ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 23

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Οταν καθησης να φαγης μετα αρχοντος, παρατηρει επιμελως τα παρατιθεμενα εμπροσθεν σου?	1 Quando sederis, ut comedas cum principe, diligenter attende, quae apposita sunt ante faciem tuam,
2 και βαλε μαχαιραν εις τον λαιμον σου, εαν ησαι αδηφαγος?	2 et statue cultrum in gutture tuo, si avidus es.
3 μη επιθυμει τα εδεσματα αυτου? διοτι ταυτα ειναι τροφη δολιοτητος.	3 Ne desideres de cibis eius, quia est panis mendacii.
4 Μη μεριμνα δια να γεινης πλουσιος? απεχε απο της σοφιας σου.	4 Noli laborare, ut diteris, sed in prudentia tua acquiesce.
5 Θελεις επιστησει τους οφθαλμους σου εις το μη υπαρχον; διοτι ο πλουτος κατασκευαζει βεβαιως εις εαυτον πτερυγας ως αετου και πετα προς τον ουρανον.	5 Si erigas oculos tuos ad opes, iam non sunt; quia facient sibi pennas quasi aquilae et volabunt in caelum.
6 Μη τρωγε τον αρτον του φθονερου, μηδε επιθυμει τα εδεσματα αυτου?	6 Ne comedas cum homine invido et ne desideres cibos eius;
7 διοτι καθως φρονει εν τη ψυχη αυτου, τοιουτος ειναι? φαγε και πιε, λεγει προς σε? αλλ' η καρδια αυτου δεν ειναι μετα σου.	7 quoniam sicut aestimavit in animo suo, ita ipse est. “ Comede et bibe ” dicet tibi, et mens eius non est tecum.
8 Το ψωμιον, το οποιον εφαγες, θελεις εξεμεσει και θελεις χασει τας γλυκειας συνομιλιας σου.	8 Buccellam, quam comederas, evomes et perdes pulchros sermones tuos.
9 Μη λαλει εις τα ωτα του αφρονος? διοτι θελει καταφρονησει την σοφιαν των λογων σου.	9 In auribus insipientium ne loquaris, quia despicient doctrinam eloquii tui.
10 Μη μετακινει ορια αρχαια? και μη εισελθης εις τους αγρους των ορφανων?	10 Ne attingas terminos viduae et agrum pupillorum ne introeas:
11 διοτι ο Λυτρωτης αυτων ειναι ισχυρος? αυτος θελει εκδικασει την δικην αυτων εναντιον σου.	11 redemptor enim illorum fortis est, et ipse iudicabit contra te causam illorum.
12 Προσκολλησον την καρδιαν σου εις την παιδειαν και τα ωτα σου εις τους λογους της γνωσεως.	12 Introduc ad doctrinam cor tuum et aures tuas ad verba scientiae.
13 Μη φειδου να παιδευης το παιδιον? διοτι εαν κτυπησης αυτο δια της ραβδου, δεν θελει αποθανει?	13 Noli subtrahere a puero disciplinam; si enim percusseris eum virga, non morietur:
14 συ κτυπων αυτο δια της ραβδου, θελεις ελευθερωσει την ψυχην αυτου εκ του αδου.	14 tu virga percuties eum et animam eius de inferno liberabis.
15 Υιε μου, εαν η καρδια σου γεινη σοφη, θελει ευφραινεσθαι και η καρδια εμου?	15 Fili mi, si sapiens fuerit cor tuum, gaudebit tecum et cor meum,
16 και τα νεφρα μου θελουσιν αγαλλεσθαι, οταν τα χειλη σου λαλωσιν ορθα.	16 et exsultabunt renes mei, cum locuta fuerint rectum labia tua.
17 Ας μη ζηλευη η καρδια σου τους αμαρτωλους? αλλ' εσο εν τω φοβω του Κυριου ολην την ημεραν?	17 Non aemuletur cor tuum peccatores, sed in timore Domini esto tota die,
18 διοτι βεβαιως ειναι αμοιβη, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.	18 quia est tibi posteritas, et praestolatio tua non auferetur.
