ΓΕΝΕΣΙΣ - Genesi - Genesis 15

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Μετα τα πραγματα ταυτα εγεινε λογος Κυριου προς τον Αβραμ εν οραματι, λεγων, Μη φοβου, Αβραμ? εγω ειμαι ο υπερασπιστης σου, ο μισθος σου θελει εισθαι πολυς σφοδρα.	1 Some time after these events, this word of the LORD came to Abram in a vision: "Fear not, Abram! I am your shield; I will make your reward very great."
2 Και ειπεν ο Αβραμ, Δεσποτα Κυριε, τι θελεις δωσει εις εμε, ενω εγω απερχομαι ατεκνος, ο δε κληρονομος της οικιας μου ειναι ουτος ο εκ Δαμασκου Ελιεζερ;	2 But Abram said, "O Lord GOD, what good will your gifts be, if I keep on being childless and have as my heir the steward of my house, Eliezer?"
3 ειπε προσετι ο Αβραμ, Ιδου, δεν εδωκας εις εμε σπερμα? και ιδου, οικετης μου θελει με κληρονομησει.	3 Abram continued, "See, you have given me no offspring, and so one of my servants will be my heir."
4 Και ιδου, λογος Κυριου εγεινε προς αυτον, λεγων, Δεν θελει σε κληρονομησει ουτος? αλλ' εκεινος οστις θελει εξελθει εκ των σπλαγχνων σου, αυτος θελει σε κληρονομησει.	4 Then the word of the LORD came to him: "No, that one shall not be your heir; your own issue shall be your heir."
5 Και εφερεν αυτον εξω και ειπεν, Αναβλεψον τωρα εις τον ουρανον και αριθμησον τα αστρα, εαν δυνασαι να εξαριθμησης αυτα? και ειπε προς αυτον, Ουτω θελει εισθαι το σπερμα σου.	5 He took him outside and said: "Look up at the sky and count the stars, if you can. Just so," he added, "shall your descendants be."
6 Και επιστευσεν εις τον Κυριον? και ελογισθη εις αυτον εις δικαιοσυνην.	6 Abram put his faith in the LORD, who credited it to him as an act of righteousness.
7 Και ειπε προς αυτον, Εγω ειμαι ο Κυριος οστις σε εξηγαγον εκ της Ουρ των Χαλδαιων, δια να σοι δωσω την γην ταυτην εις κληρονομιαν.	7 He then said to him, "I am the LORD who brought you from Ur of the Chaldeans to give you this land as a possession."
8 Ο δε ειπε, Δεσποτα Κυριε, Ποθεν να γνωρισω οτι θελω κληρονομησει αυτην;	8 "O Lord GOD," he asked, "How am I to know that I shall possess it?"
9 Και ειπε προς αυτον, Λαβε μοι δαμαλιν τριων ετων, και αιγα τριων ετων, και κριον τριων ετων, και τρυγονα, και περιστεραν.	9 He answered him, "Bring me a three-year-old heifer, a three-year-old she-goat, a three-year-old ram, a turtle-dove, and a young pigeon."
10 Και ελαβεν εις αυτον παντα ταυτα, και διεσχισεν αυτα εις το μεσον, και εθεσεν εκαστον τμημα απεναντι του ομοιου αυτου? τα πτηνα ομως δεν διεσχισε.	10 He brought him all these, split them in two, and placed each half opposite the other; but the birds he did not cut up.
11 Κατεβησαν δε ορνεα επι τα πτωματα, και ο Αβραμ εδιωξεν αυτα.	11 Birds of prey swooped down on the carcasses, but Abram stayed with them.
12 Περι δε την δυσιν του ηλιου, επεπεσεν εκστασις επι τον Αβραμ? και ιδου, φοβος σκοτεινος μεγας επιπιπτει επ' αυτον.	12 As the sun was about to set, a trance fell upon Abram, and a deep, terrifying darkness enveloped him.
13 Και ειπεν ο Κυριος προς τον Αβραμ, Εξευρε βεβαιως οτι το σπερμα σου θελει παροικησει εν γη ουχι εαυτων, και θελουσι δουλωσει αυτους, και θελουσι καταθλιψει αυτους, τετρακοσια ετη?	13 Then the LORD said to Abram: "Know for certain that your descendants shall be aliens in a land not their own, where they shall be enslaved and oppressed for four hundred years.
14 το εθνος ομως, εις το οποιον θελουσι δουλωθη, εγω θελω κρινει? μετα δε ταυτα θελουσιν εξελθει με μεγαλα υπαρχοντα?	14 But I will bring judgment on the nation they must serve, and in the end they will depart with great wealth.
15 συ δε θελεις απελθει προς τους πατερας σου εν ειρηνη? θελεις ενταφιασθη εν γηρατι καλω?	15 You, however, shall join your forefathers in peace; you shall be buried at a contented old age.
16 εν δε τη τεταρτη γενεα θελουσιν επιστρεψει εδω? διοτι ακομη δεν ανεπληρωθη η ανομια των Αμορραιων.	16 In the fourth time-span the others shall come back here; the wickedness of the Amorites will not have reached its full measure until then."
17 Οτε δε ο ηλιος εδυσε και εγεινε πυκνον σκοτος, ιδου, καμινος καπνιζουσα και λαμπας πυρος ητις διεπερασε μεταξυ των διχοτομηματων τουτων.	17 When the sun had set and it was dark, there appeared a smoking brazier and a flaming torch, which passed between those pieces.
18 Την ημεραν εκεινην εκαμε διαθηκην ο Κυριος προς τον Αβραμ, λεγων, εις το σπερμα σου εδωκα την γην ταυτην, απο του ποταμου της Αιγυπτου εως του ποταμου του μεγαλου, του ποταμου Ευφρατου?	18 It was on that occasion that the LORD made a covenant with Abram, saying: "To your descendants I give this land, from the Wadi of Egypt to the Great River (the Euphrates),
19 τους Κεναιους, και τους Κενεζαιους, και τους Κεδμωναιους,	19 the land of the Kenites, the Kenizzites, the Kadmonites,
20 και τους Χετταιους, και τους Φερεζαιους, και τους Ραφαειμ,	20 the Hittites, the Perizzites, the Rephaim,
21 και τους Αμορραιους, και τους Χαναναιους, και τους Γεργεσαιους, και τους Ιεβουσαιους.	21 the Amorites, the Canaanites, the Girgashites, and the Jebusites."