ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 6

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 αντιγραφον επιστολης ης απεστειλεν ιερεμιας προς τους αχθησομενους αιχμαλωτους εις βαβυλωνα υπο του βασιλεως των βαβυλωνιων αναγγειλαι αυτοις καθοτι επεταγη αυτω υπο του θεου	1 Et, cum cessasset tumultus viro rum, qui erant in circuitu conci lii,dixit Holofernes princeps militiae virtutis Assyriae ad Achior coram omni populoalienigenarum et ad omnes filios Moab:
2 δια τας αμαρτιας ας ημαρτηκατε εναντιον του θεου αχθησεσθε εις βαβυλωνα αιχμαλωτοι υπο ναβουχοδονοσορ βασιλεως των βαβυλωνιων	2 “ Et quis es tu, Achior, etmercennarii Ephraim, quoniam prophetasti nobis sicut hodie et dixisti quoniamgenus filiorum Israel non expugnatur, quoniam Deus eorum proteget eos? Et quisest Deus, nisi Nabuchodonosor rex omnis terrae? Hic mittet potestatem suam etdisperdet eos a facie terrae, et non liberabit eos Deus eorum.
3 εισελθοντες ουν εις βαβυλωνα εσεσθε εκει ετη πλειονα και χρονον μακρον εως γενεων επτα μετα τουτο δε εξαξω υμας εκειθεν μετ' ειρηνης	3 Sed nos serviillius percutiemus eos sicut hominem unum, nec sustinebunt vim equorumnostrorum.
4 νυνι δε οψεσθε εν βαβυλωνι θεους αργυρους και χρυσους και ξυλινους επ' ωμοις αιρομενους δεικνυντας φοβον τοις εθνεσιν	4 Inundabimus enim eos in ipsis, et montes eorum inebriabuntursanguine eorum, et campi eorum replebuntur mortuis eorum, et non resistetvestigium pedum eorum contra faciem nostram, sed perditione perient. Dicit rexNabuchodonosor, dominus universae terrae; dixit enim, et non frustrabuntur verbaoris eius.
5 ευλαβηθητε ουν μη και υμεις αφομοιωθεντες τοις αλλοφυλοις αφομοιωθητε και φοβος υμας λαβη επ' αυτοις	5 Tu autem, Achior, mercennari Ammon, qui locutus es verba haec indie iniquitatis tuae, non videbis faciem meam iam ex hac die, quoadusqueulciscar in genus illorum, qui ascenderunt ex Aegypto.
6 ιδοντας οχλον εμπροσθεν και οπισθεν αυτων προσκυνουντας αυτα ειπατε δε τη διανοια σοι δει προσκυνειν δεσποτα	6 Et tunc pertransietferrum militiae meae et populus famulorum meorum latera tua, et cades cumvulneratis eorum, cum venero.
7 ο γαρ αγγελος μου μεθ' υμων εστιν αυτος τε εκζητων τας ψυχας υμων	7 Et deducent te servi mei in montanam et ponentte in una civitatum ascensuum
8 γλωσσα γαρ αυτων εστιν κατεξυσμενη υπο τεκτονος αυτα τε περιχρυσα και περιαργυρα ψευδη δ' εστιν και ου δυνανται λαλειν	8 et non peries, donec extermineris cum eis.
9 και ωσπερ παρθενω φιλοκοσμω λαμβανοντες χρυσιον κατασκευαζουσιν στεφανους επι τας κεφαλας των θεων αυτων	9 Et,si speras corde tuo quoniam non capientur, non concidat facies tua. Locutus sum,et nihil decidet verborum meorum ”.
10 εστι δε και οτε υφαιρουμενοι οι ιερεις απο των θεων αυτων χρυσιον και αργυριον εις εαυτους καταναλωσουσιν δωσουσιν δε απ' αυτων και ταις επι του τεγους πορναις	10 Et praecepit Holofernes servis suis, qui erant adstantes in tabernaculo eius,ut comprehenderent Achior et ducerent eum in Betuliam et traderent in manusfiliorum Israel.
11 κοσμουσι τε αυτους ως ανθρωπους τοις ενδυμασιν θεους αργυρους και χρυσους και ξυλινους ουτοι δε ου διασωζονται απο ιου και βρωματων	11 Et comprehenderunt eum servi eius et duxerunt illum extracastra in campum et promoverunt ex medio campo in montanam et advenerunt adfontes, qui erant sub Betulia.
