1 Δολια πλαστιγξ βδελυγμα εις τον Κυριον? δικαιον δε ζυγιον ευαρεστησις αυτου. | 1 Le bilance false sono cosa abbominevole al Signore; Ma il peso giusto gli è cosa grata |
2 Οπου εισελθη υπερηφανια, εισερχεται και καταισχυνη? η δε σοφια ειναι μετα των ταπεινων. | 2 Venuta la superbia, viene l’ignominia; Ma la sapienza è con gli umili |
3 Η ακεραιοτης των ευθεων θελει οδηγει αυτους? η δε υπουλοτης των σκολιων θελει απολεσει αυτους. | 3 L’integrità degli uomini diritti li conduce; Ma la perversità de’ disleali di distrugge |
4 Τα πλουτη δεν ωφελουσιν εν ημερα οργης? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου. | 4 Le ricchezze non gioveranno al giorno dell’indegnazione; Ma la giustizia riscoterà da morte |
5 Η δικαιοσυνη του ακεραιου θελει ορθοτομησει την οδον αυτου? ο δε ασεβης θελει πεσει δια της ασεβειας αυτου. | 5 La giustizia dell’uomo intiero addirizza la via di esso; Ma l’empio caderà per la sua empietà. |
6 Η δικαιοσυνη των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους? οι δε παραβαται θελουσι συλληφθη εν τη κακια αυτων. | 6 La giustizia degli uomini diritti li riscoterà; Ma i disleali saranno presi per la lor propria malizia |
7 Οταν ο ασεβης ανθρωπος αποθνησκη, η ελπις αυτου απολλυται? απολλυται και η προσδοκια των ανομων. | 7 Quando l’uomo empio muore, la sua aspettazione perisce; E la speranza ch’egli aveva concepita delle sue forze è perduta |
8 Ο δικαιος ελευθερονεται εκ της θλιψεως, αντ' αυτου δε εισερχεται ο ασεβης. | 8 Il giusto è tratto fuor di distretta; Ma l’empio viene in luogo suo |
9 Ο υποκριτης δια του στοματος αφανιζει τον πλησιον αυτου? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ελευθερωθη δια της γνωσεως. | 9 L’ipocrito corrompe il suo prossimo con la sua bocca; Ma i giusti ne son liberati per conoscimento |
10 Εις την ευοδωσιν των δικαιων η πολις ευφραινεται? και εις τον ολεθρον των ασεβων αγαλλεται. | 10 La città festeggia del bene de’ giusti; Ma vi è giubilo quando gli empi periscono. |
11 Δια της ευλογιας των ευθεων υψονεται πολις? δια του στοματος δε των ασεβων καταστρεφεται. | 11 La città è innalzata per la benedizione degli uomini diritti; Ma è sovvertita per la bocca degli empi |
12 Ο ενδεης φρενων περιφρονει τον πλησιον αυτου? ο δε φρονιμος ανθρωπος σιωπα. | 12 Chi sprezza il suo prossimo è privo di senno; Ma l’uomo prudente tace. |
13 Ο σπερμολογος περιερχεται αποκαλυπτων τα μυστικα? ο δε την ψυχην πιστος κρυπτει το πραγμα. | 13 Colui che va sparlando palesa il segreto; Ma chi è leale di spirito cela la cosa |
14 Οπου δεν ειναι κυβερνησις, ο λαος πιπτει? εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια. | 14 Il popolo cade in ruina dove non son consigli; Ma vi è salute in moltitudine di consiglieri |
15 Οστις εγγυαται δι' αλλον, θελει παθει κακον? και οστις μισει την εγγυησιν, ειναι ασφαλης. | 15 L’uomo certamente sofferirà del male, se fa sicurtà per lo strano; Ma chi odia i mallevadori è sicuro |
