ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 3

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Υιε μου, μη λησμονης τους νομους μου, και η καρδια σου ας φυλαττη τας εντολας μου.	1 Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat :
2 Διοτι μακροτητα ημερων και ετη ζωης και ειρηνην θελουσι προσθεσει εις σε.	2 longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi.
3 Ελεος και αληθεια ας μη σε εγκαταλιπωσι? δεσον αυτας περι τον τραχηλον σου? εγχαραξον αυτας επι την πλακα της καρδιας σου?	3 Misericordia et veritas te non deserant ; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui :
4 ουτω θελεις ευρει χαριν και ευνοιαν ενωπιον Θεου και ανθρωπων.	4 et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus.
5 Ελπιζε επι Κυριον εξ ολης σου της καρδιας, και μη επιστηριζεσαι εις την συνεσιν σου?	5 Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.
6 εν πασαις ταις οδοις σου αυτον γνωριζε, και αυτος θελει διευθυνει τα διαβηματα σου.	6 In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos.
7 Μη φανταζεσαι σεαυτον σοφον? φοβου τον Κυριον και εκκλινον απο κακου.	7 Ne sis sapiens apud temetipsum ; time Deum, et recede a malo :
8 Τουτο θελει εισθαι ιασις εις τα νευρα σου και μυελωσις εις τα οστα σου.	8 sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.
9 Τιμα τον Κυριον απο των υπαρχοντων σου και απο των απαρχων παντων των γεννηματων σου?	9 Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei :
10 και θελουσιν εμπλησθη αι σιτοθηκαι σου απο αφθονιας και οι ληνοι σου θελουσιν εκχειλιζει απο νεου οινου.	10 et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.
11 Υιε μου, μη καταφρονει την παιδειαν του Κυριου και μη αθυμει ελεγχομενος υπ' αυτου.	11 Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis :
12 Διοτι ο Κυριος ελεγχει οντινα αγαπα, καθως και ο πατηρ τον υιον, εις τον οποιον ευαρεστειται.	12 quem enim diligit Dominus, corripit, et quasi pater in filio complacet sibi.
13 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις ευρηκε σοφιαν, και ο ανθρωπος, οστις απεκτησε συνεσιν?	13 Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.
14 Διοτι το εμποριον αυτης ειναι καλητερον παρα το εμποριον του αργυριου και το κερδος αυτης παρα χρυσιον καθαρον.	14 Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.
15 Ειναι τιμιωτερα πολυτιμων λιθων? και παντα οσα επιθυμησης δεν ειναι ανταξια αυτης.	15 Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari.
16 Μακροτης ημερων ειναι εν τη δεξια αυτης? εν τη αριστερα αυτης, πλουτος και δοξα.	16 Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.
17 Αι οδοι αυτης ειναι οδοι τερπναι και πασαι αι τριβοι αυτης ειρηνη.	17 Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
18 Ειναι δενδρον ζωης εις τους εναγκαλιζομενους αυτην? και μακαριοι οι κρατουντες αυτην.	18 Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.
19 Δια της σοφιας εθεμελιωσεν ο Κυριος, εστερεωσε τους ουρανους εν συνεσει.	19 Dominus sapientia fundavit terram ; stabilivit cælos prudentia.
20 Δια της γνωσεως αυτου αι αβυσσοι ηνοιχθησαν και τα νεφη σταλαζουσι δροσον.	20 Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.
21 Υιε μου, ας μη απομακρυνθωσι ταυτα απο των οφθαλμων σου? φυλαττε ορθην βουλην και φρονησιν?	21 Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium,
22 και θελει εισθαι ζωη εις την ψυχην σου και χαρις εις τον τραχηλον σου.	22 et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.
23 Τοτε θελεις περιπατει ασφαλως την οδον σου, και ο πους σου δεν θελει προσκοψει.	23 Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget.
24 Οταν πλαγιαζης, δεν θελεις τρομαζει? μαλιστα θελεις πλαγιαζει, και ο υπνος σου θελει εισθαι γλυκυς.	24 Si dormieris, non timebis ; quiesces, et suavis erit somnus tuus.
25 Δεν θελεις τρομαξει απο αιφνιδιου φοβου ουδε απο του ολεθρου των ασεβων, οταν επελθη?	25 Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum.
26 Διοτι ο Κυριος θελει εισθαι η ελπις σου, και θελει φυλαξει τον ποδα σου απο του να πιασθη.	26 Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.
27 Μη αρνηθης το καλον προς εκεινους, εις τους οποιους πρεπει, οταν ηναι εν τη χειρι σου να καμνης αυτο.	27 Noli prohibere benefacere eum qui potest : si vales, et ipse benefac.
28 Μη ειπης προς τον πλησιον σου, Υπαγε και επαναστρεψον και αυριον θελω σοι δωσει? ενω εχεις τουτο παρα σεαυτω.	28 Ne dicas amico tuo : Vade, et revertere : cras dabo tibi : cum statim possis dare.
29 Μη μηχανευου κακον κατα του πλησιον σου, ενω πεποιθως κατοικει μετα σου.	29 Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam.
30 Μη μαχου τινα αναιτιως, εαν δεν εκαμε κακον εις σε.	30 Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.
31 Μη ζηλευε τον βιαιον ανθρωπον και μη εκλεξης μηδεμιαν εκ των οδων αυτου?	31 Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus :
32 διοτι ο Κυριος βδελυττεται τον σκολιον? το δε απορρητον αυτου φανερονεται εις τους δικαιους.	32 quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus.
33 Καταρα Κυριου εν τω οικω του ασεβους? ευλογει δε την κατοικιαν των δικαιων.	33 Egestas a Domino in domo impii ; habitacula autem justorum benedicentur.
34 Βεβαιως αυτος αντιταττεται εις τους υπερηφανους? εις δε τους ταπεινους διδει χαριν.	34 Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.
35 Οι σοφοι θελουσι κληρονομησει δοξαν? το δε υψος των αφρονων θελει εισθαι η ατιμια.	35 Gloriam sapientes possidebunt ; stultorum exaltatio ignominia.