12 περιβεβλημενων αυτων ιματισμον πορφυρουν εκμασσονται το προσωπον αυτων δια τον εκ της οικιας κονιορτον ος εστιν πλειων επ' αυτοις	12 Et, ut viderunt eos viri civitatis superverticem montis, acceperunt arma sua et exierunt extra civitatem supra cacumenmontis, et omnis vir fundibalarius occupavit ascensus eorum et mittebat lapidessuper eos.
13 και σκηπτρον εχει ως ανθρωπος κριτης χωρας ος τον εις αυτον αμαρτανοντα ουκ ανελει	13 Et accedentes sub monte alligaverunt Achior et reliqueruntproiectum sub radice montis et reversi sunt ad dominum suum.
14 εχει δε εγχειριδιον εν δεξια και πελεκυν εαυτον δε εκ πολεμου και ληστων ουκ εξελειται	14 Descendentesautem filii Israel de civitate sua adstiterunt ei et solventes eum perduxeruntin Betuliam et adduxerunt eum ad principes civitatis suae,
15 οθεν γνωριμοι εισιν ουκ οντες θεοι μη ουν φοβηθητε αυτους	15 qui erant indiebus illis Ozias filius Michae de tribu Simeon et Chabris filius Gothoniel etCharmis filius Melchiel.
16 ωσπερ γαρ σκευος ανθρωπου συντριβεν αχρειον γινεται τοιουτοι υπαρχουσιν οι θεοι αυτων καθιδρυμενων αυτων εν τοις οικοις	16 Et convocaverunt omnes seniores civitatis, etconcurrerunt omnes iuvenes eorum et mulieres et pueri eorum in ecclesiam; etstatuerunt Achior in medio omnis populi ipsorum, et interrogavit eum Ozias, quidcontigisset.
17 οι οφθαλμοι αυτων πληρεις εισιν κονιορτου απο των ποδων των εισπορευομενων	17 Et respondens indicavit eis verba consilii Holofernis et omniaverba, quaecumque locutus est in medio principum filiorum Assyriae, etquaecumque magniverbatus est Holofernes adversus domum Israel.
18 και ωσπερ τινι ηδικηκοτι βασιλεα περιπεφραγμεναι εισιν αι αυλαι ως επι θανατω απηγμενω τους οικους αυτων οχυρουσιν οι ιερεις θυρωμασιν τε και κλειθροις και μοχλοις οπως υπο των ληστων μη συληθωσι	18 Et procidensomnis populus adoraverunt Deum et clamaverunt dicentes:
19 λυχνους καιουσιν και πλειους η εαυτοις ων ουδενα δυνανται ιδειν	19 “ Domine, Deuscaeli, respice ad superbiam eorum et miserere humilitatis generis nostri etrespice ad faciem eorum, qui sanctificati sunt tibi in hac die ”.
20 εστιν μεν ωσπερ δοκος των εκ της οικιας τας δε καρδιας αυτων φασιν εκλειχεσθαι των απο της γης ερπετων κατεσθοντων αυτους τε και τον ιματισμον αυτων ουκ αισθανονται	20 Etconsolati sunt Achior et laudaverunt eum valde.
21 μεμελανωμενοι το προσωπον αυτων απο του καπνου του εκ της οικιας	21 Et suscepit eum Ozias deecclesia in domum suam et fecit cenam senioribus, et invocaverunt Deum Israel in adiutorium per totam noctem illam.
