Księga Psalmów 147

Biblia Tysiąclecia	BIBLIA
1 Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.	1 ¡Aleluya! Alabad a Yahveh, que es bueno salmodiar, a nuestro Dios, que es dulce la alabanza.
2 Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;	2 Edifica Yahveh a Jerusalén, congrega a los deportados de Israel;
3 On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.	3 él sana a los de roto corazón, y venda sus heridas.
4 On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.	4 El cuenta el número de estrellas, y llama a cada una por su nombre;
5 Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.	5 grande es nuestro Señor, y de gran fuerza, no tiene medida su saber.
6 Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.	6 Yahveh sostiene a los humildes, hasta la tierra abate a los impíos.
7 Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.	7 Cantad a Yahveh en acción de gracias, salmodiad a la cítara para nuestro Dios:
8 On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły;	8 El que cubre de nubes los cielos, el que lluvia a la tierra prepara, el que hace germinar en los montes la hierba, y las plantas para usos del hombre,
9 On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.	9 el que dispensa al ganado su sustento, a las crías del cuervo cuando chillan.
10 Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.	10 No le agrada el brío del caballo, ni se complace en los músculos del hombre.
11 Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.	11 Se complace Yahveh en los que le temen, en los que esperan en su amor.
12 Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!	12 ¡Celebra a Yahveh, Jerusalén, alaba a tu Dios, Sión!
13 Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.	13 Que él ha reforzado los cerrojos de tus puertas, ha bendecido en ti a tus hijos;
14 Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.	14 pone paz en tu término, te sacia con la flor del trigo.
15 Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.	15 El envía a la tierra su mensaje, a toda prisa corre su palabra;
16 On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.	16 como lana distribuye la nieve, esparce la escarcha cual ceniza.
17 Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.	17 Arroja su hielo como migas de pan, a su frío ¿quién puede resistir?
18 Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.	18 Envía su palabra y hace derretirse, sopla su viento y corren las aguas.
19 Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.	19 El revela a Jacob su palabra, sus preceptos y sus juicios a Israel:
20 Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.	20 no hizo tal con ninguna nación, ni una sola sus juicios conoció.