ΙΩΒ - Giobbe - Job 10

GREEK BIBLE	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Η ψυχη μου εβαρυνθη την ζωην μου? θελω παραδοθη εις το παραπονον μου? θελω λαλησει εν τη πικρια της ψυχης μου.	1 Zum Ekel ist mein Leben mir geworden, ich lasse meiner Klage freien Lauf, reden will ich in meiner Seele Bitternis.
2 Θελω ειπει προς τον Θεον, μη με καταδικασης? δειξον μοι δια τι με δικαζεις.	2 Ich sage zu Gott: Sprich mich nicht schuldig, lass mich wissen, warum du mich befehdest.
3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των ασεβων;	3 Nützt es dir, dass du Gewalt verübst, dass du das Werk deiner Hände verwirfst, doch über dem Plan der Frevler aufstrahlst?
4 Σαρκος οφθαλμους εχεις; η βλεπεις καθως βλεπει ανθρωπος;	4 Hast du die Augen eines Sterblichen, siehst du, wie Menschen sehen?
5 Ανθρωπινος ειναι ο βιος σου; η τα ετη σου ως ημεραι ανθρωπου,	5 Sind Menschentagen deine Tage gleich und deine Jahre wie des Mannes Tage,
6 ωστε αναζητεις την ανομιαν μου και ανερευνας την αμαρτιαν μου;	6 dass du Schuld an mir suchst, nach meiner Sünde fahndest,
7 Ενω εξευρεις οτι δεν ησεβησα? και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ των χειρων σου.	7 obwohl du weißt, dass ich nicht schuldig bin und keiner mich deiner Hand entreißt?
8 Αι χειρες σου με εμορφωσαν και με επλασαν ολον κυκλω? και με καταστρεφεις.	8 Deine Hände haben mich gebildet, mich gemacht; dann hast du dich umgedreht und mich vernichtet.
9 Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες? και εις χωμα θελεις με επιστρεψει.	9 Denk daran, dass du wie Ton mich geschaffen hast. Zum Staub willst du mich zurückkehren lassen.
10 Δεν με ημελξας ως γαλα και με επηξας ως τυρον;	10 Hast du mich nicht ausgegossen wie Milch, wie Käse mich gerinnen lassen?
11 Δερμα και σαρκα με ενεδυσας και με οστα και νευρα με περιεφραξας.	11 Mit Haut und Fleisch hast du mich umkleidet, mit Knochen und Sehnen mich durchflochten.
12 Ζωην και ελεος εχαρισας εις εμε, και η επισκεψις σου εφυλαξε το πνευμα μου?	12 Leben und Huld hast du mir verliehen, deine Obhut schützte meinen Geist.
13 ταυτα ομως εκρυπτες εν τη καρδια σου? εξευρω οτι τουτο ητο μετα σου.	13 Doch verbirgst du dies in deinem Herzen; ich weiß, das hattest du im Sinn.
14 Εαν αμαρτησω, με παραφυλαττεις, και απο της ανομιας μου δεν θελεις με αθωωσει.	14 Sündige ich, wirst du mich bewachen, mich nicht freisprechen von meiner Schuld.
15 Εαν ασεβησω, ουαι εις εμε? και εαν ημαι δικαιος, δεν δυναμαι να σηκωσω την κεφαλην μου? ειμαι πληρης ατιμιας? ιδε λοιπον την θλιψιν μου,	15 Wenn ich schuldig werde, dann wehe mir! Bin ich aber im Recht, darf ich das Haupt nicht erheben, bin gesättigt mit Schmach und geplagt mit Kummer.
16 διοτι αυξανει. Με κυνηγεις ως αγριος λεων? και επιστρεφων δεικνυεσαι θαυμαστος κατ' εμου.	16 Erhebe ich es doch, jagst du mich wie ein Löwe und verhältst dich wieder wunderbar gegen mich.
17 Ανανεονεις τους μαρτυρας σου εναντιον μου, και πληθυνεις την οργην σου κατ' εμου? αλλαγαι στρατευματος γινονται επ' εμε.	17 Neue Zeugen stellst du gegen mich, häufst deinen Unwillen gegen mich, immer neue Heere führst du gegen mich.
18 Δια τι λοιπον με εξηγαγες εκ της μητρας; ειθε να εξεπνεον, και οφθαλμος να μη με εβλεπεν.	18 Warum ließest du mich aus dem Mutterschoß kommen, warum verschied ich nicht, ehe mich ein Auge sah?
19 Ηθελον εισθαι ως μη υπαρξας? ηθελον φερθη εκ της μητρας εις τον ταφον.	19 Wie nie gewesen wäre ich dann, vom Mutterleib zum Grab getragen.
20 Αι ημεραι μου δεν ειναι ολιγαι; παυσον λοιπον, και αφες με, δια να αναλαβω ολιγον,	20 Sind wenig nicht die Tage meines Lebens? Lass ab von mir, damit ich ein wenig heiter blicken kann,
21 πριν υπαγω οθεν δεν θελω επιστρεψει, εις γην σκοτους και σκιας θανατου?	21 bevor ich fortgehe ohne Wiederkehr ins Land des Dunkels und des Todesschattens,
22 γην γνοφεραν, ως το σκοτος της σκιας του θανατου, οπου ταξις δεν ειναι, και το φως ειναι ως το σκοτος.	22 ins Land, so finster wie die Nacht, wo Todesschatten herrscht und keine Ordnung, und wenn es leuchtet, ist es wie tiefe Nacht.