22 επι το σωμα αυτων και επι την κεφαλην εφιπτανται νυκτεριδες χελιδονες και τα ορνεα ωσαυτως δε και οι αιλουροι
23 οθεν γνωσεσθε οτι ουκ εισιν θεοι μη ουν φοβεισθε αυτα
24 το γαρ χρυσιον ο περικεινται εις καλλος εαν μη τις εκμαξη τον ιον ου μη στιλψωσιν ουδε γαρ οτε εχωνευοντο ησθανοντο
25 εκ πασης τιμης ηγορασμενα εστιν εν οις ουκ εστιν πνευμα
26 ανευ ποδων επ' ωμοις φερονται ενδεικνυμενοι την εαυτων ατιμιαν τοις ανθρωποις αισχυνονται τε και οι θεραπευοντες αυτα δια το μηποτε επι την γην πεση δι' αυτων ανιστασθαι
27 μητε εαν τις αυτο ορθον στηση δι' εαυτου κινηθησεται μητε εαν κλιθη ου μη ορθωθη αλλ' ωσπερ νεκροις τα δωρα αυτοις παρατιθεται
28 τας δε θυσιας αυτων αποδομενοι οι ιερεις αυτων καταχρωνται ωσαυτως δε και αι γυναικες αυτων απ' αυτων ταριχευουσαι ουτε πτωχω ουτε αδυνατω μεταδιδοασιν των θυσιων αυτων αποκαθημενη και λεχω απτονται
29 γνοντες ουν απο τουτων οτι ουκ εισιν θεοι μη φοβηθητε αυτους
30 ποθεν γαρ κληθειησαν θεοι οτι γυναικες παρατιθεασιν θεοις αργυροις και χρυσοις και ξυλινοις
31 και εν τοις οικοις αυτων οι ιερεις διφρευουσιν εχοντες τους χιτωνας διερρωγοτας και τας κεφαλας και τους πωγωνας εξυρημενους ων αι κεφαλαι ακαλυπτοι εισιν
32 ωρυονται δε βοωντες εναντιον των θεων αυτων ωσπερ τινες εν περιδειπνω νεκρου
33 απο του ιματισμου αυτων αφελομενοι οι ιερεις ενδυουσιν τας γυναικας αυτων και τα παιδια
34 ουτε εαν κακον παθωσιν υπο τινος ουτε εαν αγαθον δυνησονται ανταποδουναι ουτε καταστησαι βασιλεα δυνανται ουτε αφελεσθαι
35 ωσαυτως ουτε πλουτον ουτε χαλκον ου μη δυνωνται διδοναι εαν τις αυτοις ευχην ευξαμενος μη αποδω ου μη επιζητησωσιν
36 εκ θανατου ανθρωπον ου μη ρυσωνται ουτε ηττονα απο ισχυρου ου μη εξελωνται
37 ανθρωπον τυφλον εις ορασιν ου μη περιστησωσιν εν αναγκη ανθρωπον οντα ου μη εξελωνται
38 χηραν ου μη ελεησωσιν ουτε ορφανον ευ ποιησουσιν
39 τοις απο του ορους λιθοις ωμοιωμενοι εισιν τα ξυλινα και τα περιχρυσα και τα περιαργυρα οι δε θεραπευοντες αυτα καταισχυνθησονται
40 πως ουν νομιστεον η κλητεον αυτους υπαρχειν θεους
41 ετι δε και αυτων των χαλδαιων ατιμαζοντων αυτα οι οταν ιδωσιν ενεον ου δυναμενον λαλησαι προσενεγκαμενοι τον βηλον αξιουσιν φωνησαι ως δυνατου οντος αυτου αισθεσθαι
42 και ου δυνανται αυτοι νοησαντες καταλιπειν αυτα αισθησιν γαρ ουκ εχουσιν
43 αι δε γυναικες περιθεμεναι σχοινια εν ταις οδοις εγκαθηνται θυμιωσαι τα πιτυρα
44 οταν δε τις αυτων εφελκυσθεισα υπο τινος των παραπορευομενων κοιμηθη την πλησιον ονειδιζει οτι ουκ ηξιωται ωσπερ και αυτη ουτε το σχοινιον αυτης διερραγη
45 παντα τα γινομενα αυτοις εστιν ψευδη πως ουν νομιστεον η κλητεον ωστε θεους αυτους υπαρχειν
46 υπο τεκτονων και χρυσοχοων κατεσκευασμενα εισιν ουθεν αλλο μη γενωνται η ο βουλονται οι τεχνιται αυτα γενεσθαι
47 αυτοι τε οι κατασκευαζοντες αυτα ου μη γενωνται πολυχρονιοι πως τε δη μελλει τα υπ' αυτων κατασκευασθεντα ειναι θεοι
48 κατελιπον γαρ ψευδη και ονειδος τοις επιγινομενοις
