Ewangelia wg św. Łukasza 15

Biblia Tysiąclecia	DOUAI-RHEIMS
1 Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.	1 Now the publicans and sinners drew near unto him to hear him.
2 Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie. Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi.	2 And the Pharisees and the scribes murmured, saying: This man receiveth sinners, and eateth with them.
3 Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:	3 And he spoke to them this parable, saying:
4 Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?	4 What man of you that hath an hundred sheep: and if he shall lose one of them, doth he not leave the ninety-nine in the desert, and go after that which was lost, until he find it?
5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona	5 And when he hath found it, lay it upon his shoulders, rejoicing:
6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła.	6 And coming home, call together his friends and neighbours, saying to them: Rejoice with me, because I have found my sheep that was lost?
7 Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.	7 I say to you, that even so there shall be joy in heaven upon one sinner that doth penance, more than upon ninety-nine just who need not penance.
8 Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata z domu i nie szuka staranne, aż ją znajdzie.	8 Or what woman having ten groats; if she lose one groat, doth not light a candle, and sweep the house, and seek diligently until she find it?
9 A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam.	9 And when she hath found it, call together her friends and neighbours, saying: Rejoice with me, because I have found the groat which I had lost.
10 Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.	10 So I say to you, there shall be joy before the angels of God upon one sinner doing penance.
11 Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów.	11 And he said: A certain man had two sons:
12 Młodszy z nich rzekł do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich.	12 And the younger of them said to his father: Father, give me the portion of substance that falleth to me. And he divided unto them his substance.
13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie.	13 And not many days after, the younger son, gathering all together, went abroad into a far country: and there wasted his substance, living riotously.
14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek.	14 And after he had spent all, there came a mighty famine in that country; and he began to be in want.
15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie.	15 And he went and cleaved to one of the citizens of that country. And he sent him into his farm to feed swine.
16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.	16 And he would fain have filled his belly with the husks the swine did eat; and no man gave unto him.
17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę.	17 And returning to himself, he said: How many hired servants in my father's house abound with bread, and I here perish with hunger?
18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie;	18 I will arise, and will go to my father, and say to him: Father, I have sinned against heaven, and before thee:
19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników.	19 I am not worthy to be called thy son: make me as one of thy hired servants.
20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go.	20 And rising up he came to his father. And when he was yet a great way off, his father saw him, and was moved with compassion, and running to him fell upon his neck, and kissed him.
21 A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem.	21 And the son said to him: Father, I have sinned against heaven, and before thee, I am not now worthy to be called thy son.
22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi.	22 And the father said to his servants: Bring forth quickly the first robe, and put it on him, and put a ring on his hand, and shoes on his feet:
23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się,	23 And bring hither the fatted calf, and kill it, and let us eat and make merry:
24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić.	24 Because this my son was dead, and is come to life again: was lost, and is found. And they began to be merry.
25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce.	25 Now his elder son was in the field, and when he came and drew nigh to the house, he heard music and dancing:
26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć.	26 And he called one of the servants, and asked what these things meant.
27 Ten mu rzekł: Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego.	27 And he said to him: Thy brother is come, and thy father hath killed the fatted calf, because he hath received him safe.
28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu.	28 And he was angry, and would not go in. His father therefore coming out began to entreat him.
29 Lecz on odpowiedzał ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi.	29 And he answering, said to his father: Behold, for so many years do I serve thee, and I have never transgressed thy commandment, and yet thou hast never given me a kid to make merry with my friends:
30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę.	30 But as soon as this thy son is come, who hath devoured his substance with harlots, thou hast killed for him the fatted calf.
31 Lecz on mu odpowiedział: Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy.	31 But he said to him: Son, thou art always with me, and all I have is thine.
32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął a odnalazł się.	32 But it was fit that we should make merry and be glad, for this thy brother was dead and is come to life again; he was lost, and is found.