16 Η ευκοσμος γυνη απολαμβανει τιμην? οι δε καρτερικοι απολαμβανουσι πλουτη. | 16 La donna graziosa otterrà gloria, Come i possenti ottengono ricchezze |
17 Ο ελεημων ανθρωπος αγαθοποιει την ψυχην αυτου? ο δε ανελεημων θλιβει την σαρκα αυτου. | 17 L’uomo benigno fa bene a sè stesso; Ma il crudele conturba la sua propria carne |
18 Ο ασεβης εργαζεται εργον ψευδες? εις δε τον σπειροντα δικαιοσυνην θελει εισθαι μισθος ασφαλης. | 18 L’empio fa un’opera fallace; Ma vi è un premio sicuro per colui che semina giustizia |
19 Καθως η δικαιοσυνη τεινει εις ζωην, ουτως ο κυνηγων το κακον τρεχει εις τον θανατον αυτου. | 19 Così è la giustizia a vita, Come chi procaccia il male lo procaccia alla sua morte |
20 Οι διεστραμμενοι την καρδιαν ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' οι αμεμπτοι την οδον ειναι δεκτοι εις αυτον. | 20 I perversi di cuore sono un abbominio al Signore; Ma quelli che sono intieri di via son ciò che gli è grato |
21 Και χειρ με χειρα εαν συναπτηται, ο ασεβης δεν θελει μενει ατιμωρητος? το δε σπερμα των δικαιων θελει ελευθερωθη. | 21 Il malvagio d’ora in ora non resterà impunito; Ma la progenie de’ giusti scamperà |
22 Ως ερρινον χρυσουν εις χοιρου μυτην, ουτω γυνη ωραια χωρις φρονησεως. | 22 Una donna bella, ma scema di senno, È un monile d’oro nel grifo d’un porco |
23 Η επιθυμια των δικαιων ειναι μονον το καλον? η προσδοκια δε των ασεβων οργη. | 23 Il desiderio de’ giusti non è altro che bene; Ma la speranza degli empi è indegnazione |
24 Οι μεν σκορπιζουσι, και ομως περισσευονται? οι δε παρα το δεον φειδονται, και ομως ερχονται εις ενδειαν. | 24 Vi è tale che spande, e pur vie più diventa ricco; E tale che risparmia oltre al diritto, e pur ne diventa sempre più povero |
25 Η αγαθοποιος ψυχη θελει παχυνθη? και οστις ποτιζει, θελει ποτισθη και αυτος. | 25 La persona liberale sarà ingrassata; E chi annaffia sarà anch’esso annaffiato |
26 Οστις κρατει σιτον, θελει εισθαι λαοκαταρατος? ευλογια δε θελει εισθαι επι την κεφαλην του πωλουντος. | 26 Il popolo maledirà chi serra il grano; Ma benedizione sarà sopra il capo di chi lo vende |
27 Οστις προθυμειται εις το καλον, θελει απολαυσει χαριν? αλλ' οστις ζητει το κακον, θελει επελθει επ' αυτον. | 27 Chi cerca il bene procaccia benevolenza; Ma il male avverrà a chi lo cerca |
28 Οστις ελπιζει επι τον πλουτον αυτου, ουτος θελει πεσει? οι δε δικαιοι ως βλαστος θελουσιν ανθησει. | 28 Chi si confida nelle sue ricchezze caderà; Ma i giusti germoglieranno a guisa di frondi |
29 Οστις ταραττει τον οικον αυτου, θελει κληρονομησει ανεμον? και ο αφρων θελει εισθαι δουλος εις τον φρονιμον. | 29 Chi dissipa la sua casa possederà del vento; E lo stolto sarà servo a chi è savio di cuore |
30 Ο καρπος του δικαιου ειναι δενδρον ζωης? και οστις κερδιζει ψυχας, ειναι σοφος. | 30 Il frutto del giusto è un albero di vita; E il savio prende le anime |
31 Αν ο δικαιος παιδευηται επι της γης, πολλω μαλλον ο ασεβης και ο αμαρτωλος. | 31 Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione in terra; Quanto più la riceverà l’empio e il peccatore? |