19 Ακουε συ, υιε μου, και γινου σοφος, και κατευθυνε την καρδιαν σου εις την οδον.	19 Audi, fili mi, et esto sapiens et dirige in via animum tuum.
20 Μη εσο μεταξυ οινοποτων, μεταξυ κρεοφαγων ασωτων?	20 Noli esse in conviviis potatorum nec in comissationibus carnis,
21 διοτι ο μεθυσος και ο ασωτος θελουσι πτωχευσει? και ο υπνωδης θελει ενδυθη ρακη.	21 quia vacantes potibus et comissatores consumentur, et vestietur pannis dormitatio.
22 Υπακουε εις τον πατερα σου, οστις σε εγεννησε? και μη καταφρονει την μητερα σου, οταν γηραση.	22 Audi patrem tuum, qui genuit te, et ne contemnas, cum senuerit mater tua.
23 Αγοραζε την αληθειαν και μη πωλει? την σοφιαν και την παιδειαν και την συνεσιν.	23 Veritatem eme et noli vendere; sapientiam eme et doctrinam et intellegentiam.
24 Ο πατηρ του δικαιου θελει χαρη σφοδρα? και οστις γεννα σοφον υιον, θελει ευφραινεσθαι εις αυτον.	24 Exsultat gaudio pater iusti; qui sapientem genuit, laetabitur in eo;
25 Ο πατηρ σου και η μητηρ σου θελουσιν ευφραινεσθαι? μαλιστα εκεινη, ητις σε εγεννησε, θελει χαιρει.	25 gaudeat pater tuus et mater tua, et exsultet, quae genuit te.
26 Υιε μου, δος την καρδιαν σου εις εμε, και ας προσεχωσιν οι οφθαλμοι σου εις τας οδους μου?	26 Praebe, fili mi, cor tuum mihi, et oculi tui vias meas custodiant.
27 διοτι η πορνη ειναι λακκος βαθυς? και η αλλοτρια γυνη στενον φρεαρ.	27 Fovea enim profunda est meretrix, et puteus angustus aliena,
28 Αυτη προσετι ενεδρευει ως ληστης και πληθυνει τους παραβατας μεταξυ των ανθρωπων.	28 nam insidiatur ipsa in via quasi latro et iniquos in hominibus addet.
29 Εις τινα ειναι ουαι; εις τινα στεναγμοι; εις τινα εριδες; εις τινα ματαιολογιαι; εις τινα κτυπηματα ανευ αιτιας; εις τινα φλογωσις οφθαλμων;	29 Cui “ Vae ”? Cui “ Eheu ”? Cui rixae? Cui querela? Cui sine causa vulnera? Cui suffusio oculorum?
30 Εις τους εγχρονιζοντας εν τω οινω? εις εκεινους οιτινες διαγουσιν ανιχνευοντες οινοποσιας.	30 His, qui commorantur in vino et eunt, ut scrutentur mixtum.
31 Μη θεωρει τον οινον οτι κοκκινιζει, οτι διδει το χρωμα αυτου εις το ποτηριον, οτι καταβαινει ευαρεστως.	31 Ne intuearis vinum, quando flavescit, cum splenduerit in calice color eius: ingreditur blande,
32 Εν τω τελει αυτου δακνει ως οφις και κεντρονει ως βασιλισκος?	32 sed in novissimo mordebit ut coluber et sicut regulus vulnerat.
33 Οι οφθαλμοι σου θελουσι κυτταξει αλλοτριας γυναικας, και η καρδια σου θελει λαλησει αισχρα?	33 Oculi tui videbunt extranea, et cor tuum loquetur perversa;
34 και θελεις εισθαι ως κοιμωμενος εν μεσω θαλασσης, και ως κοιτωμενος επι κορυφης, καταρτιου?	34 et eris sicut dormiens in medio mari et quasi sopitus ad malum navis:
35 με ετυπτον, θελεις ειπει, και δεν επονεσα? με εδειραν, και δεν ησθανθην? ποτε θελω εγερθη, δια να υπαγω να ζητησω αυτον παλιν;	35 “ Verberaverunt me, sed non dolui, percusserunt me, et ego non sensi; quando evigilabo et rursus illud requiram? ”.