ΤΩΒΙΤ - Tobia - Tobit 11

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 και επορευετο μεχρις ου εγγισαι αυτους εις νινευη και ειπεν ραφαηλ προς τωβιαν	1 Comme on arrivait à Kasérim, en face de Ninive,
2 ου γινωσκεις αδελφε πως αφηκας τον πατερα σου	2 Raphaël dit: “Tu sais dans quel état nous avons laissé ton père.
3 προδραμωμεν εμπροσθεν της γυναικος σου και ετοιμασωμεν την οικιαν	3 Prenons de l’avance sur ta femme, allons préparer la maison le temps qu’ils arrivent.”
4 λαβε δε παρα χειρα την χολην του ιχθυος και επορευθησαν και συνηλθεν ο κυων οπισθεν αυτων	4 Ils firent le chemin tous les deux; il lui avait bien recommandé d’emporter le fiel, et le chien les suivait.
5 και αννα εκαθητο περιβλεπομενη εις την οδον τον παιδα αυτης	5 Ana était assise, elle surveillait la route par laquelle viendrait son fils.
6 και προσενοησεν αυτον ερχομενον και ειπεν τω πατρι αυτου ιδου ο υιος σου ερχεται και ο ανθρωπος ο πορευθεις μετ' αυτου	6 Tout à coup elle eut un pressentiment et elle dit au père: “Voici ton fils qui arrive avec son compagnon!”
7 και ραφαηλ ειπεν επισταμαι εγω οτι ανοιξει τους οφθαλμους ο πατηρ σου	7 Raphaël avait dit à Tobie avant qu’il ne rejoigne son père: “Je te promets que les yeux de ton père vont s’ouvrir.
8 συ ουν εγχρισον την χολην εις τους οφθαλμους αυτου και δηχθεις διατριψει και αποβαλει τα λευκωματα και οψεται σε	8 Tu lui appliqueras sur l’œil le fiel du poisson. Le remède fera effet et tu lui retireras des yeux comme une petite peau blanche. Alors ton père retrouvera la vue et il verra la lumière.”
9 και προσδραμουσα αννα επεπεσεν επι τον τραχηλον του υιου αυτης και ειπεν αυτω ειδον σε παιδιον απο του νυν αποθανουμαι και εκλαυσαν αμφοτεροι	9 La mère alla se jeter au cou de son fils: “Maintenant, disait-elle, je peux mourir, car je t’ai retrouvé.” Et elle pleura.
10 και τωβιτ εξηρχετο προς την θυραν και προσεκοπτεν ο δε υιος προσεδραμεν αυτω	10 Tobit se leva, il marchait en trébuchant mais il réussit à franchir la porte de la cour. Tobie courut à sa rencontre;
11 και επελαβετο του πατρος αυτου και προσεπασεν την χολην επι τους οφθαλμους του πατρος αυτου λεγων θαρσει πατερ	11 il avait à la main le fiel du poisson et il lui dit: “Aie confiance, père!” Puis il lui appliqua le remède et le laissa quelque temps.
12 ως δε συνεδηχθησαν διετριψε τους οφθαλμους αυτου και ελεπισθη απο των κανθων των οφθαλμων αυτου τα λευκωματα	12 Ensuite, de chaque main, il lui ôta une petite peau au coin des yeux.
13 και ιδων τον υιον αυτου επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσεν και ειπεν	13 Alors son père tomba à son cou,
14 ευλογητος ει ο θεος και ευλογητον το ονομα σου εις τους αιωνας και ευλογημενοι παντες οι αγιοι σου αγγελοι οτι εμαστιγωσας και ηλεησας με ιδου βλεπω τωβιαν τον υιον μου	14 il pleura et s’écria: “Je te vois mon fils! Tu es la lumière de mes yeux!” Et il ajouta: “Béni soit Dieu! Béni soit son saint Nom! Bénis soient tous ses saints anges! Béni soit son grand Nom, pour les siècles des siècles!
15 και εισηλθεν ο υιος αυτου χαιρων και απηγγειλεν τω πατρι αυτου τα μεγαλεια τα γενομενα αυτω εν τη μηδια	15 Car il m’avait frappé, mais il a eu pitié de moi, et aujourd’hui je vois mon fils Tobie.” Tobie entra dans la maison. Tout joyeux, il bénissait Dieu à haute voix; puis il raconta son voyage à son père: il rapportait l’argent, il avait épousé Sarra fille de Ragouël, qui arrivait derrière lui et déjà n’était plus loin des portes de Ninive.
16 και εξηλθεν τωβιτ εις συναντησιν τη νυμφη αυτου χαιρων και ευλογων τον θεον προς τη πυλη νινευη και εθαυμαζον οι θεωρουντες αυτον πορευομενον οτι εβλεψεν και τωβιτ εξωμολογειτο ενωπιον αυτων οτι ηλεησεν αυτον ο θεος	16 Tobit se rendit aux portes de Ninive à la rencontre de sa belle-fille, et dans sa joie il louait Dieu. Lorsque les habitants de Ninive le virent marcher sans personne pour lui tenir la main, s’avancer d’un pas alerte comme autrefois, ils furent émerveillés.
17 και ως ηγγισεν τωβιτ σαρρα τη νυμφη αυτου κατευλογησεν αυτην λεγων ελθοις υγιαινουσα θυγατερ ευλογητος ο θεος ος ηγαγεν σε προς ημας και ο πατηρ σου και η μητηρ σου	17 Alors, devant eux, Tobit proclama que Dieu avait eu pitié de lui et lui avait ouvert les yeux. Puis Tobit s’approcha de Sarra, la femme de son fils Tobie, et il la bénit: “Sois bienvenue, ma fille! Béni soit Dieu qui t’a fait venir chez nous, ma fille! Béni soit ton père, béni soit mon fils Tobie, bénie sois-tu ma fille; sois la bienvenue chez toi, dans la joie et dans la bénédiction. Entre ma fille!” Ce jour-là on fit une fête pour tous les Juifs de Ninive,
18 και εγενετο χαρα πασι τοις εν νινευη αδελφοις αυτου	18 et les cousins de Tobie, Ahikar et Nadab, vinrent partager sa joie.
19 και παρεγενετο αχιαχαρος και νασβας ο εξαδελφος αυτου και ηχθη ο γαμος τωβια μετ' ευφροσυνης επτα ημερας