Livre d'Ézéchiel 19

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Tu vas prononcer une lamentation sur les princes d’Israël.	1 Και συ αναλαβε θρηνον δια τους ηγεμονας του Ισραηλ,
2 Tu diras: Quelle lionne était ta mère au milieu des lions! Elle se couchait entre ses petits et les nourrissait.	2 και ειπε, Τι ειναι η μητηρ σου; Λεαινα? κειται μεταξυ λεοντων, εθρεψε τα βρεφη αυτης εν μεσω σκυμνων.
3 Elle éleva un de ses petits qui devint un jeune lion, il apprit à déchirer la proie et à dévorer les hommes.	3 Και ανεθρεψεν εν εκ των βρεφων αυτης και εγεινε σκυμνος και εμαθε να αρπαζη το θηραμα? ανθρωπους ετρωγε.
4 Mais les nations entendirent parler de lui, il fut capturé dans leur fosse et on le mena en Égypte enchaîné.	4 Και τα εθνη ηκουσαν περι αυτου? επιασθη εν τω λακκω αυτων, και εφεραν αυτον με αλυσεις εις την γην της Αιγυπτου.
5 La lionne fut déçue, ses espoirs étaient perdus; elle prit un autre de ses petits dont elle fit un jeune lion.	5 Και ιδουσα οτι η ελπις αυτης εματαιωθη και εχαθη, ελαβεν εν αλλο εκ των βρεφων αυτης και εκαμεν αυτο σκυμνον.
6 Comme un jeune lion, il alla avec les lions; il apprit à déchirer la proie et à dévorer les hommes.	6 Και αναστρεφομενον εν μεσω των λεοντων εγεινε σκυμνος και εμαθε να αρπαζη θηραμα? ανθρωπους ετρωγε.
7 Il détruisit leurs palais, il ravagea leurs villes, son rugissement terrorisait le pays et ses habitants.	7 Και εγνωρισε τα παλατια αυτων και ερημονε τας πολεις αυτων? και ητο ηφανισμενη η γη και το πληρωμα αυτης απο του ηχου του βρυχηματος αυτου.
8 Des étrangers sont venus l’attaquer de toutes leurs provinces; ils ont tendu sur lui leurs filets, il est tombé dans leur fosse.	8 Και τα εθνη παρεταχθησαν εναντιον αυτου κυκλοθεν εκ των επαρχιων και ηπλωσαν κατ' αυτου τα βροχια αυτων, και επιασθη εν τω λακκω αυτων.
9 On l’a mis en cage avec des anneaux, on l’a conduit à Babylone ( ) où on l’a fait garder: on n’entendra plus sa voix sur les montagnes d’Israël!	9 Και εβαλον αυτον με αλυσεις εις κλωβιον και εφεραν αυτον προς τον βασιλεα της Βαβυλωνος? εν δεσμωτηριω εισηγαγον αυτον, δια να μη ακουσθη πλεον φωνη αυτου επι τα ορη του Ισραηλ.
10 Ta mère était comme une vigne plantée au bord de l’eau, une vigne fertile et verdoyante car l’eau ne manquait pas.	10 Η μητηρ σου, καθ' ομοιωσιν σου, ητο ως αμπελος πεφυτευμενη πλησιον των υδατων? εγεινε καρποφορος και πληρης κλαδων δια τα πολλα υδατα.
11 Elle a même donné une branche assez forte pour faire un sceptre de roi. Elle a grandi jusqu’aux nuages; on admirait sa hauteur et son feuillage bien fourni.	11 Και εγειναν εις αυτην ραβδοι ισχυραι δια σκηπτρα των κρατουντων? και ο κορμος αυτης υψωθη εν μεσω των πυκνων κλαδων, και εγεινε περιβλεπτος κατα το υψος αυτης μεταξυ του πληθους των βλαστων αυτης.
12 Mais on l’a arrachée avec colère et jetée à terre, le vent d’est a desséché ses fruits qui sont tombés. La branche vigoureuse s’est desséchée, le feu l’a dévorée.	12 Απεσπασθη ομως μετα θυμου, ερριφθη κατα γης, και ανατολικος ανεμος κατεξηρανε τον καρπον αυτης? αι ισχυραι αυτης ραβδοι συνεθλασθησαν και εξηρανθησαν? πυρ κατεφαγεν αυτας.
13 La voici maintenant plantée dans une terre aride, au désert.	13 Και τωρα ειναι πεφυτευμενη εν ερημω, εν ξηρα και ανυδρω γη.
14 (Un feu sorti de son tronc a dévoré branches et fruits.) La branche vigoureuse, le sceptre royal, c’est fini pour elle. C’est bien une lamentation, et voilà comment on se lamentera.	14 Και εξηλθε πυρ απο ραβδου τινος εκ των κλαδων αυτης και κατεφαγε τον καρπον αυτης, ωστε δεν υπηρχε πλεον εν αυτη ραβδος ισχυρα δια σκηπτρον ηγεμονιας? ουτος ειναι ο θρηνος και θελει εισθαι εις θρηνον.