὰ τῶν ὁσίων ἀποκτεῖναι νήπια καὶ ἑνὸς ἐκτεθέντος τέκνου καὶ σωθέντος εἰς ἔλεγχον τὸ αὐτῶν ἀφείλω πλῆθος τέκνων καὶ ὁμοθυμαδὸν ἀπώλεσας ἐν ὕδατι σφοδρῷ

⁵ κρατος μεγαλωσυνης αυτου τις εξαριθμησεται και τις προσθησει εκδιηγησασθαι τα ελεη αυτου

⁶ ἐκείνη ἡ νὺξ προεγνώσθη πατράσιν ἡμῶν ἵνα ἀσφαλῶς εἰδότες οἷς ἐπίστευσαν ὅρκοις ἐπευθυμήσωσιν

⁶ ουκ εστιν ελαττωσαι ουδε προσθειναι και ουκ εστιν εξιχνιασαι τα θαυμασια του κυριου

⁷ προσεδέχθη ὑπὸ λαοῦ σου σωτηρία μὲν δικαίων ἐχθρῶν δὲ ἀπώλεια

⁷ οταν συντελεση ανθρωπος τοτε αρχεται και οταν παυσηται τοτε απορηθησεται

⁸ ᾧ γὰρ ἐτιμωρήσω τοὺς ὑπεναντίους τούτῳ ἡμᾶς προσκαλεσάμενος ἐδόξασας 9κρυφῇ γὰρ ἐθυσίαζον ὅσιοι παῖδες ἀγαθῶν καὶ τὸν τῆς θειότητος νόμον ἐν ὁμονοίᾳ διέθεντο τῶν αὐτῶν ὁμοίως καὶ ἀγαθῶν καὶ κινδύνων μεταλήμψεσθαι τοὺς ἁγίους πατέρων ἤδη προαναμέλποντες αἴνους

⁸ τι ανθρωπος και τι η χρησις αυτου τι το αγαθον αυτου και τι το κακον αυτου

⁹ αριθμος ημερων ανθρωπου πολλα ετη εκατον

¹⁰ ως σταγων υδατος απο θαλασσης και ψηφος αμμου ουτως ολιγα ετη εν ημερα αιωνος

¹⁰ ἀντήχει δ’ ἀσύμφωνος ἐχθρῶν ἡ βοή καὶ οἰκτρὰ διεφέρετο φωνὴ θρηνουμένων παίδων

¹¹ δια τουτο εμακροθυμησεν κυριος επ' αυτοις και εξεχεεν επ' αυτους το ελεος αυτου

¹¹ ὁμοίᾳ δὲ δίκῃ δοῦλος ἅμα δεσπότῃ κολασθεὶς καὶ δημότης βασιλεῖ τὰ αὐτὰ πάσχων

¹² ειδεν και επεγνω την καταστροφην αυτων οτι πονηρα δια τουτο επληθυνεν τον εξιλασμον αυτου

¹² ὁμοθυμαδὸν δὲ πάντες ἐν ἑνὶ ὀνόματι θανάτου νεκροὺς εἶχον ἀναριθμήτους οὐδὲ γὰρ πρὸς τὸ θάψαι οἱ ζῶντες ἦσαν ἱκανοί ἐπεὶ πρὸς μίαν ῥοπὴν ἡ ἐντιμοτέρα γένεσις αὐτῶν διέφθαρτο

¹³ ελεος ανθρωπου επι τον πλησιον αυτου ελεος δε κυριου επι πασαν σαρκα ελεγχων και παιδευων και διδασκων και επιστρεφων ως ποιμην το ποιμνιον αυτου

¹³ πάντα γὰρ ἀπιστοῦντες διὰ τὰς φαρμακείας ἐπὶ τῷ τῶν πρωτοτόκων ὀλέθρῳ ὡμολόγησαν θεοῦ υἱὸν λαὸν εἶναι

¹⁴ τους εκδεχομενους παιδειαν ελεα και τους κατασπευδοντας επι τα κριματα αυτου

¹⁴ ἡσύχου γὰρ σιγῆς περιεχούσης τὰ πάντα καὶ νυκτὸς ἐν ἰδίῳ τάχει μεσαζούσης

¹⁵ τεκνον εν αγαθοις μη δως μωμον και εν παση δοσει λυπην λογων

¹⁵ ὁ παντοδύναμός σου λόγος ἀπ’ οὐρανῶν ἐκ θρόνων βασιλείων ἀπότομος πολεμιστὴς εἰς μέσον τῆς ὀλεθρίας ἥλατο γῆς ξίφος ὀξὺ τὴν ἀνυπόκριτον ἐπιταγήν σου φέρων

¹⁶ ουχι καυσωνα αναπαυσει δροσος ουτως κρεισσων λογος η δοσις

¹⁶ καὶ στὰς ἐπλήρωσεν τὰ πάντα θανάτου καὶ οὐρανοῦ μὲν ἥπτετο βεβήκει δ’ ἐπὶ γῆς

¹⁷ ουκ ιδου λογος υπερ δομα αγαθον και αμφοτερα παρα ανδρι κεχαριτωμενω

¹⁷ τότε παραχρῆμα φαντασίαι μὲν ὀνείρων δεινῶν ἐξετάραξαν αὐτούς φόβοι δὲ ἐπέστησαν ἀδόκητοι

¹⁸ καὶ ἄλλος ἀλλαχῇ ῥιφεὶς ἡμίθνητος δι’ ἣν ἔθνῃσκον αἰτίαν ἐνεφάνιζεν

¹⁸ μωρος αχαριστως ονειδιει και δοσις βασκανου εκτηκει οφθαλμους

¹⁹ οἱ γὰρ ὄνειροι θορυβήσαντες αὐτοὺς τοῦτο προεμήνυσαν ἵνα μὴ ἀγνοοῦντες δι’ ὃ κακῶς πάσχουσιν ἀπόλωνται

¹⁹ πριν η λαλησαι μανθανε και προ αρρωστιας θεραπευου

²⁰ προ κρισεως εξεταζε σεαυτον και εν ωρα επισκοπης ευρησεις εξιλασμον

²⁰ ἥψατο δὲ καὶ δικαίων πεῖρα θανάτου καὶ θραῦσις ἐν ἐρήμῳ ἐγένετο πλήθους ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ πολὺ ἔμεινεν ἡ ὀργή

²¹ σπεύσας γὰρ ἀνὴρ ἄμεμπτος προεμάχησεν τὸ τῆς ἰδίας λειτουργίας ὅπλον προσευχὴν καὶ θυμιάματος ἐξιλασμὸν κομίσας ἀντέστη τῷ θυμῷ καὶ πέρας ἐπέθηκε τῇ συμφορᾷ δεικνὺς ὅτι σός ἐστιν θεράπων

²¹ πριν αρρωστησαι σε ταπεινωθητι και εν καιρω αμαρτηματων δειξον επιστροφην

²² μη εμποδισθης του αποδουναι ευχην ευκαιρως και μη μεινης εως θανατου δικαιωθηναι

²² ἐνίκησεν δὲ τὸν χόλον οὐκ ἰσχύι τοῦ σώματος οὐχ ὅπλων ἐνεργείᾳ ἀλλὰ λόγῳ τὸν κολάζοντα ὑπέταξεν ὅρκους πατέρων καὶ διαθήκας ὑπομνήσας

²³ πριν ευξασθαι ετοιμασον σεαυτον και μη γινου ως ανθρωπος πειραζων τον κυριον

²³ σωρηδὸν γὰρ ἤδη πεπτωκότων ἐπ’ ἀλλήλων νεκρῶν μεταξὺ στὰς ἀνέκοψε τὴν ὀργὴν καὶ διέσχισεν τὴν πρὸς τοὺς ζῶντας ὁδόν

²⁴ ἐπὶ γὰρ ποδήρους ἐνδύματος ἦν ὅλος ὁ κόσμος καὶ πατέρων δόξαι ἐπὶ τετραστίχου λίθων γλυφῆς καὶ μεγαλωσύνη σου ἐπὶ διαδήματος κεφαλῆς αὐτοῦ

²⁴ μνησθητι θυμου εν ημεραις τελευτης και καιρον εκδικησεως εν αποστροφη προσωπου

²⁵ τούτοις εἶξεν ὁ ὀλεθρεύων ταῦτα δὲ ἐφοβήθη ἦν γὰρ μόνη ἡ πεῖρα τῆς ὀργῆς ἱκανή

²⁵ μνησθητι καιρον λιμου εν καιρω πλησμονης πτωχειαν και ενδειαν εν ημεραις πλουτου

²⁶ απο πρωιθεν εως εσπερας μεταβαλλει καιρος και παντα εστιν ταχινα εναντι κυριου

²⁷ ανθρωπος σοφος εν παντι ευλαβηθησεται και εν ημεραις αμαρτιων προσεξει απο πλημμελειας

²⁸ πας συνετος εγνω σοφιαν και τω ευροντι αυτην δωσει εξομολογησιν

²⁹ συνετοι εν λογοις και αυτοι εσοφισαντο και ανωμβρησαν παροιμιας ακριβεις

³⁰ οπισω των επιθυμιων σου μη πορευου και απο των ορεξεων σου κωλυου

³¹ εαν χορηγησης τη ψυχη σου ευδοκιαν επιθυμιας ποιησει σε επιχαρμα των εχθρων σου

³² μη ευφραινου επι πολλη τρυφη μη προσδεθης συμβολη αυτης

³³ μη γινου πτωχος συμβολοκοπων εκ δανεισμου και ουδεν σοι εστιν εν μαρσιππιω