49 οταν γαρ επελθη επ' αυτα πολεμος και κακα βουλευονται προς εαυτους οι ιερεις που συναποκρυβωσι μετ' αυτων
50 πως ουν ουκ εστιν αισθεσθαι οτι ουκ εισιν θεοι οι ουτε σωζουσιν εαυτους εκ πολεμου ουτε εκ κακων
51 υπαρχοντα γαρ ξυλινα και περιχρυσα και περιαργυρα γνωσθησεται μετα ταυτα οτι εστιν ψευδη τοις εθνεσι πασι τοις τε βασιλευσι φανερον εσται οτι ουκ εισι θεοι αλλα εργα χειρων ανθρωπων και ουδεν θεου εργον εν αυτοις εστιν
52 τινι ουν γνωστεον εστιν οτι ουκ εισιν θεοι
53 βασιλεα γαρ χωρας ου μη αναστησωσιν ουτε υετον ανθρωποις ου μη δωσιν
54 κρισιν τε ου μη διακρινωσιν αυτων ουδε μη ρυσωνται αδικουμενον αδυνατοι οντες ωσπερ γαρ κορωναι ανα μεσον του ουρανου και της γης
55 και γαρ οταν εμπεση εις οικιαν θεων ξυλινων η περιχρυσων η περιαργυρων πυρ οι μεν ιερεις αυτων φευξονται και διασωθησονται αυτοι δε ωσπερ δοκοι μεσοι κατακαυθησονται
56 βασιλει δε και πολεμιοις ου μη αντιστωσιν
57 πως ουν εκδεκτεον η νομιστεον οτι εισιν θεοι
58 ουτε απο κλεπτων ουτε απο ληστων ου μη διασωθωσιν θεοι ξυλινοι και περιαργυροι και περιχρυσοι ων οι ισχυοντες περιελουνται το χρυσιον και το αργυριον και τον ιματισμον τον περικειμενον αυτοις απελευσονται εχοντες ουτε εαυτοις ου μη βοηθησωσιν
59 ωστε κρεισσον ειναι βασιλεα επιδεικνυμενον την εαυτου ανδρειαν η σκευος εν οικια χρησιμον εφ' ω χρησεται ο κεκτημενος η οι ψευδεις θεοι η και θυρα εν οικια διασωζουσα τα εν αυτη οντα η οι ψευδεις θεοι και ξυλινος στυλος εν βασιλειοις η οι ψευδεις θεοι
60 ηλιος μεν γαρ και σεληνη και αστρα οντα λαμπρα και αποστελλομενα επι χρειας ευηκοα εισιν
61 ωσαυτως και αστραπη οταν επιφανη ευοπτος εστιν το δ' αυτο και πνευμα εν παση χωρα πνει
62 και νεφελαις οταν επιταγη υπο του θεου επιπορευεσθαι εφ' ολην την οικουμενην συντελουσι το ταχθεν το τε πυρ εξαποσταλεν ανωθεν εξαναλωσαι ορη και δρυμους ποιει το συνταχθεν
63 ταυτα δε ουτε ταις ιδεαις ουτε ταις δυναμεσιν αυτων αφωμοιωμενα εστιν
64 οθεν ουτε νομιστεον ουτε κλητεον υπαρχειν αυτους θεους ου δυνατων οντων αυτων ουτε κρισιν κριναι ουτε ευ ποιειν ανθρωποις
65 γνοντες ουν οτι ουκ εισιν θεοι μη φοβηθητε αυτους
66 ουτε γαρ βασιλευσιν ου μη καταρασωνται ουτε μη ευλογησωσι
67 σημεια τε εν εθνεσιν εν ουρανω ου μη δειξωσιν ουδε ως ο ηλιος λαμψουσιν ουδε φωτισουσιν ως σεληνη
68 τα θηρια εστιν κρειττω αυτων α δυνανται εκφυγοντα εις σκεπην εαυτα ωφελησαι
69 κατ' ουδενα ουν τροπον εστιν ημιν φανερον οτι εισιν θεοι διο μη φοβηθητε αυτους
70 ωσπερ γαρ εν σικυηρατω προβασκανιον ουδεν φυλασσον ουτως οι θεοι αυτων εισιν ξυλινοι και περιχρυσοι και περιαργυροι
71 τον αυτον τροπον και τη εν κηπω ραμνω εφ' ης παν ορνεον επικαθηται ωσαυτως δε και νεκρω ερριμμενω εν σκοτει αφωμοιωνται οι θεοι αυτων ξυλινοι και περιχρυσοι και περιαργυροι
72 απο τε της πορφυρας και της μαρμαρου της επ' αυτοις σηπομενης γνωσεσθε οτι ουκ εισιν θεοι αυτα τε εξ υστερου βρωθησονται και εσται ονειδος εν τη χωρα
73 κρεισσων ουν ανθρωπος δικαιος ουκ εχων ειδωλα εσται γαρ μακραν απο ονειδισμου .