ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 20

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Ο οινος ειναι χλευαστης, και τα σικερα στασιαστικα? και οστις δελεαζεται υπο τουτων, δεν ειναι φρονιμος.	1 Luxuriosa res vinum, et tumultuosa sicera; quicumque his delectatur, non erit sapiens.
2 Απειλη βασιλεως ειναι βρυχηθμος λεοντος? οστις παροξυνει αυτον, αμαρτανει εις την ιδιαν αυτου ζωην.	2 Sicut rugitus leonis ita et terror regis: qui provocat eum, peccat in animam suam.
3 Τιμη ειναι εις τον ανθρωπον να παυη απο της εριδος? πας δε αφρων εμπλεκεται εις ταυτην.	3 Honor est homini separari a contentionibus; omnes autem stulti miscentur contumeliis.
4 Ο οκνηρος δεν θελει να αροτρια εξ αιτιας του χειμωνος? δια τουτο θελει ζητει εν τω θερει και δεν θελει λαμβανει.	4 Propter frigus piger arare noluit; mendicabit ergo aestate, et non dabitur illi.
5 Η βουλη εν τη καρδια του ανθρωπου ειναι ως υδατα βαθεα? αλλ' ο συνετος ανθρωπος θελει ανασυρει αυτην.	5 Sicut aqua profunda consilium in corde viri, sed homo sapiens exhauriet illud.
6 Πολλοι ανθρωποι κηρυττουσιν εκαστος την καλοκαγαθιαν αυτου? αλλα τις θελει ευρη ανθρωπον πιστον;	6 Multi homines misericordes vocantur; virum autem fidelem quis inveniet?
7 Ο δικαιος περιπατει εν τη ακεραιοτητι αυτου? και τα τεκνα αυτου ειναι μακαρια μετ' αυτον.	7 Iustus, qui ambulat in simplicitate sua, beatos post se filios derelinquet.
8 Βασιλευς, καθημενος επι θρονου κρισεως, διασκεδαζει παν κακον δια των οφθαλμων αυτου.	8 Rex, qui sedet in solio iudicii, dissipat omne malum intuitu suo.
9 Τις δυναται να ειπη, Εκαθαρισα την καρδιαν μου, ειμαι καθαρος απο των αμαρτιων μου;	9 Quis potest dicere: “ Mundavi cor meum, purus sum a peccato ”?
10 Ζυγια διαφορα, μετρα διαφορα, ειναι αμφοτερα βδελυγμα εις τον Κυριον.	10 Pondus et pondus, mensura et mensura, utrumque abominabile est apud Dominum.
11 Γνωριζεται και αυτο το παιδιον εκ των πραξεων αυτου, αν τα εργα αυτου ειναι καθαρα, και αν ευθεα.	11 Ex studiis suis intellegitur puer, si munda et recta sint opera eius.
12 Το ωτιον ακουει και ο οφθαλμος βλεπει? αλλ' ο Κυριος εκαμεν αμφοτερα.	12 Aurem audientem et oculum videntem, Dominus fecit utrumque.
13 Μη αγαπα τον υπνον, δια να μη ελθης εις πτωχειαν? ανοιξον τους οφθαλμους σου και θελεις χορτασθη αρτου.	13 Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat; aperi oculos tuos et saturare panibus.
14 Κακον, κακον, λεγει ο αγοραστης? αλλ' αφου αναχωρηση, τοτε καυχαται.	14 “ Malum est, malum est! ” dicit omnis emptor et, cum recesserit, tunc gloriabitur.
15 Υπαρχει χρυσιον και πληθος μαργαριτων? τα χειλη ομως της γνωσεως ειναι το πολυτιμου κειμηλιον.	15 Est aurum et multitudo gemmarum et vas pretiosum labia scientiae.
16 Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον? και λαβε ενεχυρον απ' αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.	16 Tolle vestimentum eius, quia fideiussor exstitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
17 Ο αρτος του ψευδους ειναι γλυκυς εις τον ανθρωπον? μετα ταυτα ομως το στομα αυτου θελει γεμισθη χαλικων.	17 Suavis est homini panis mendacii, et postea implebitur os eius calculo.
18 Οι σκοποι στερεονονται δια της συμβουλης? και μετα καλην σκεψιν καμνε πολεμον.	18 Cogitationes consiliis firmantur, et dispensationibus tractanda sunt bella.
19 Ο σπερμολογος περιερχομενος αποκαλυπτει τα μυστικα? δια τουτο μη σμιγου μετα του πλατυνοντος τα χειλη αυτου.	19 Ei, qui revelat mysteria et calumniatur et dilatat labia sua, ne commiscearis.
20 Ο λυχνος του κακολογουντος τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου θελει σβεσθη εν βαθει σκοτει.	20 Qui maledicit patri suo et matri, exstinguetur lucerna eius in mediis tenebris.
21 Κληρονομια αποκτηθεισα ταχεως την αρχην, εις το τελος δεν ευλογειται.	21 Hereditas, ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
22 Μη ειπης, Θελω ανταποδωσει κακον? αναμενε τον Κυριον και θελει σε σωσει.	22 Ne dicas: “ Reddam malum ”; exspecta Dominum, et liberabit te.
23 Ζυγια διαφορα ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? και η δολια πλαστιγξ δεν ειναι καλον.	23 Abominatio est apud Dominum pondus etpondus; statera dolosa non est bona in oculis eius.
24 Τα διαβηματα του ανθρωπου διευθυνονται υπο του Κυριου? πως λοιπον ο ανθρωπος ηθελε γνωρισει την εαυτου οδον;	24 A Domino diriguntur gressus viri; quis autem hominum intellegere potest viam suam?
25 Παγις ειναι εις τον ανθρωπον, προπετως να λαλη? περι ιερων και μετα τας ευχας να σκεπτηται.	25 Laqueus est homini inconsulte dicere: “ Sanctum! ” et post vota retractare.
26 Ο σοφος βασιλευς λικμιζει τους ασεβεις και στρεφει τον τροχον επ' αυτους.	26 Ventilat impios rex sapiens et incurvat super eos rotam.
27 Λυχνος του Κυριου ειναι το πνευμα του ανθρωπου, το οποιον διερευνα παντα τα ενδομυχα της καρδιας.	27 Lucerna Domini spiraculum hominis, quae investigat omnia secreta ventris.
28 Ελεος και αληθεια διαφυλαττουσι τον βασιλεα? και ο θρονος αυτου υποστηριζεται υπο του ελεους.	28 Misericordia et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eius.
29 Καυχημα των νεων ειναι η δυναμις αυτων? και δοξα των γεροντων η πολια.	29 Ornamentum iuvenum fortitudo eorum, et honor senum canities.
30 Τα μελανισματα των πληγων λευκαινουσι τον κακον? και τα κτυπηματα τα ενδομυχα της καρδιας.	30 Livor vulneris absterget mala, et plagae in secretioribus ventris.