Ewangelia wg św. Łukasza 17

¹ Rzekł znowu do swoich uczniów: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą.

² Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie.

³ Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu.

⁴ I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu.

⁵ Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary.

⁶ Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna.

⁷ Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu?

⁸ Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?

⁹ Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?

¹⁰ Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.

¹¹ Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

¹² Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka

¹³ i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami.

¹⁴ Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.

¹⁵ Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,

¹⁶ upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

¹⁷ Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?

¹⁸ żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.

¹⁹ Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła.

²⁰ Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie;

²¹ i nie powiedzą: Oto tu jest albo: Tam. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest.

²² Do uczniów zaś rzekł: Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie.

²³ Powiedzą wam: Oto tam lub: Oto tu. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi.

²⁴ Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.

²⁵ Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

²⁶ Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:

²⁷ jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.

²⁸ Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali,

²⁹ lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich;

³⁰ tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

³¹ W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie.

³² Przypomnijcie sobie żonę Lota.

³³ Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.

³⁴ Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

³⁵ Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.

³⁶ Pytali Go: Gdzie, Panie?

³⁷ On im odpowiedział: Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy.